katten·persoonlijk·Zwerfkatten

Loslaten

De afgelopen tijd was voor mij weer eens een les in loslaten. Niets loopt zoals ik het vooraf bedacht had. Zwerfkatten kunnen blijkbaar niet klokkijken (hoe wonderlijk) en komen dus niet eten op het door mij en het dierenasiel bedachte tijdstip. Zo schiet ik in de stress, want hoe kan ik dan ooit een afspraak met de dierenambulance maken?

Mensen gaan dood en daarmee omgaan kost verdriet en veel energie. Ik moest en zou naar de herdenkingsdienst van Lodewijk Severein en Ingrid Visser vorige week zaterdag en kon maar moeilijk accepteren dat daarvan bijkomen meer duurt dan één dag.

Boodschappen doen is momenteel ook telkens schrikken. Wat ik ook doe, de supermarkt gaat voor de overtreffende trap. Wat is alles duur geworden! Ik kom niet goed uit met mijn budget, ook al heb ik het onlangs verhoogd.

Ook ben ik aan het revalideren en dat betekent twee keer in de week een afspraak en nu ook één keer in de week zwemmen. Hartstikke fijn maar ik ben nu mijn balans kwijt. Wist ik voorheen precies wat kon en wat niet kon, nu ben ik weer zoekende.

Voeg daar een ruzie met de buren aan toe over botsende opvattingen hoe je met kittens van 8 weken omgaat en ik kan nog maar één conclusie trekken: ik moet een stap terug doen en loslaten.

Loslaten, want hoe meer ik vasthoud, hoe meer alles door mijn vingers glipt. Dus besloot ik afgelopen week vakantie te vieren. Ik gooide toen de zon scheen een voor mijn doen ongelofelijke voorraad vlees op de bbq, opende een witbiertje en klokte dat naar binnen. En zie, dat ging goed. Tijd voor nog één! We hadden een heerlijke zomeravond in de tuin en ik genoot. We gaan de zesde zomer meemaken sinds we hier wonen en deze zomer zit ik voor het eerst in de avond in de tuin. Ik las lekker veel boeken en luierde wat. Dat ging me prima af en deed wonderen voor het humeur.

Ik besloot vervolgens de doctrine van het dierenasiel te negeren over voedertijden en na een gesprek met onze dierenarts weer over te gaan op de zwerfkat voeren wanneer we hem zien. En binnen een dag had hij dat door, hij komt nu braaf in de ochtend en in de namiddag langs en eet sinds een dag zelfs binnen, in de keuken, samen met onze katten.

Ook heeft hij door dat het hok in de tuin voor hem bedoeld is en zat hij er gisteren tijdens de fikse regenbuien heel tevreden in. Een zwerfkat die al jaren op straat leeft en gewend is ad hoc en hap snap zijn eten overal vandaan te graaien, is niet binnen een week in een ritme te duwen. Dat weet ik nu. Dus gaan we eerst maar eens goed aan elkaar wennen en hem vooral verwennen, voordat we project TNR gaan uitvoeren. Waarna hij mag blijven als hij wil.

Zo liet ik ook de boodschappen los. Ik kan wel enorm mijn best doen maar het lukt me nu niet er verder op te bezuinigen of het oude budget te handhaven. Niet in een periode waarin de prijzen zo zijn gestegen. Dus doe ik dat ook niet meer. Heel spijtig maar tegelijk ben ik blij dat er ruimte is om het op te vangen.

Langzaam meer ontspanning

Loslaten dus. Hoe minder verwachtingen ik heb, hoe meer het lukt om te genieten. Dat wist ik al maar soms moet ik even op herhaling. Loslaten is ook erkennen wat is en stoppen met vechten. En zie, meteen had ik gisteren weer energie om een lekkere taart te bakken!

26 gedachten over “Loslaten

  1. De gebeurtenissen,die tot je inzicht leiden waren heftig. Maar je hebt wijsheid opgedaan.Mogelijk zullen andere zaken in de toekomst weer tot verder loslaten leiden.Dan is het toch goed?Groeten Izerina

    Like

  2. Loslaten blijft volgens mij een levenslange les (in mijn geval, tenminste;) Maar idd: er komen altijd weer goede dagen als jezelf even weer in acht hebt genomen… Gelukkig maar!!

    Geweldig dat de kat al binnenkomt! Een hele stap vooruit!!

    Like

  3. had mijn dochter die een enorme kattenliefhebster is verteld over jullie actie met de zwerfkatten en zij vind het echt fantastisch wat jullie doen ik ook natuurlijk ,fijn dat er nog mensen zijn die die zorg op zich nemen.

