Deze week verliep wat rommelig. Man en kind hadden allebei een bijzonder hardnekkige griep – net als de rest van Nederland volgens mij – en waren dus thuis van werk en school. Ik ben tot nu toe de dans ontsprongen, wat een klein wonder is. Hopen dat dit zo blijft!
Hoewel ik me nog niet helemaal jofel voel (binnen de grenzen die er altijd zijn bij ME/CVS) heb ik het idee dat ik nu toch wel weer het ergste achter me heb gelaten wat deze PEM betreft. Ik heb weer iets meer veerkracht. Ik heb inmiddels een paar fysio behandelingen achter de rug en dat heeft ook een positief effect. Wat ook meespeelt is dat ik ook weer meer door heb hoe het zit met de beschikbare energie. Ik ben in de ochtend redelijk goed. Na de lunch stort ik in. Ik doe dus de dingen van de dag zoveel mogelijk in de ochtend en dan op volgorde van urgentie. Dat betekent in de praktijk dat ik wat kook in etappes in de ochtend. Meer is het niet. Na de lunch verdwijn ik meestal naar boven en lig ik plat tot het avondeten. Dat warm ik dan op en dan na het eten ga ik weer plat/lezen in bed of soms kijken we met zijn drietjes een aflevering van een serie.
Omdat ik bedacht dat het latere instorten op de dag misschien te maken had met het feit dat ik in de ochtend misschien toch iets te veel deed, heb ik daar wat mee ge-ëxperimenteerd en een paar ochtenden niets gedaan. Maar helaas. Evengoed kwam de man met de hamer na de lunch langs. Gelukkig bracht mijn moeder deze week eten waar een paar dagen van gegeten kon worden.
Het was weer een lesje in nederigheid: je kunt beter achter de energie die er is aan hobbelen en per moment voelen wat kan in plaats van vooraf bedenken hoe het moet en dingen willen sturen.
Deze week was ook de week dat mezelf heb leren injecteren. Dát was best wel even een DING. Ik ben niet bang voor pijn maar wel voor bloed en naalden. Zie ik op TV een programma waarin iemand onder het mes gaat, dan knijp ik mijn ogen stijf dicht. Je mag alles met mij doen op medisch gebied, ik wil het alleen niet zien. Maar blind darten gaat natuurlijk niet dus ik zette me over mijn weerzin en angst heen en kreeg les op de huisartsenpraktijk.
Mezelf kunnen injecteren met B12 scheelt mij twee keer per week een gang naar de huisarts. Zeker in deze periode waarin ik een terugslag heb, is dat fijn. Wat nu ga ik ernaar toe met energie die er niet is. Ik moet nog een paar keer onder begeleiding zelf prikken en dan mag ik voor het echie. Ik heb ook wat naalden meegekregen om te oefenen op een sinaasappel. Het prikken zelf is eigenlijk helemaal niet eng of moeilijk, laat staan pijnlijk. Het is meer dat ik nog wat vaardigheid en een vaste hand mis. Dus dat ga ik oefenen.
De post bracht wat verrassingen. Een lieve kaart van mijn excollega S. en Tineke’s Ogma stuurde een tasje met één van Pippi’s lijfspreuken. Kunnen daar mijn boeken in als ik straks weer naar de bieb kan. Lief!
Vandaag ga ik genieten van een leeg huis. Na een week 24 uur per dag zieke mannen om mij heen is het ook wel weer eens fijn het huis voor mezelf te hebben. M. en S. zijn vandaag naar een open dag van de Vrije Universiteit in Amsterdam. S. heeft drie studies uitgezocht waar hij meer informatie over wil hebben. Een eerste oriëntatie op straks. Over een maandje is er ook een open dag aan de UvA.
Hoewel ik best baal dat ik niet mee kan ben ik daar ook realistisch in. Ook in een goede periode ligt deelname aan zo’n dag (rondleiding, voorlichting, daar rond lopen) ver buiten mijn bereik. Dus probeer ik daar niet al te lang bij stil te staan. Net als de meeste ouderavonden op school, uitvoeringen, voorstellingen en zo is dit iets wat ik moet missen. Dat is niet wat je voor ogen hebt als je moeder wordt. Maar het is wel wat er is gebeurd. Ik probeer op andere manieren betrokken te zijn.
