katten·Zwerfkatten

Gast aan tafel

Verhaal over katten met veel sterke doch levensechte gebeurtenissen. Ben jij kattenhater, lees dan vooral niet. 

Omdat we nu al een paar weken twee zwerfkatten eten geven, zien we ze veranderen van magere scharminkels in katten met een normaal postuur. De grootste en snelste vorderingen maken we met de oudere kat. Het is ontroerend om te zien hoe het contact en gedrag zich ontwikkelt. De eerste twee weken rende hij direct na het leeg slobberen van de bak de tuin weer uit. Het eten zelf was een stressvolle bezigheid, voortdurend om zich heen kijkend.

Gisteren zagen we voor het eerst na het leeg eten van de bak het bekende rekken en strekken wat onze katten ook doen na een lekker maal. Daarna volgde een korte poetsbeurt en uiteindelijk ging meneer liggen rollen. Ik moet bekennen dat de tranen in mijn ogen sprongen. Deze kat hebben we ook al een naam gegeven, omdat het handig is in het aanduiden welke kat al zijn eten is komen halen en welke nog niet (en natuurlijk omdat we een beetje verliefd geworden zijn). We noemen hem Dibbes en die andere heet voorlopig nog, nou ja, die andere…

eerst op een afstand, klaar om weg te rennen

 

dan gluren naar dat mens dat eten uitdeelt

 

nu krijgen we goede moed, een meter afstand            

Gelukkig waren de kattenbrokken in de aanbieding bij onze supermarkt deze week, dus ik sloeg groot in. Overdag staan er droge brokken buiten onder de tafel en in de avond geef ik ze blikvoer. Alleen zijn deze zwervers niet de enigen die kattenbrokken lekker vinden. De eksters die aan de overkant van de sloot een nest hebben staan regelmatig ongeduldig hippend op de schuur, te wachten tot het zwerversvolk weg is. Na de eksters komt regelmatig een stel tortelduiven eten. En slakken zijn ook dol op kattenbrokken, weet ik nu.  Wat nou consuminderen, ik ben helemaal de weg kwijt…..

Het is niet voor het eerst dat we zwervers adopteren. Ik heb nog nooit een normale kat uit een nestje gehad. Er zijn wat asielkatten geweest en wat aanlopers. In Amsterdam kwam Job bij ons aanlopen. Ik was hoog zwanger en er liep bij ons in de tuinen achter regelmatig een zwarte kater rond, luid miauwend en aandacht trekkend. Op een dag zat hij bij ons binnen, hij lag op de vensterbank. Wat volgde was een periode dat hij overdag bij ons binnen was op voorwaarde dat de deur openbleef. Achteraf vind ik het onbegrijpelijk dat deze kat ons uitkoos, want S. werd geboren en dat babygehuil was voor de katten die we al hadden veel stress. Maar Job trok zich daar niets van aan.

Op een dag verdween hij weer en was een tijd spoorloos. Toen werden we gebeld dat hij ergens in het blok doodziek in een tuin had gelegen en naar een kattenopvang in Amstelveen was gebracht. Wij belden daarheen. Hij was meer dood dan levend, was geopereerd aan een liesbreuk, mankeerde van alles en nog wat en was meteen ook maar gecastreerd. Op hun vraag of het onze kat was, antwoorden wij dat dit nog niet helemaal het geval was (hij was immers aankomen lopen en weer verdwenen) maar dat we hem wel graag wilden houden. De kosten van het oplappen van Job werd gedeeld door de kattenopvang, onze bovenbuurvrouw (ach, dat is zo’n schat, dat beessie) en ons.

Afijn, Job kwam ontmand en opgelapt ons huis weer in alwaar wij hem een tijd  binnen hielden om hem goed aan ons te laten wennen.Toen hij weer naar buiten mocht ging het dagelijkse leven verder met onze net geboren baby, 3 katten en een konijn (dat overigens ook is aan komen lopen, echt waar!).

Op een dag werd er aangebeld. Ik deed open. In de deuropening stond Job met achter hem een man en een vrouw. Ze vroegen me of ik de kat kende. Ik legde uit dat hij was aankomen lopen en sindsdien bij ons woonde. Het stel vertelde toen een ongelofelijk verhaal: Job was een paar maanden daarvoor bij hun aan komen lopen. Op een dag werd het voor hem tijd om gecastreerd te worden. Dus hop, kat in de doos, in de auto en op weg naar de dierenarts. Bij het verlaten van de auto zag hij zijn kans (ontmand worden, dacht ’t niet!) en ging er vandoor. Om vervolgens bij ons aan te komen lopen, 2 of 3 huizenblokken verderop. Ze hadden hem enorm gemist en naar hem gezocht. Meneer was ineens weer op komen draven en had ze meegelokt naar ons huis, alwaar hij voor de deur ging miauwen. Toen ik opendeed, wandelde hij naar binnen en was klaar met het verhaal.

