Met heel weinig energie in de voorraad, word ik razendsnel op een herhaalcursus gestuurd hoe daarmee om te gaan. Zo weet ik weer dat
- energie voor geld gaat
- voorgesneden groente handig zijn
- glutenvrij afbakbrood een prima alternatief is als de energie om een gezonde lunchsoep te maken ontbreekt
- de verjaarsvisite van komende zondag (S. was maandag jarig) gekochte taart vast ook lekker vindt
- diezelfde visite vast ook Turks brood met kaas en gekochte smeersels zonder morren naar binnen werkt in plaats van de verse zelfgemaakte lekkernijen waar ik ze normaal op trakteer
De keuzes die ik maakte deze week waren gericht op bewegen. Eerst bewegen, dan de rest. Op maandag, dinsdag en woensdag liep ik een half uur. En kon verder niet veel meer doen. Op donderdag sleepte ik mezelf uit bed en ging beneden op de bank liggen. Het plan om 6 dagen in de week te wandelen is te hoog gegrepen. Ik ben ook toch slechter dan ik dacht. Bovendien ben ik weer in een oude valkuil getrapt: een mooi plan maken van 6 dagen in de week wandelen werkt niet als het lijf een eigen agenda en behoeften heeft. Dus eerst voelen of bewegen kan, dan pas bewegen en vooral ook rustdagen inbouwen.
De grote winst ten opzichte van vorige jaren is het uitblijven van angst. Tot nu toe wekte een terugval flinke angst bij mij op. Een ander pluspunt is dat ik geen energie verspil aan analyseren hoe het zo kwam maar zo snel mogelijk schakel naar dat wat kan. Ik heb de knop hoe-kom-ik-hier-zo-prettig-en-makkelijk-mogelijk-doorheen razendsnel gevonden dit keer.Nu nog leren realistische doelen te stellen. Ik ben kampioen plannen maken. Dat haalt me elke keer weer uit het dal maar nekt me ook. Toch heb ik ook nu weer een doel voor ogen. Begin mei gaan we een weekendje naar Rotterdam, dat moet wel kunnen natuurlijk. En in augustus gaan we naar de Auvergne. Was het doel vorig jaar om naar een waterval te lopen (gelukt met een beetje duw- en rekwerk van M. en S.), dit jaar heb ik mijn zinnen gezet op wandelen in het vulkanengebied. Toen we vorig jaar bovenop een berg stonden (daarnaar toe gegaan met een trein) zag ik om ons heen een vulkaanlandschap met allemaal wandelpaden. Er was weinig hoogteverschil, het was gewoon een grote hoogvlakte met wandelpaden. Een adembenemend landschap om te wandelen! Dat is mijn doel van deze zomer.
Dus koop ik afbakbrood en visualiseer dat wandelpad.
Dus laat ik M. vlaai kopen en denk aan die wandeling.
Dus laat ik de boel de boel en zie mezelf daar lopen.
Of het haalbaar is? Geen idee. Maar beter ergens naar toewerken dan lusteloos op de bank hangen. Vorig week kreeg ik een best heftige reactie op mijn zaterdagstukje. Mitch schreef ‘Vaak is een terugval definitief. Niet dat ik je bang wil maken. Je ziet het ook vaak bij mensen die gaan sterven, ineens is er een opleving, waar je heel blij van wordt en 2 dagen later is het toch voorbij.Ik wens je veel sterkte toe.’
Nou Mitch, dat moet je nou nooit tegen mij zeggen. Deze zomer loop ik in het vulkanengebied, al zou het maar een ommetje van een half uur zijn. Zodat ik daarmee jouw ongelijk bewijs en jij nooit meer van dat soort duistere reacties achterlaat!
Fijn weekend allemaal!
Min of Meer 
Het is soms drie stappen voorwaarts en weer twee achter uit maar………dan heb je nog altijd een stap winst.
Fijn dat je geen angst meer hebt voor een terugval, omdat je nu weet dat het tijdelijk is!!
Even (misschien) weer een correctie van het lijf, dus weer pas op de plaats, luisteren, prioriteiten stellen (wat je dus duidelijk doet)
en gewoon weer voor de nieuwe stappen gaan. Maar wat je al schrijft, eerst voelen en daarna pas weer handelen!!!
(Maar ik ken het gevoel van dat je denkt al weer een hele piet te zijn en dat het weer erg afvalt als het gevoel wat je dacht kwijt te zijn, er helaas nog steeds is.) Succes, Vr. gr. Kathy.
LikeLike
Balen is dat hoor Martine, zulke terugvallen.
Hier is dat hetzelfde, van alle plannen maken die je wilt doen en dan laat het lijf het afweten.
Gelukkig dat jij er er nu goed mee om kan gaan en de angst wegblijft!
Sterkte ermee…en bewijs inderdaad maar dat de reactie van Mitch niet klopt! Bah zeg, wat een enge opmerking maakte hij.
