Op zoek naar Pippi: avondje uit

Een paar maanden geleden kocht ik in een vlaag van verstandsverbijstering kaartjes voor Frederique Spigt. Ze treedt op in de Schouwburg hier, met haar voorstelling ‘The Road’. Ik vind haar een tof mens met een mooie stem en het lijkt me geweldig haar te zien optreden. Ik zag haar eens – in een ander sterrenstelsel jaren geleden – toen ze nog bij I’ve got the bullets zat.

Avondjes uit zijn zeldzaam hier. Een enkele keer gaan we met Zus en Oma naar de plaatselijke Griek al waar de bediening bekend is met mijn gezondheidstoestand en het eten in hoog tempo wordt opgediend. Uit en thuis neemt dan zo hooguit 1,5 uur in beslag.

Echt uitgaan is iets anders. Ik ging een aantal jaar geleden met man en kind naar een optreden van Ibrahim Maalouf. Muziek die mij enorm raakt. Ik moest en zou gaan. Op de avond zelf genoot ik met volle teugen met een zonnebril op. Die zonnebril greep ik vlak voor vertrek en dat was een super idee van mij want ik had enorm last van de podiumlichten, prikkelgevoelige zeikerd als ik ben.

Zo’n avond hakt erin. Dat vraagt om maatregelen vooraf en achteraf en omdat de kosten vaak niet tegen de baten opwegen doe ik het meestal niet. Maar na 10 jaar ziek zijn snak ik naar afwijking van de routines, naar me een avond een ‘normaal’ mens voelen ook al moet ik erna weken bij komen.

Mijn voornemen om me in aanloop naar vanavond héél rustig te houden is niet geheel gelukt. Ik hield me braaf en rustig maar soms komen er toch dingen tussen die ik niet in de hand heb. Zoals de ziekenhuisonderzoeken afgelopen week. Op zich geen drama of nare toestanden (hoop ik dan toch, ik heb nog niet alle uitslagen) maar het kost me natuurlijk wel veel energie van extra ergens naar toe gaan, daar wachten, achter uitslagen aan bellen. Ik voel me natuurlijk niet heel jofel, dat is ook de reden van de onderzoeken, dus heel veel rek is er niet.  Ik verwacht maandag klaar te zijn en alles op een rijtje te hebben.

Daarnaast was er wat consternatie met kind op school. Iets met een vak dat totaal niet lekker gaat (Grieks) en waarvan de consequenties groot kunnen zijn als hij het niet haalt dit jaar. Heb je op het gymnasium buiten Latijn of Grieks geen andere taal dan het verplichte Engels in je pakket en zak je in de vierde voor Latijn of Grieks dan moet je of naar de HAVO of je blijft zitten en je probeert het nog eens of je blijft zitten en gaat naar klas vier van Atheneum met als taal Frans of Duits.

In de vierde wordt Grieks en Latijn ineens veel moeilijker. Daar is voor gewaarschuwd. Om die reden kozen veel klasgenoten er voor om in ieder geval ook Frans of Duits als sluimervak  in hun pakket te nemen. Lukt Latijn of Grieks dan niet, dan kunnen ze dat  zonder problemen in de vijfde laten vallen en overstappen naar het Atheneum.

S. koos een ander sluimervak en heeft die vluchtroute niet achter de hand. En dat was misschien niet zo handig. Dus zijn er veel gesprekken gevoerd deze week om samen met hem te kijken hoe dat kan worden opgelost. Hij neemt nu Duits als sluimervak, moet wel 2,5 maand achterstand inlopen én een tandje extra inzetten voor Grieks want als het even kan wil hij graag op het gymnasium blijven.

We hebben dus zitten lullen als Brugman hier afgelopen week. Alles is nu geregeld en ik ben trots op hem dat hij a) aan de bel trok b) goed heeft nagedacht over wat hij wil en wat zijn opties zijn en c) dat hij het allemaal zelf heeft geregeld met de betreffende docenten, zijn mentor en de afdelingscoördinator. Ook dat is leren. Hij maakte een achteraf gezien foute keuze en doet er nu van alles aan dat recht te breien.

Terug naar Pippi. Die heeft dus zoveel geouwehoerd en gedaan deze week dat ze spontaan gaat huilen van het idee vanavond weg te moeten. Want zo voelt dat nu. Omdat ik doodmoe ben en zwaar overprikkeld. Ook al lag ik grote delen van de week tussen de consternatie door in bed.

Maar ik verdom het om mijn avondje uit in de soep te laten lopen. Misschien niet verstandig maar mentaal denk ik dat het me heel veel goed gaat doen. Dus hoe pak ik dat aan:

• Ik lig nu nog heerlijk in bed en doet dat tot de namiddag
• Koken doe ik niet vandaag
• Ik ga na het eten een half uur achter de daglichtlamp zitten en hoop hiermee mijn brein de bedotten en iets van energie op te wekken
• We gaan met de auto ook al is het vlak bij
• Ik neem cash geld mee. Mocht ik echt in elkaar klappen dan neem ik tijdens de pauze een taxi terug naar huis
• Mijn zonnebril gaat ook nu weer mee
• Ziet u in de Schouwburg in Hoorn vanavond een vrouw met zonnebril op, zwaai vriendelijk naar haar en laat haar lekker met rust 😉

Dat dus.