Je kunt je voorstellen dat we dit stel echt heel vreemd aankeken, onze nieuwe kat is naar zijn oude baasjes gegaan, heeft ze meegelokt naar ons huis en ze voorgesteld aan zijn nieuwe baasjes? Heel bizar! Even was er een ongemakkelijk moment want ik was bang dat ze hun kat zouden opeisen maar ze besloten dat Job duidelijk had gekozen en duidelijk afscheid van hen had genomen.

Als ik dit niet zelf had meegemaakt, zou ik moeite hebben dit te geloven! Ik zou nu graag willen schrijven dat Job nog lang en gelukkig heeft geleefd, maar helaas. Hij is vlak na onze verhuizing van Amsterdam naar Hoorn overleden, hij lag ineens dood in een hoek van de kamer, heel vreemd.

Nog vreemder is dat onze kat Moos (die ook is aan komen lopen) een exacte kopie van Job is (die toch echt was gecastreerd) qua uiterlijk en gedrag. Het leven haalt vreemde fratsen uit.

Zou jij zwerfkatten te eten geven?

 

38 gedachten over “Gast aan tafel

  1. Nee, in de buurt zijn gelukkig geen zwerfkatten alleen maar katten die door de eigenaar 's morgens de deur uitgetrapt worden (want ze zijn volgens hun binnen niet te handhaven) vervolgens terroriseren de katten de hele buurt met katteschijt in de KINDER zandbakken (zelfs de prive zandbakken achter huis) en vangen alle vogels en beschadigen de koi karpers van buren.
    Sorry ik heb het niet zo op KATTE EIGENAREN.

    Like

  2. Wat een leuk beest! Het gaat de goede kant uit met 'm 🙂

    Ik hoop dat het lukt, hem voor je te winnen. Volgens mij komt het wel goed als ik dit zo lees:)

    Zoals je weet, hebben we 4 kattenmonstertjes en ze zijn mijn grootste hobby. Ze komen allemaal uit het asiel en vooral onze Dikkie hebben we ook moeten 'winnen'. Hij is waarschijnlijk mishandeld en was al op leeftijd. Ik heb hem maanden in de gaten gehouden op de site van het asiel en met kerst zijn we hem gaan halen. Hij lag meer op of onder de kast als iets anders de eerste tijd. Maar nu (jaren later), ligt ie bij me op schoot (alleen bij mij). Een pilletje geven is een regelrechte ramp. Ontwormen hebben we onlangs door de DA laten doen. Is ie zo van onder de indruk dat ie het toelaat:) We hebben sinds 2 jaar een DA die aan huis komt om in te enten+ontwormen. Heel erg handig!
    Junior wil alle poesjes hebben die worden aangeboden overal. Ik moet echt mijn poot stijd houden, want vier is echt genoeg! Dikke tranen…. Ook hij is dol op onze beestjes:) Leuk voor kinderen, dieren om ze heen. Je hoeft er geen complete zoo van te maken, dus houden we het hier bij:)
    Onze oudste is inmiddels 10 jaar bij ons. Zij blijft toch speciaal:)
    Ik wilde samenwonen met Senior op voorwaarde dat er een kat kwam (de oudste, uit het asiel). Ik heb mijn zin dus wel gekregen:):)
    Lief dat zorgt voor de ontheemden. Hier is nog nooit iets aangelopen. Heel vroeger heb ik als student een zwangere poes opgenomen. Ze jongde in mijn kledingkast:) Ik heb de jongen goed ondergebracht, toen nog via een krantje:)

    Like

  3. Ik hou van alle katten en ook van kattenverhalen. Ik heb dus zitten genieten van je verhaal. En Job is natuurlijk gewoon gereïncarneerd in Moos, dat treft geen twijfel ;p. Zwerfkatten hebben we hier eigenlijk niet, alles wat toevallig wel eens in onze voor- of achtertuin zit is rond en gezond en behoort tot een van de buren. Fijn weekend verder.