LikeLike
Hoi Martine, de reactie die je kreeg geeft mij een naargeestig gevoel. Brrr… Een chronische ziekte die gepaard gaat met de nodige ups en downs, die ook nog eens totaal niet met elkaar in verhouding staan (jammer genoeg), kun je totaal niet vergelijken met iemand die terminaal ziek is. Goed dat de angst weg is, maar ook als die nog om de hoek komt zetten geef hem de ruimte en laat hem weer gaan. En nog belangrijker (wat je ook al doet) geef je zelf de lucht om de energie weer terug te krijgen.
LikeLike
damn wat een rot opmerking van Mitch. Geeft weinig hoop. Je gaat je doel behalen Martine xx
LikeLike
Ik heb je stukje vol bewondering zitten lezen.
Wat een veerkracht heb je…..
Ben er stil van…
LikeLike
Wat went dat snel,energie hebben. En valt het niet hebben erg tegen. Maak je plannen en visualiseer,maar laat het daarna los. Succes met de visite zondag.
LikeLike
Maak van flexibiliteit je beste eigenschap schreef jij aan het begin van het nieuwe jaar, nou dat is jouw zeker gelukt. Fijn weekend en geniet van het mooie weer.
LikeLike
Van Gupta weten we gelukkig dat een terugval altijd kan voorkomen en hoe ermee om te gaan. Fijn dat je deze keer geen last hebt van de angst die er eerder mee samen ging, dat zal vast helpen om wat sneller uit het dal te komen. Doe het rustig aan en geniet van de kleine dingen.
LikeLike
Het feit dat je geen angst hebt en meteen de knop om kunt zetten, is volgens mij pure winst!
LikeLike
Optimisten leven langer !!!!!!!
Succes mnt alles , je bent zo goed bezig en realistisch , heerlijk.
Ik zit even in een dip , met mijn plannen gaat het niet zo goed ; het voelt daarom in eesrte instantie fijn om op de bank te ga liggen sjimpen “OMDAT HET TOCH NOOIT WAT WIORDT “
Maar nee: door jouw blog van eerder en vandaag kan ik mezelf een schop onder de kont geven : lijd je verleis , stel je deoeln bij en kijk waarom het verkeerd gaat .
Ga iets doen!! Nou dat lukte; ik ben al een uur fanatiek mijn huis aan het poetsen , ramen open , frisse lucht en vanmiddag kan ik gaan fietsen . Even een groot moment van dankbaar-zijn ; ik kan het , zoveel anderen zijn na een half uur al door de dagvoorraad energie heen …zoals jij .
Dus gaat de knop om en sta ik weer met beide benen op de grond .
Ik wens je een fijn weekend , ondanks alles ……..
groeten , carolien
LikeLike
he , zo vervelend dat je soms de tekst pas goed ziet in grote vlak … al die spellingsfouten : sorry
LikeLike
geeft niet hoor Carolien, je boodschap kwam over, dank je wel.
LikeLike
Je weet dat ik ook helemaal moest omschakelen en daardoor weet ik ook hoe moeilijk dat is. Daarom petje af.
Gelukkig kan ik nu net zo blij worden van mooie gesneden groenten als vroeger van het pakket van de bio-boer.
En de dagen dat ook dat niet haalbaar is, pak ik een pot groente uit de kast.
De energie die ik daarmee spaar, besteed ik aan leuke dingen. Zo kan ik toch een poosje naar b.v. de verjaardag van kleindochter.
Jij hebt toch de verjaardag van je zoon gevierd. Dat is toch het belangrijkste?
Gewoon blijven vertrouwen in jezelf, dat doe je heel goed.
groetjes, hanna
LikeLike
Fijn dat je jezelf een doel hebt gesteld, dat geeft een extra impuls om iedere dag te gaan wandelen cq bewegen. Vind het verstandig dat je jezelf niet gaat forceren om zelf allerlei lekkers te maken voor de visite maar het gewoon koopt in de winkel. Daarvoor is,vind ik, het verstandig omgaan met je geld oa ook bedoeld,dat je nou gewoon geld hebt om gemak te kopen ipv over de uitgaven meteen in de stress te(moeten) schieten. Ik heb een paar jaar geleden een (extra) klein energiezuinig diepvriesje aangeschaft om aanbiedingen in te kunnen vriezen van oa. voorgesneden groenten. Om de zoveel tijd is er bij de landelijke grootgrutters weer een aktie zoals van 2 halen 1 betalen, ook van dieprvriesgroenten. Hupla, een aantal halen en in de diepvries voor dagen dat je ziek bent of weinig tijd ed.hebt. Extra zellfgemaakte maaltijdsoepen ed. invriezen. Heb de aanschafkosten er al uit.Een goedkope was droger die ik normaal nooit gebruik,maar waarvan het hartstikke fijn is dat die er is bij ziekte ed (al meer dan 20 jaar oud inmiddels). Een stoomreiniger voor de tegelvloeren (aanschafkosten 60 euro) om even vlug tussendoor de vloeren hygienisch schoon te maken, kost weinig tijd en energie (van jezelf) ipv dweilen (en geen schoonmaakmiddel nodig). Ik was zelf alle ramen (eigen energie besparend met een grote en een klieine wisser ipv alles te lappen met een zeem) maar in mijn buurt zie ik dat veelal