katten

Kat in de mand

Trouwe lezers weten dat het nogal een gedoe is om de exzwerfkatten in de reismand te krijgen, daar schreef ik al vaker over. Dibbes wordt eerst zwaar gedrogeerd en dan nog is het hel, voor hem en ons. De laatste keer heeft hij al zijn nagels kapot gekrabd en was hij dagen erna onbenaderbaar. Gerrie stapte de eerste keer na weken trainen wel braaf in de mand. Na weken van trainen met lekkere hapjes lukte dat. Tot het eindigde in een reis naar de dierenarts waar hij werd gecastreerd en ge-ent en toen was het uit met de pret.

Het is nu weer tijd voor de jaarlijkse controle van Gerrie maar wat ik ook deed vorige week, ik kreeg hem niet in de mand. Beetje doorduwen doe ik niet zoals ik wel met Moos en Smoes doe. Ik pak Smoes meestal vast, rol hem in een handdoek en duw hem dan de mand in. Met Gerrie durf ik dat niet aangezien hij ooit zijn heupen heeft gebroken. Zijn onderlijf is daardoor nog steeds een kwetsbare plek. Bovendien is Gerrie weliswaar heel timide van karakter, op dat soort momenten is hij een tijger die je niet kunt hanteren, net als Dibbes. Niet zo vreemd gezien hun traumatische verleden.

Nu wil ik het nu toch weer gaan trainen, zowel met Dibbes als met Gerrie. Ik moet toch iets. Dan maar wat later naar de dierenarts, nu eerst dit op orde krijgen. Van een lieve lezeres kreeg ik een reismand die een bovenlader is, dus met deksel aan de bovenkant. Daar kan je veel makkelijker een kat in zetten. Dus daarmee begon ik te oefenen.

Dat is voor Gerrie geen succes. Want als ik hem lok met snoepjes en die in de mand gooi, dan snapt hij het niet. Ik gooi het erin en dan kijkt hij me aan. Weg! Waar is het nou? Dat hij in de mand moet springen dringt niet tot hem door. Of wel en dan denkt hij waarschijnlijk ‘bekijk het maar’. Als ik hem erin til wordt hij hysterisch.

Dus oefen ik met hem met een gewone reismand, met zo’n traliehekje aan de voorkant. Alleen heb ik nu even de hele bovenkant eraf gehaald. Hij is nu zover dat hij tot wel halverwege in de mand durft te staan. Dat is een grote overwinning want de eerste dagen rende hij alleen maar hard weg.

Nee, dan Dibbes. Die heeft onvermoede talenten. Door zijn speelse karakter zou hij het uitstekend doen als circusartiest want hij vindt het leuk om stuntjes uit te halen, in dozen te springen en zich te verstoppen. Dus die springt nu braaf in alle manden waar ik iets in verstop. Hij vindt het zo leuk dat hij nu regelmatig alvast klaar gaat liggen. Over conditionering gesproken. Nu heel voorzichtig leren dat het ook nog leuk is als het deksel dicht gaat.

Laat die brokken maar doorkomen!

 

16 gedachten over “Kat in de mand

  1. Martine, kan de dierenarts niet bij je thuiskomen? Ik weet dat er dierenartsen zijn die dat doen of is het iets speciaals waarom je naar de dierenarts moet? Ik ken of eigenlijk herken het probleem 😏 verder heb ik ook nog het probleem als er eentje is geweest bij de dierenarts de ander constant in de vechthouding gaat omdat hij raar ruikt. Succes met de training en ik moest toch wel even glimlachen om je verhaal 🙂

    Geliked door 1 persoon

    1. Dat hebben we idd geprobeerd, de dierenarts thuis laten komen. Dat was helaas geen succes, Dibbes zag haar en geeft mij helemaal opengekrabd in de haast om weg te komen (enige keer ooit dat hij me aanviel).

      Like

  2. Misschien nu eerst de bovenkant er losjes opzetten om te kijken wat er dan gebeurd? Het is wel superlastig als ze zo bang zijn maar ook heel begrijpelijk.

    Geliked door 1 persoon

  3. wij doen de jaarlijkse controle niet meer, was veel te veel stress, dus geen spuiten meer , voor allerlei ziektes, en dat gaat prima zo .dus ons nien is al jaren niet bij de dierenarts geweest.
    ze is nu 12 , en leeft haar leventje , met muizen vangen , en slapen , en is nooit ziek .
    maar ja dat moet natuurlijk ieder voor zich zelf weten , tis maar n idee!

    Geliked door 1 persoon

    1. Die overweging begrijp bik. Vind ik voor onze ex-zwervers geen optie. Hun immuunsysteem werkt niet goed en ze hebben zware hartruis en slechte gebitten. Een jaarlijkse controle is voor hen juist goed om bepaalde situaties onder controle te houden of te voorkomen

      Like

  4. Soms moet ik redelijk wilde katten vangen, die hou ik ze bij hun nekvel, zet de mand op zijn achterkant, zodat de opening aan de bovenkant zit, en laat de kat er dan inzakken ( nou ja zakken, ik heb lange leren las handschoenen aan, zodat ze me niet kunnen krabben ) en dan gauw het klepje dicht. Ziet er heel heftig uit, maar gaat wel heel snel. succes!

    Geliked door 1 persoon

    1. Ja zo deed ik dat ook met mijn eerste kat. Met Dibbes en Gerrie lukt dat niet. De eerste keer dus wel maar daarna niet meer omdat ze wisten wat er ging gebeuren. Ik heb al 30 jaar katten en dit zijn de eerste twee waarbij t me niet goed lukt. Maar de training verloopt voorspoedig! Ik wil iets opbouwen met ze en ze in de mand proppen werkt daar niet aan bij. ;-). Ik verwacht in de toekomst zeker met Dibbes wel gezondheidsproblemen, dan moet ik hem toch echt zonder al te veel gedoe in de mand krijgen. Ik ga ze gewoon opnieuw programmeren en de mand tot een prettige plek maken :+). Lukt dit niet dan schakel ik een katten gedragstherapeut in.

      Like

      1. is ook veel beter voor de kat als hij er zelf in gaat, maar het kost je wel heel veel moeite, lief dat je dat voor Dribbel doet. Nee, als je het op de ruwe manier doet krijg je ze er zeker niet meer normaal in. Sterkte!

        Marijke

        Geliked door 1 persoon

  5. Wat vervelend als het zo’n gevecht is om ze in de mand te krijgen. Hopelijk lukt het om ze met het trainen in te laten zien dat het niet eng is!

    Onze katten vinden het ook niet echt leuk om in de reismand te moeten, maar ze laten het gelukkig wel toe.

    Geliked door 1 persoon

  6. Ooit kwam er een lapjespoes aanlopen bij ons. Uitgehongerd en heel agressief naar onze katten. Wel helemaal verliefd op mij. Sliep in onze schuur. Géén bandje om. Mijn man vond dat ze mocht blijven als ze binnen kwam wonen. Maar eerst naar de dierenarts om te kijken of ze gechipt was. Met mijn 30 jaar ervaring, poezen in mandjes stoppen, kwam ik bedrogen uit. Een monster werd het. Na een flink aantal keren lukte het. Omdat het asiel vlak bij ons is ging ik daar eerst even langs om te kijken of ze vermist was. Wat bleek, ze was gechipt. Ze zouden contact opnemen met de eigenaar. Later bleek dat er niet gereageerd werd op telefoonnummer. Ik heb er nog steeds spijt van dat we haar toen niet gehouden hebben. Maar deze dame werd hysterisch van het vervoersmiddelen.

    Geliked door 1 persoon

Zeg het maar!