    Like

  4. Mooi verhaal, jammer van sommige mensen met een eeuwig vooroordeel beetje dom. ( ernie )

    Ik vang katten op en heb 2 eigen katten.
    Ze komen de tuin niet uit die is afgeschermd.

    De zwervers geef ik eten en worden gevangen en gecastereerd.( meestal katers hier)

    Mooie foto`s, genoten van je verhaal.

    Deb

    Like

  5. Ik hou best van katten maar zwervers zal ik niet te eten geven. Ik zou de dierenambulance opbellen en m laten vangen. Los van dat ze wellicht in huis zouden kunnen op en duur we hebben een vogel en vissen die niet goeie combi's. Waarom? Wel ze zijn vaak niet geholpen en door ze eten te geven zullen ze niet ziek worden (makkelijk te vangen)of doodgaan en hou je dus populatie wilde katten in stand en breiden ze zich slechts uit en neemt overlast toe zoals in andermans tuinen poepen.Kortom problemen blijven of nemen toe. Laat je ze vangen dan worden ze ook opgelapten en geholpen. Mochten ze dan toch niet in een huis willen dan neemt in elk geval het probleem af. Ik begrijp bv ook niet waarom mensen wel een hond of kat uit hun vakantie land adopteren maar niet bv een hond met vergelijkbaar probleem uit een asiel in ons land. In die landen worden problemen ook zo in stand gehouden omdat A toeristen de beesten voeren (en geloof me hoteleigenaren e.d. zijn daar echt niet blij mee)maar na een paar weken weer acchterlaten en dan zijn ze groot genoeg om zich voortteplanten met gevolg dat er wer 5 of 6 puppy's of kittens bij komen.
    Gr Pdepooh

    Like

  6. Mooi verhaal. Onze katten zijn niet aankomen lopen. Z.azu was een kitten die ik al vanaf dag 3 ken. Elke week ging ik bij haar opbezoek. Zij is dan ook echt mijn kat. S.titch heb ik bij mensen weggehaald die er totaal niet voor konden zorgen. Hij werd elke keer achterna gezetten door de kinderen die hem pijn deden. Angsthaasje is hij altijd gebleven en sproeit soms. Voornamelijk als het onrustig is. Voor onze kinderen is hij heel lief en naar ons toe ook.

    De kat van mijn ouders heb ik meegenomen van de manege waar ik destijds reed. Ook deze kat werd mishandeld door alle kinderen die hem maar oppakte etc. Lieve kat is hij nooit helemaal geworden. In het begin hing hij regelmatig in je enkels en nu kan hij ook nog opeens uithalen. Mijn dochter vind hem eng en dat weet hij. Hij zoekt haar dan ook express op. De hond van mijn ouders heeft ook diep respect voor hem. Koning M.oor noemen we hem regelmatig.

    Like

  7. Wij hebben het zelf nog niet mee gemaakt, maar onze eerste kat was ook een zwerver (mijn schoonmoeder trekt dat aan) en die was meteen thuis, dus hebben wij hem geadopteerd, op een bepaald moment, beetje voor onze verhuis is hij niet meer terug gekomen…
    Onze kat nu is een asielkat.
    Maar zoals ik zei trekt mijn schoonmoeder dat aan, ik denk dat zij er een 10tal eten geeft en er 'wonen' er nu een 5tal bij haar… Ik geloof echt dat katten dat tegen elkaar 'vertellen' dat iemand daar zwerverpoezen te eten geeft en die dan ook mee gaan om daar gaan te eten, maar het gekke is ook dat het vaak niet altijd wilde poezen zijn maar ze lijken vaak op huiskatten, die meteen op de zetel gaan liggen enzo…

    Like

  8. Ja, wij zijn ook van die katten liefhebbers. We hebben er nu nog maar een: Lord Joepie (soms noemen we hem Lord omdat hij met zijn pootje de laatste druppeltjes thee uit mijn kopje haalt). Maar af en toe komt hier ook een magere poes aanlopen. Pecuniaman heeft hem Magere Mattie (omdat-ie een mattie is van Joepie) genoemd. Mijn schoonmoeder heeft een mishandelde poes uit het asiel weer helemaal laten opfleuren. Helaas zal Joepie onze laatste poes zijn (we hebben er dan 6 gehad, en twee konijnen én een aquarium én twee keer een hond). We slikken allemaal anti-allergiepilletjes voor hem. Maar ja, zeg nooit nooit. Joepie was vorig jaar erg ziek maar met medicijnen loopt hij nu weer goed en stelt zich af en toe humeurig als een oud mannetje op. Hij is inmiddels 17 jaar en ik hoop dat we hem nog een tijdje bij ons mogen houden.