Ga ik nu even koken. Fijn weekend allemaal!
Min of Meer 
Fijn weekend en een rustige week gewenst 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Waar moet je prikken?
Buik of arm of dijbeen?
Het lukt je vast wel.
Succes
Cornelia
LikeGeliked door 1 persoon
dijbeen
LikeLike
Vel bijelkaar knijpen en in het dikste gedeelte prikken.
Ik moest bij mijn man in zijn buik prikken (hij was er zelf bang voor)
en dat wende ook.
Wel elke keer een ander plekje nemen.
Fijn weekend
Cornelia
LikeGeliked door 1 persoon
Heel goed weekend samen.
En ik vind je nieuwe huisstijl heel erg leuk!
LikeGeliked door 1 persoon
Wordt de vitamine B12 goed opgenomen als je het in je dijbeen injecteert? Want het maakt nogal wat verschil waar het je lichaam binnen komt, en voorkeur is de rechterbil. Nu snap ik dat dat wat lastig wordt om zelf te doen, maar het lijkt mij het belangrijkste als de toediening zo efficient mogelijk gebeurt. Kan je man je niet injecteren in je bil?
LikeGeliked door 1 persoon
De bil heeft de voorkeur ja. Maar via dijbeen wordt t ook goed opgenomen. Nee de man kan dit niet doen. Alleen in uiterste nood maar hij wil het niet. Dat snap ik heel goed. Op deze manier ben ik van niemand afhankelijk.
LikeLike
Al 5 jaar injecteer ik mezelf met b12. In het begin is het spannend maar na een paar keer gaat het telkens beter hoor. Door hetzelf te doen krijg je terug vrijheid. Ik ben heel blij dat ik die stap gezet heb. Veel succes! Eva
LikeGeliked door 1 persoon
Heb je al plannen voor “de vrije tijd” die je zult krijgen door het zelf injecteren? In plaats van een bezoekje aan de huisarts nu een bezoekje aan …. wat je maar wilt! En dat 2 keer per week!
LikeGeliked door 1 persoon
Eerst bijtanken. Want t gaat nu op energie die er niet is.
Maar het zou fijn zijn als ik weer wekelijks naar de bibliotheek kan 😊
LikeLike
Hoi Martine, allereerst bedankt voor het recept. Ik heb nog nooit met tapiocameel gewerkt, dus ik ga dat aanschaffen en dan uitproberen. Even kijken of dat FODMAP geschikt is. Succes met het zelf injecteren. Heel lang geleden heb ik het ook moeten leren ivm een medicijn dat ik eerst twee maanden moest spuiten voordat ik een andere vorm kon krijgen. Het is even wennen, maar het gaat je vast lukken. Fijn weekeinde.
LikeGeliked door 1 persoon
Je bent een bikkel dat je dat gewoon doet uiteindelijk zeg. Wel praktisch ook. Lekker rustig niet meer naar de huisarts hoeven, hoop voor je dat het je energiepijl wat opkrikt en dat je uiteindelijk weer meer kan gaan doen van wat goed is voor je zieltje.
LikeGeliked door 1 persoon
Argh!!! Energiepeil
LikeGeliked door 1 persoon
Lijkt me moeilijk zoiets te accepteren. Maar als je moet… Sterkte
LikeGeliked door 1 persoon
Ik kan me je experiment om ’s ochtends dan minder te doen helemaal voorstellen! Balen dat het niet werkte!
LikeGeliked door 1 persoon
Dappere daad! Hopenlijk levert het extra energie voor een andere activiteit op.
Ik heb een vraag vanuit gemeende interesse; ‘plat gaan’ is dat omdat je dan ook echt moet slapen dus dat de ogen dichtvallen of is dat liggen omdat het lijf pijn doet en niet meer in beweging kan komen?
Vriendelijke groet!
LikeGeliked door 1 persoon
De ogen vallen wel dicht maar slapen lukt nooit. Het is vooral moeheid, concentratie verlies en pijn en gewoon niet meer overeind kunnen zitten.
LikeLike
Alweer naar de open dagen om de vervolgstudie van S. te gaan bekijken? Pffff jeetje wat vliegt de tijd. Ik weet nog wel dat hij naar de middelbare school ging.
LikeGeliked door 1 persoon