    Like

  4. Wat een goed en mooi inzicht! Niet makkelijk, maar wel goed zo. Wat jij hebt met boodschappen, had ik jaren terug met kleding voor de 2 dochters. Ik bleef maar zoeken naar een leuke broek voor heel weinig. (was ook nodig financieel)Ook tweedehands lukte het niet meer voor de prijzen waar het me eerst wel voor lukte. Toen ik het los liet, kwamen er weer nieuwe kansen op mijn pad en vond ik mijn weg hierin. Ze kopen al lang hun kleding zelf nu, maar inzichten heb ik nog vaak! Het is idd een leerproces wat je hele leven duurt.

    Like

  5. dag spaarcentje, ik heb enorm veel aan het boek van Toor de Haas en haar website “eenvoudig gelukkig” ik moet nog minder leren boodschappen te doen want ja alles is zo duur !! laatst naar dé duitse super geweest en géén alcohol géén sigaretten géén frisdrank géén water in flessen bij alles kijken naar de kg prijs géén toetjes alleen yoghurt om verder mee te “kweken” en kwark natuur wat kaas en ham niets kant en klaar etc 200€! daarbij was wel een slaapzak 20€ wat kip 10€ en een italiaanse hammetje 16€ …onze poes is gestorven eind april zijn we terug naar het asiel geweest om een andere dame,hebben daar gezocht naar een jong dier want het was 90€ voor een poes ! of die nu 9j was of 3jaar zoals de onze!!! ik vind dit erg dom van hen ! want wie zal er nu een oudere nemen !? jammer al die verloren lieve dieren! en onze poes wou niet in de reisbak , dus we konden haar niet kopen zeiden ze !! we drongen aan en kregen haar zelf in die bak en zie wat een lieve poes hebben we nu ! hond komt ook van daar .lieve groet vanwege Jezebelle

    Like

  6. Hoe toeevallig ligt hier net een schriftje voor mij van de Flow over loslaten. Misschien ken je uitspraken wel: “Van wie moet dat dan? ” “Moet ik alles maar kunnen” “Haast is vaak zonde van de tijd” “Moet ik altijd efficient bezig zijn”…

    Emoties vragen tijd en energie, heel herkenbaar.
    Geld beheren kost ook tijd en piekeruurtjes, en ja ik merk ook dat ik juist nu ik dacht alles onder controle te hebben qua boodschappen budget de prijzen echt hoger zijn geworden, vooral fruit. Een beetje lekkere appel kost nu toch 2,50 per kilo. En normaal gesproken ben ik vier kilo nodig.

    Fijn dat je alles los kon laten, zoals als er op de laatste bladzijde van mijn schriftje voor mij staat ” Het is mooi zo…”

    Groetjes, Johanna

    Like

  7. Fijn dat je je ritme weer wat terug vindt. Ik merk het zelf ook, soms raakt alles uit balans. Alles doet pijn en continue moe. En dan kun je niet anders dan loslaten en je overgeven aan het leven. En dan komt er ineens ook weer ruimte. En die ruimte geeft weer rust, en dat geeft weer energie. Lief die zwerfkat. Hier geen zwerfkatten, maar wel veel aanlopertjes die maar wat graag even naar binnen glippen om van Joepie zijn eten mee te knabbelen.
    Prettig weekeinde.

    Like

  8. Zo herkenbaar. Na 42 jaar in een strak werkritme vond ik na pensionering dat ik ook nog steeds van alles moest. Totdat gezondheid roet in het eten gooide. Tijdens de herstelperiode van 1,5 jaar ontdekte ik dat er eigenlijk heel weinig MOET. Ik kan nu met volle teugen genieten van een uitstapje, spontane invallen en de boel de boel laten. Groet

    Like

  9. Wat heb je veel geleerd en wat goed dat je nu herkent waar je valkuilen zitten en hoe daarmee te handelen als je er toch weer eens ingevallen bent. Het hele leven zit vol met dit soort leerprocessen, en klaar ben je er nooit mee. Maar dat is niet erg, want het leven is het waard!

    Like

  10. dit erken ik heel goed want soms vragen dingen
    heel veel energie.
    Wij hebben veel ziekte op dit moment ( ik zelf ook
    in de lappenmand )
    Probeer alles (te goed te doen,iedereen naar de zin maken) maar ikheb nu zoiets van: ik vind het goed zo.
    nu denk ik even aan mijzelf dat moet als ik dat niet
    doe komt het niet goed.
    Wat ik het ergste ervan vind dan zijn ze er niet voor jou
    terwijl je goed je best doet voor een ander.
    Ik weet vaak niet hoe ik daar mee om moet gaan.