    Like

  9. Hmm, ik denk dat ik ook zou zwichten. Al onze katten zijn ook uit asiel of via via. Wel eens een kitten, maar dan ook via het asiel. Eens een kat zonder staart en een die heel erg bang was. Het is voor mij echt gevaarlijk om naar een asiel te gaan. Een winkelstraat laat me koud (oké, behalve de boekwinkel dan.)

    Like

  10. Bij ons in de buurt zijn er geen zwerfkatten – gelukkig maar – alleen hier en daar een kat die van het baasje buiten mag. Het wordt in deze wijk niet op prijs gesteld als je je katten buiten laat lopen, dus het zijn er niet zoveel. Wij hebben twee poezen die we als kitten hebben geadopteerd. Zij komen niet buiten maar zitten lekker van achter het raam naar de vogeltjes te lekkerbekken.

    Like

  11. Ik bedenk me ineens dat vorig jaar een zwerver was komen aanlopen bij mijn buurvrouw en zich bij haar op het bankje naast de achterdeur had geïnstalleerd. Het is alsof hij het aanvoelde want zij is dus dierenarts en ze heeft het beest verzorgd (ontwormd en zo) en ik geloof dat hij later naar een opvang is gegaan en gecastreerd.

    Like

  12. Hier “maar” 1 kat en een hond. We wonen hoog, dus onze kat is altijd binnen. Op de galerij zijn meerdere katten, die zo af en toe bij elkaar buurten bij mooi weer en deuren open. Erg leuk allemaal. Hier dus geen zwervertjes, die kunnen niet bij ons komen. Gelukkig maar misschien, want ik zou het niet kunnen laten ze een kans te willen geven. En zo binnen is 1 kat wel voldoende, ook omdat er ook al een (grote) hond is. Ik geniet van je katten-belletjes. En het bezuinigen, dat komt wel weer, maar niet op de kattenbrokjes!

    Like

  13. Mijn oudste kat werd ooit steeds dikker. Ik gaf hem minder eten, maar hij groeide steeds verder uit. Na maanden kreeg ik opeens een telefoontje. Iemand had mijn kat “gevonden”. Ik zei verbaasd dat dat niet kon, want hij zat net nog binnen. Zij ook verbaasd, want ze had mijn nummer van het halsbandje af gelezen. Dat had ze overigens beter een paar maanden eerder kunnen doen, want hij had dat bandje al heel lang om. Ze bleek aan de overkant van ons pleintje te wonen, en meneer had dus gewoon twee adressen waar hij deed of hij woonde. Gelukkig kon ik aantonen dat ik hem al van kleins af aan had. Mijn andere katten en de honden zijn altijd tweedehands geweest.
    Marjolijn.

    Like

  14. Ik ben zo iemand die ook altijd katten 'vind'…of het nu langs de kant van de weg in Frankrijk is of hier om de hoek, ze weten me te vinden! Dus ik geniet ook van katten (en honden) verhalen, ze zijn echt een toevoeging aan ons leven en gezin!

    Groet,
    Marieke

    Like

  15. Ik vind het moeilijk. Het liefst zou ik ze te eten geven, en houden, maar ja, die allergie he… ik weet ook dat het voor mij niet verstandig zou zijn. Voor mijn vriend vind ik dat nog het moeilijkst, waar ik toch nog steeds vooral een hondenmens ben is hij echt een kattenmens, zijn ouders hebben toen hij nog thuis woonde altijd katten gehad.

    Ik denk wel, dat op deze manier aan katten komen beter is dan speciaal gefokte kittens. Aan de andere kant, hoe vaak komt het voor dat een nestje 'gepland' is tegenwoordig? Want ik hoor veel dat het nog steeds lastig is ze kwijt te raken aan goede baasjes.

