Vakantie! Lezen! Te winnen boeken! Niet bij mij maar bij Ogma!

Vandaag heeft S. zijn laatste toets. En dan is hij zo goed als klaar op een schooluitje en rapport ophalen na. Dus het vrije leven staat aan. Heerlijk! Voor hem en voor mij. En dat betekent in ieder geval uitslapen, ijsjes eten, in geval van slecht weer Netflix kijken (we hebben nét een abonnement genomen), spelletjes doen en lezen. Veel lezen.

Om te voorkomen dat kind zijn tijd volledig op de computer verdoet, hebben we sinds een aantal jaren een regel in de vakantie dat een uur computertijd verdiend kan worden door een uur te lezen. Dat is wellicht wat dwingend maar het werkt wel. Dat in combinatie met zorgvuldig boeken uitzoeken, maakt dat hij nu goed door heeft van wat voor boeken hij houdt. Inmiddels is het lezen geen verplichting meer maar iets wat hij graag doet. Al blijft de computer wel lonken, het is en blijft een puber ;-). Wat dat betreft klopt het credo: voordoen is nadoen absoluut niet. Ik lees altijd en overal en kook uitgebreid en lekker maar dat wil niet zeggen dat mijn kind dus zomaar aan het lezen ging, laat staan dat hij uit zichzelf groenten naar binnen wilde werken. Er is blijkbaar een leesgen aanwezig in ieder persoon en bij sommigen staat dat uit en dat wordt niet geactiveerd door het een ander zien te doen. Dan moet je dus iets anders verzinnen als ouder. De regel ‘een uur het één, een uur het ander‘, werkte wel, bij ons.

Zelf ben ik altijd dol op lezen geweest. Hoewel ik ook graag en veel buiten speelde, vond ik niets fijner dan bij 30 graden de zon buiten volledig te negeren en dan in mijn kamer met de gordijnen dicht te gaan lezen. Of lezen in de snikhete bungalowtent als we op vakantie waren met het gezin. Mijn ouders waakten ervoor niet weg te gaan zonder dat de hoedenplank van onze eend vol met boeken lag. En och wee, de jaren dat ik na aankomst in Frankrijg of Italië al door alles heen was! Ik was volgens mij best een lief en makkelijk kind, maar niet als er niets te lezen was. Dat is eigenlijk nog steeds zo. Grappig genoeg zei mijn moeder net zo vaak als ik nu, ‘ga naar buiten de zon schijnt, ga wat doen!’ Wat dat betreft vond zij (hoewel ze net zo veel leest als ik) te veel lezen net zo erg als ik teveel computeren nu. Zo zoeken we als ouder blijkbaar altijd wel iets om af te keuren ;-). Overigens verwijt de pot de ketel, want zelf moet ik ook uitkijken dat ik niet te lang achter de laptop zit.

Ik deed als kind al aan ‘vreetlezen’, het equivalent van binge-watchen wat nu zo fijn op Netflix kan. En ook nu nog kan ik het heerlijk vinden om bij deel 1 van een serie te beginnen en dan volledig obsessief alle erop volgende delen te lezen. Ik houd ook al jaren vlijtig lijstjes bij (die ik ook net zo vaak weer kwijt raak, zodat ik weer heerlijk opnieuw kan beginnen) van te lezen boeken. Sinds een half jaar is boekenblog Ogma er de oorzaak van dat die te-lezen-lijst de pan uitrijst. En als er straks (hopelijk nog jaren te gaan) op mijn grafsteen staat: nog lang niet klaar met lezen! dan is dat de schuld van de redactie van Ogma!

Om het nóg erger te maken hebben ze nu ook een verschrikkelijk vervelende give-away, de grote vakantie win actie waarbij ze 7 boeken weg geven! En laat er nu toevallig van die 7 weg te geven boeken meer dan de helft op mijn lijstje staan!  Eigenlijk wil ik helemaal geen stapels nog te lezen boeken in huis. Ik kan me daar enorm opgejaagd van gaan voelen. Maar ik heb me toch aangemeld om een kans te maken. Als jullie dat nou ook allemaal gaan doen, is de kans dat ik win veel kleiner. Dus, houd je van lezen, hup, allemaal naar Ogma, niet alleen leuk vanwege de winactie maar vooral ook vanwege de enorm leuke lees-motiverende stukjes die daar verschijnen.