    Like

  11. Mooi en helder verwoord, en ervaar zelf dat als je weet los te laten er dan juist weer ruimte komt om te omarmen .

    Aagje

    Like

  12. Goed van je! Het inzicht en de uitvoering. Ik moest lachen om de bbq. Fijn de momenten pakken met je gezin en tijd maken voor verwerking, poezen, herstel, budget…etc. Je hebt veel op je bordje…en dan heb ik het niet over de lappen vlees van de barbecue ;).

    Like

  13. Moeilijk ja, loslaten!!! En een goed evenwicht vinden in wat je aan kan blijft ook lastig, maar ook daarin vind je wel weer je weg, geef het even de tijd….
    Wat geweldig van de zwerfkat! Dat heb je maar mooi gewonnen, ben benieuwd hoe het afloopt, uiteindelijk!!!

    Heerlijk he? Weer kunnen genieten van de avonden, tis je van harte gegund 😉

    Like

  14. Haha goede actie die bbq met biertjes. Soms moet je de boel even de boel laten. Dat loslaten en de eigen wijsheden komen dan vanzelf wel weer.

    Wij hadden voorheen een zwerfkat binnengehaald. Naar binnen gelokt en de deur dichtgegooid..

    Like

  15. Daar ging iets mis…
    Ik wilde nog zeggen dat dat beestje ook niet binnen kaders en regeltjes pastte.

    Hij was na een eerste schrik erg tevreden met ons als baasjes. Alleen hebben we de angst (het beest was vermoedelijk mishandeld) er nooit meer uitgekregen. Verplaatsingen in een mandje gingen alleen als we hem drogeerden (pilletjes van de dierenarts) en het heeft ons een paar jaar gekost voordat we hem op konden tillen.

    Geen echt makkelijk beest dus in de omgang. Maar wat een liefde hebben we van dat beest gehad….

    Like

  16. Mooi 🙂 Sommige dingen zijn ook echt veel in prijs gestegen, dan kan je of je eetpatroon veranderen of het maar accepteren dat het duurder is. Je hebt nu eenmaal niet alles in de hand.

    Weinig verwachtingen maakt je niet cynisch ofzo. Het maakt je blijer en het maakt je leven makkelijker.

    Like

  17. Ik heb het heel moeilijk met het loslaten van problemen : huwelijksproblemen bij onze oudste die na 3 jaar huwelijk en twee kindjes leidden tot een scheiding, problemen bij onze jongste door een heleboel verborgen gebreken aan het aangekochte huis, gezondheidsproblemen….Tja, loslaten is niet makkelijk en een blijvend proces en de één kan al wat makkelijker loslaten of de ander. In elk geval, hoe meer problemen je op je levensweg tegenkomt, hoe moeilijker want op de duur stapelen de zorgen zich op. Onbewust ben je daar dan toch mee bezig en echt loslaten, is volgens mij niet mogelijk….Het leven is een aaneenschakeling van geven, krijgen en loslaten : we 'krijgen' kinderen en vanaf de geboorte moeten we ze beginnen loslaten (opvang, kleuterschool….) tot ze op een leeftijd gekomen zijn, dat ze hun eigen weg kunnen gaan en hun leven zelf kunnen uitbouwen zoals ze willen. 'Loslaten', als het gaat om je kinderen te laten opgroeien tot evenwichtige, gelukkige en zelfstandige volwassenen staat volgens mij ook gelijk aan 'houden van'. liesbet

    Like

  18. Loslaten kost tijd. Alleen tijd kan ervoor zorgen dat iets slijt. Pijn en verdriet wordt dan minder.
    Maar als ik mijn budgetten zou loslaten, zou binnen no time het hek van de dam zijn. Daar ken ik mijzelf te goed voor. Ik heb het boodschappenbudget verhoogd met 50 euro per maand en hoop daarmee uit te komen. Ook koop ik niet steeds meer spaarzegels en zijn wij voor de hond overgestapt op ander voer. Scheelde een hele berg geld.

    Like

  19. Ik heb ook vaak het gevoel dat wij er altijd 'moeten' zijn voor anderen terwijl we zelf op niemand kunnen rekenen. Het besef van 'ik word maar gezien als ik van nut ben' probeer ik gewoon naast me te leggen maar het is niet makkelijk. Tenslotte heb ik de mogelijkheid om 'neen' te zeggen wanneer anderen mijn hulp inroepen dus 'dat' onaangename gevoel zou ik kunnen vermijden door niet altijd klaar te staan voor anderen terwijl ik weet dat er toch geen waardering komt voor hetgeen ik doe. Ik kan zo moeilijk neen zeggen als een ander hulp inroept…martine

    Like

Zeg het maar!