Rust & vakantie

Afgelopen weekend waren de mannen naar North Sea Jazz. Dus zwaaide ik ze vrijdagmiddag uit. Nou ja, ik duwde ze zowat het huis uit. Daaag, veel plezier! Heerlijk, tot zondagnacht het huis voor mezelf!

Dat is wel eens anders geweest. Toen ik voor het merendeel bed- en banklegerig was vond ik het best moeilijk als ze het hele weekend weg waren. S. was toen weliswaar te klein om mee te gaan naar de concerten maar hij was dan meestal toch het hele weekend weg, bij Opa en Oma logeren. Omdat de realiteit toch wel was dat ik het fysiek niet trok om drie dagen alleen met hem te zijn.  Erg genoeg.

De laatste jaren is dat gelukkig veranderd. Ik ben veel meer zelfredzaam geworden. Kind heeft minder verzorging nodig en ik kan in vergelijking met vroeger veel meer. Hoewel ik nu wel makkelijk voor hem kan zorgen is hij evengoed het hele weekend weg geweest, hij ging twee van de drie North Sea Jazz dagen mee met M. Geslapen werd er bij mijn schoonouders.

Dus was ik hier en zij daar en hadden we zo af en toe per app contact. En ik genoot van een paar dagen heel veel stilte, lezen, achter mijn eigen energie aan sjokken, met niemand rekening houden, veel in de tuin zitten, een theevisite van een vriendin, een beetje Netflixen en vooral even met niemand rekening houden – o dat had ik al genoemd ;-). Ik ben dol op mijn gezin maar ik heb ook jaren met heel veel plezier alleen gewoond en vind alleen zijn gewoon heel erg prettig.

Het deed me ook echt heel goed. Na alle drukte en onrust de laatste tijd van het klussen en het hele traject met gehoorapparaatjes kon ik dit goed gebruiken, ik ben lekker bijgetrokken. S. had vandaag zijn laatste toetsdag, de komende 1,5 week heeft hij alleen nog dingen als boeken inleveren, een klassenuitje en een mentorbijeenkomst.  Maar in feite is de zomervakantie aangebroken.  Het kan zijn dat het hier dus nog wat rustig is de komende tijd want ik wil de energie die er is vooral analoog uitgeven.