    Like

  16. Wij bleken ook onze kat te delen, een overbuurvrouw gaf hem te eten, ze heeft uiteindelijk de dierenambulance gebeld die tijger ophaalde.Maar ja tijger bleek gechipt en moest weer netjes teruggebracht worden.Helaas vond onze buurvrouw dat wij niet goed voor de kat zorgde want hij kwam altijd bij haar eten, ja het was gewoon een profiteur !

    liesbeth

    Like

  17. Mijn ex…… Het stonk op zijn flat dan ook ontzettend. Sommige dingen hebben we maar weggegooid. De lucht ging er echt niet meer uit. Maar voordat zijn katten naar mijn huis toe kwamen gingen ze onder het mes!! Ik heb ook wel mannen gehoord die hun hond niet willen laten castreren. Wat een onzin als het voor het beest beter is!!! Echt een mannen/macho ding lijkt me!
    Leuk dat de katten minder mager zijn. Schuw kunnen ze lang blijven. Als ze in het wild geboren zijn worden ze nooit schootkatten ( = eigen ervaring).
    Groetjes, Marjolijn.

    Like

  18. Ach, als je kinderen snoepjes krijgen van de buurvrouw gaan ze ook niet zeggen: nee, dank u, we moeten nog eten thuis!!!!
    Marjolijn.

    Like

  19. Een kippenvelverhaal van Job met zijn vorige baasjes.Enne kattenbrokjes buiten kan ook een egel aantrekken. Bij ons krijgen merel,tortel,houtduif en kauw wat kattenbrokjes. En 's nachts komt de egel.

    Like

  20. Wat een mooi verhaal!! Geen zwervertjes bij ons maar wel 2x een kat uit het asiel. Nr. 2, onze huidige kater Tommie is wel bij het asiel aan komen lopen, dus eigenlijk ook een zwerver dan. Het is de liefste kat die ik ooit heb meegemaakt, behalve voor andere dieren in de buurt. Hij heeft al heel wat gevangen cq de tuin uit gejaagd. Toen we 'm net hadden verdacht ik hem er van dat ie ook bij andere huizen ging buurten, we zijn 'm 2x meer dan een week kwijt geraakt. Ik denk dat ie toen ergens opgesloten heeft gezeten door zijn nieuwsgierigheid.

    Like

  21. Nou, ik kan wel een blogje schrijven over onze kat, wat een verhaal. Ik weet waar ze nu woont, maar de mensen die haar “liefdevol hebben opgenomen” doen de deur niet voor ons open en reageren ook niet op de brieven en kaarten die ik stuur (hele aardige briefjes hoor, waarin ik vraag of ze mij even willen bellen of mailen om te vertellen hoe de kat daar nou terecht is gekomen). Ondertussen hadden wij een verdrietig meisje die zich afvroeg waarom de kat niet meer bij haar mocht wonen…. Als het om een fiets ging dan hadden ze het jatten genoemd. Ik ben dus altijd erg voorzichtig met aanlopertjes. Soms is het gewoon een profiteur van een straat verderop!

    Like

  22. Als je eens een onwijs leuk blog wilt lezen over katten:
    http://hetleidschkatblad.blogspot.nl/

    Het wel en wee van katten in een Leidse volksbuurt! Helemaal geweldig hoe mevrouw Katblad gebeurtenissen beschrijft die haar en andere katten meemaken! Je sluit ze direct in je hart!!!

    Ik lees trouwens sinds zeer kort ook met heel veel plezier jouw blog! Ga zo door!!!!!!

    Like

  23. hier geen zwerfkatten,maar we of liever mijn dochter wil alleen 2ehands katten uit het asiel, ze had er eerst een ,maar dat vond ze zo zielig ,dus een 2e erbij ,die kwam bij iemand vandaan die er niet meer voor kon zorgen, het was de laatste uit een nestje ,de anderen hadden een al een goed tehuis ,maar de laatste niet ,dus die kwam bij ons ,broodmager en niet al te fris,maar mevrouw ontsnapte na een paar dagen en was nog niet gesteriliseerd ,dus je snapt het al, met een paar maanden 4 kittens erbij ,dus hadden we 6 katten ,echt teveel in ons kleine huisje , gelukkig konden we 3 kittens kwijt bij andere katten liefhebbers en hadden we er nog 3, helaas zijn 2 daarvan onder een auto gekomen in de loop van een jaar en bleef er nog een poes over ,degene die we het langste hebben, dat was een beetje zielig voor haar dus wilde mijn dochter er weer eentje bij en die heeft ze 2 jaar geleden opgehaald in het asiel , een rood wit katertje die ze zo snel als het mocht heeft laten castreren zodat er niet onverhoopt nog meer katten bijkomen in de buurt. deze kater komt wel buiten in tegenstelling tot de oudste die alleen buiten in de tuin komt en niet verder weg gaat, maar de kater die wel buiten komt, komt wel thuis om gebruik te maken van de kattenbak dus hebben de buren er verder geen last van.