oudere buurtgenoten hun ramen laten lappen door een bedrijfje. Kost wel wat maar als je weinig energie meer hebt wel een fijne oplossing ipv een veel duurdere huishoudelijke hulp. Ik heb zelf ook een klein lichtgewicht stofzuigertje voor erbij om tussendoor even te stofzuigen en niet met de loeizware stofzuiger de trap te hoeven stofzuigen. Zo is mijn huis altijd netjes bijgehouden op een efficiente manier. Ik ben wel zuinig en geef het geld zeker niet onnodig uit en let goed op alle uitgaven maar ben geen krent en niet te streng voor mijzelf. Ik hoop dat je je vlug weer beter voelt en vooral goed luistert naar je eigen lichaam. Veel sterkte en een fijn, rustig en zonnig weekend gewenst voor jullie allen. Marja
LikeLike
Hoi Martine, ik volg je blog (en je vorige blogs) al een tijdje en lees je met veel plezier. Ik vroeg me af of je die therapie van Gupta nog steeds volgt? Heb het pas iemand aangeraden, maar nu ik je laatste blogs lees weet ik niet of je er nog steeds zo tevreden over bent? Hoop dat je het niet brutaal vind dat ik ernaar vraag? In elk geval hoop ik dat je snel weer uit je dip bent en de draad van je herstel weer op kunt pakken (wat je nu ook al doet door meteen rust te nemen, knap hoor!) Groetjes van Anne
LikeLike
Hoi Anne Maij, ik ben nog steeds heel tevreden over Gupta. Dat ik nu een terugslag heb komt denk ik doordat ik de aanwijzingen van Gupta wat heb verwaarloosd de laatste tijd. Dat in combinatie met extra drukte maakte dat het nu even minder gaat. Ik ben dus braaf weer begonnen met de oefeningen. Het blijft een uitdaging om de geest kalm te houden terwijl je de activiteiten uitbreidt. Gupta schenkt daar wel wat aandacht aan maar het is moeilijk. Meer doen betekent bij mij ook sneller in oud (grenzeloos) gedrag terugvallen, Waarmee dat brein meteen weer overprikkelt wordt. Het blijft een verhaal van veel vallen en weer opstaan….
LikeLike
Volgens mij is het altijd een kwestie van vallen en opstaan. Ben je goed bezig, laat je (meestal onbewust) toch wat dingetjes vallen en die blijken dan achteraf toch wel nodig te zijn om goed bezig te kunnen blijven. Goed dat je oog houdt voor de hoeveelheid energie je hebt en jezelf de ruimte geeft om te doen wat kan, niet wat je graag allemaal zou willen. Ik wens je veel sterkte toe en hoop dat je je energiepeil snel weer de goede kant op voelt gaan!
LikeLike
Mensen oordelen/veroordelen zo makkelijk , maar staan er niet bij stil wat het is als je lichaam niet wil zoals jij zou willen. Wat je beschrijft klinkt heel bekend , iedere dag weer doe je je best en de ene dag gaat het makkelijker en beter dan de andere dag. Maar toch vind ik altijd weer dat je trots mag zijn wat je op een dag wel kan doen als je een chronische ziekte hebt. Al heb ik wel zo nu en dan iets dat ik baal dat ik nou eenmaal niet alles gelijk kan doen wat ik wil of daarna dagen de rekening krijg .Het is gewoon vallen en opstaan en niet bij de pakken neerzitten.
LikeLike
Aha, ik snap het… Maar: ook hoopgevend dat je het een beetje kunt verklaren, omdat de kans dat je weer verder opknapt als je je weer meer concentreert op die aanwijzingen, dus groot is! Maar ja, oud gedrag afleren is zóóó moeilijk!! Succes hoor!!
LikeLike
Beste Min of Meer, ik heb geaarzeld te reageren op wat je schrijft over de reactie van Mitch.
Mijn man heeft kanker, en omdat de artsen in NL geen genezende behandeling meer konden of wilden bieden (het past niet in de NL behandelprotocollen) zijn we uitgeweken naar Duitsland.Ik rijd wat op en neer, en dat terwijl ik helemaal geen held met autorijden ben. Opnieuw begonnen schreef er al over, dat Nl kankerpatienten soms beter af zijn met een behandeling in Duitsland.
Ook wij krijgen van die reacties die ontmoedigend en teleurstellend zijn. Dat het niets zegt dat mijn man nog fit is en nog aan hardlopen doet, die mensen gaan (zo weet men!) ook uiteindelijk dood aan hun kanker. Dat er veel te lang doorbehandeld wordt (Pardon, wij zijn pas begonnen!). En idd, wordt soms het sterven expliciet genoemd.
Vaak hebben mensen het dan over hun eigen teleurstellingen en pijn die ze in het leven hebben opgelopen.
Ik vind die reacties heel moeilijk om te verwerken. Toch vind ik jouw reactie hierboven bemoedigend. Sluit prima aan bij onze insteek en onze houding. Wij krijgen ook psychologische begeleiding om beter met onze angst en spanningen om te gaan. En hoop te houden.
Ik wens je veel herstel en vitaliteit en wie weet komen we elkaar deze zomer tegen in het vulkanengebied?
LikeLike