Zaterdag: wind, boeken en een hondje

Het is echt Sint Maarten weer, onstuimig, nat, winderig. Als kind liep ik ook altijd in de storm en regen met een lampion die na 4 stappen lopen uit elkaar viel van het vocht en nu, al die jaren later, is dat nog steeds zo. Niet meer mijn lampion maar die van kleine verkleumde kindjes die me vanavond gaan toezingen. Deze week was ook de eerste week dat we weer regelmatig de verwarming hebben aangezet. Wel rijkelijk laat, normaal is dat zo half oktober al het geval dus ik ben benieuwd of we iets gaan merken als we de afrekening krijgen.

Deze week sloeg ik weer mijn slag. Onlangs kocht ik via Marktplaats de Boeken van de Zieners. Een trilogie van Robin Hobb. Al vanaf het moment dat ik de hele serie uit had gelezen vorig jaar, wilde ik deze boeken hebben. Zou ik alle boeken willen verzamelen (alles van Fitz en de Nar, maar ook de boeken over de Levende Schepen en de Draken) dan kom ik op geloof ik 16 boeken. Dat is me wat te gortig maar ik wil wel alle boeken over de 6 Hertogdommen hebben (De boeken van de Zieners, de boeken van de Nar en de boeken van Fitz en de Nar). Heb je het evengoed over 9 delen.

Waar het over gaat vertel ik niet want dat is a) niet in een alinea uit te leggen en b) op boekenblog Ogma is (terecht) veel gejubeld over deze serie. Zelfs de hond van Tineke’s Ogma werd naar één van de hoofdpersonen genoemd. Zij heeft een stuk geschreven op Ogma met de titel: Fitz voor beginners en daarin staat alles wat je moet weten om te beginnen

Vreemd genoeg was ik nooit een grote fantasyliefhebber (inmiddels wel) maar de schrijfstijl van Hobb is zo dat je het verslindt, al die vuistdikke pillen voor lief neemt en er doorheen vliegt.

Hebben dus. Vooral de eerste serie is moeilijk te krijgen in Nederlandse vertaling.  Het eerste deel is uit 1995. Er zijn veel herdrukken geweest maar heel lang was deze trilogie niet nieuw verkrijgbaar en moest je het hebben van tweedehands aanbod. Sinds ik dat in de gaten hield, verschoot ik af en toe van kleur van de gevraagde prijzen. Soms werd er €120 gevraagd voor de eerste trilogie. Dan heb je weliswaar een hardcover editie maar toch!

Dus besloot ik te sparen voor de paperback jubileumuitgave die begin november zou uitkomen. €75 voor drie dikke boeken, dat vind ik acceptabel. Ik besloot toch nog een keer te kijken op Marktplaats en vond ze daar in hardcover voor €60.  Als een kind zo blij!

De verwachting dat het weer maanden zou duren voor ik weer een goede deal voorbij zou zien komen bleek niet te kloppen want ik vond De boeken van de Nar deze week tweedehands via Bol. Via drie verschillende kopers voor in totaal €53. Eerder die week had ik met iemand op Marktplaats onderhandeld die per se €75 wenste te ontvangen voor de trilogie en mijn bod van €50 onrealistisch vond. Dan niet hoor. Dat het toch kan bewees ik een dag later (nou ja, met een afwijking van €3). De gekochte delen werden binnen een dag afgeleverd en staan nu in de kast te pronken. Maar goed dat ik de afgelopen jaren zo heb opgeruimd, er is weer ruimte.

Herlezen dus. Maar eerst moet ik me door de bijna 1280 pagina’s heen werken van ‘Het achtste leven (voor Brilka) van Nina Haratischwili, een tip van Mirjams Ogma (lees hier de recensie). Een prachtig boek over het leven van een familie in Georgië tussen 1900 en nu. Nogal overweldigend doordat alles er in zit: politiek, oorlog, liefde, chocola. Ik ben er nog niet doorheen (zit op de helft) maar kan nu al vertellen dat dit een aanrader is. Ik lees de papieren versie en dat is nogal een gewicht dus als je het lezen wilt en je ziet kans het in een e-bookversie te pakken te krijgen, dan moet je dat zeker doen. Aan de andere kant, dit is lezen en gewichtheffen in één, dat heeft ook zijn voordelen.

Om toch even bij boeken te blijven nu ik zo lekker op dreef ben: Anna Boom is overleden, de hoofdpersoon uit de biografie die Judith Koelemeijer over haar schreef. Anna was een zeer opmerkelijke vrouw die de conventies van haar tijd ver vooruit was.  In het boek wordt het leven van Anna ontraadseld, ze ging tijdens de oorlog naar Boedapest, sloot zich bij het verzet aan, werkte in een ondergronds ziekenhuis, vermoordde een Rus toen deze een kind verkrachtte, had verschillende liefdes maar vond pas op latere leeftijd het echte geluk.  Ze is 97 jaar geworden.  Judith Koelemeijer schreef op haar Facebook pagina dat Anna tot het laatste moment genoot van haar hondje Sophie. Waarop ik me natuurlijk onmiddellijk druk begon te maken – wáár is Sophie nu? – maar ik kreeg gelukkig antwoord op mijn vraag en de hond is ondergebracht bij een goede vriendin die haar al vaker uitliet. Ja, dáár maak ik me nu druk om mensen. 😉

Fijn weekend allemaal!