    Like

  24. De poes van mijn ex is aan komen lopen (zo'n 7 jaar geleden). Ze was hoogzwanger en we hebben haar eten gegeven tot ze op een gegeven moment dacht dat ze bij hem woonde. Inmiddels heeft haar nog steeds en 1 van haar katerzonen, 2 andere katerzonen lopen hier rond.
    De poes is trouwens door haar vorige baasjes buitengezet, dus geen ellende dat ze haar terug willen enzo, de kater is pas later geboren ;).

    We hebben ook een andere kat een tijdje eten gegeven, maar helaas konden we deze kat niet binnenhouden, omdat hij overal plaste en niet zindelijk was, maar die is op een dag spontaan verdwenen.

    Like

  25. Wat een geweldig verhaal van kat Job, echt geweldig!
    Zouden katten dus hun eigen baasjes kiezen alst ff kan??
    En lieffff die zwerver, ben benieuwd wanneer ze met hun slaapzak aankomen 😉

    Wij hebben never nooit iets met katten gehad, manlief had er zo' hekel aan (lees, was er zo bang voor….) en nu? Hebben we kat in huis! Schoondochter zag hem als kitten, wilde hem hebben en aangezien ze nog geen woning hebben heeft ze net zo lang gezeurd tot manlief overstag ging. En nu? Zijn die 2 kat en man, de dikste maatjes en krijgen de kids hun kat niet meer terug, hijs veel te lief en leuk en we zijn zoooooooo aan hem gehecht, die schat!

    Like

  26. Heerlijk zo'n katten verhaal! Ik heb zo'n drie katten aangetrokken toen ik nog bij mijn ouders woonde. Eentje woont inmiddels permanent bij mijn ouders en de andere 2 brengen regelmatig een bezoekje voor een bakje voer en een aai. Een daarvan is een grote kater en een echte charmeur! hij heeft verschillende adressen in de buurt en red zich prima zo zonder thuis 🙂 Sinds ik uit huis ben struin ik de buurt af als ik bij mijn ouders op bezoek ben. Meestal vind ik hem en loopt ie met mij mee naar huis, de schat.

    Like

  27. Je leest niet goed, ik heb geen hekel aan katten maar aan katte eigenaren. Ook niet aan alle katte eigenaren want er zijn katten die nooit buiten komen en daardoor ook nooit geen overlast veroorzaken. De katten die in mijn buurt terroriseren kunnen er zelf niet veel aan doen dat is kat eigen. De baasje moeten hun verantwoordelijkheid nemen, of de katten binnenhouden of misschien wel de katten plaatsen op een plek waar ze wel naar buiten kunnen. De katte eigenaren zijn aangesproken maar ze doen er niets op uit. Ik zou mijn hond maar eens bij hun in de zandbak zijn behoeft laten doen……. waar blijf je dan?

    Like

  28. Vrouwen zijn er ook die castreren of steriliseren heel ongezond vinden voor hun hond,Das echt niet gezonder.
    Ik vind mensen die denken dat ze het beest dan beter de baas zouden kunnen pas zielig.Is echt niet nodig
    Groet Maamke.

    Like

  29. Hier een vergelijkbaar verhaal. Via vrienden kregen we te horen dat daar een kat was gedumpt door bewoners die waren verhuisd. De kat heeft daar ruim een half jaar met zijn zusje buiten rondgelopen en is door onze vrienden bijgevoerd.

    Het zusje kreeg na verloop van tijd een nieuw tehuis en alleen hij, Felix, bleef achter.

    Wij hebben Felix nu in huis genomen en ik snap werkelijk waar niet dat hij is achtergelaten door de vorige eigenaren, het is een ontzettend lieve en aanhankelijke kater. Hij moet nog wel erg wennen. Bij veel geluid zit hij meteen veilig in een kast.

    Gelukkig gaat het erg goed met onze andere twee katten, dat was onze voornaamste zorg.

    Like

  30. leuk verhaal!

    En ja ik geloof in reincarnatie van katten…
    In het asiel viel ik voor een lookalike van mijn eerder overleden kater.
    Ook in doen en laten is hij gelijk. Het beest heeft zelfs dzelfde last van blaasgruis (niet handig) en valt ook graag mijn voeten aan (ook niet handig trouwens). Geen van de andere katten (broer en zus) heeft / doet dit…

    Like

  31. Pingback: Job | Min of Meer

Zeg het maar!