Leesvoer

De afgelopen tijd las ik een aantal boeken die ik jullie niet wil ontzeggen, zó mooi en sprookjesachtig. Allemaal in het fantasygenre dus als je daar een hekel aan hebt, kun je nu stoppen met lezen. En dat scheelt vast weer in de overvolle dag die je voor je hebt liggen. Óf je laat je verrassen en rent na het lezen van dit blog naar de bieb. Dát kan natuurlijk ook.

Ik kreeg van een bloglezeres bijna alle delen van een serie opgestuurd, er zijn 15 delen en ik heb er nu geloof ik 10. Eerst had ze er 6 gevonden en naar mij opgestuurd en een paar maanden later meldde zij dat ze er weer een aantal heeft gevonden. Bij haar in de flat is het blijkbaar de gewoonte dat bewoners boeken voor elkaar achterlaten op een tafel en dat die meegenomen kunnen worden.

Super tof dus. Deze serie kende ik alleen van naam maar was wel benieuwd. Het Rad des Tijds  van Robert Jordan schijnt één van de best verkochte fantasyreeksen ooit te zijn. Er valt niet fatsoenlijk in een artikel uit te leggen waar de serie over gaat dus doe ik dat maar niet en stip alleen wat dingen aan. Het is een verhaal over de strijd tussen goed en kwaad en het wachten op ‘de herrezen draak’ die de wereld moet redden. Uitgangspunt is een groep vrienden uit een klein dorpje met boerenjongen Rand Althor als middelpunt. Magie, vreemde wezens, een ingewikkelde verhaallijn, veel personages en een mengeling van mythologie, fantasy, elementen van bekende middeleeuwse sagen  maar ook thema’s als vriendschap en trouw. Heerlijk om te lezen! Ik ben inmiddels in deel 4 dus heb nog heel veel te gaan.

Hier een overzicht van alle boeken in deze reeks:  Het rad des tijds

Van vriendin D. (die van driepotige kat Droppie) leende ik Lycidas en Lilith van Christoph Marzi. Volgens mij is dit een jeugdboek of in ieder geval een young adult boek. Gezien de best ingewikkelde verhaallijn en vele personages en gruwelijkheden die er gebeuren, lijkt het me alleen meer geschikt voor volwassenen.
Ook deze serie valt niet makkelijk uit te leggen. Deze boeken lezen betekent dat je een wereld in stapt vol pratende ratten, engelen die zingen, dwaallichten, alchemisten, weerwolven en bestaande historische personages als Jack the Ripper. En een stad onder de stad, met poorten naar de hel en dood. Lekker opwekkend. Werkelijk de complete mythologie, literatuur, muziek worden hier verweven tot een sprookjesachtig verhaal over twee kleine weesmeisjes Emily en Aurora die op zoek zijn naar hun roots en die dat doen met de hulp van alchemist Wittgenstein en de elf Mauritus Melkwit.

Ook dit is weer een strijd tussen goed en kwaad, waarbij wie goed en wie kwaad vertegenwoordigt soms onduidelijk is. Niet eenvoudig te lezen door de vele personages en wendingen, wel adembenemend mooi en fijn. Het deed mij denken aan de Noorderlichttrilogie van Philip Pullman.

Meer weten: Christoph Marzi

Om maar in één adem door te gaan met Philip Pulmann: zijn Noorderlichttrilogie las ik een aantal jaar geleden en was diep geraakt. Ook dit is een kinderboek maar heel geschikt voor volwassenen met een grote fantasie. Het gaat over het meisje Lyra dat haar ouders niet kent. Opgegroeid op de universiteitscampus van Oxford, gaat zij op onderzoek uit als haar vriend Roger vermist wordt. Ze ontdekt dat er nog meer kinderen worden vermist en dat er waarschijnlijk vreemde experimenten met die kinderen worden uitgevoerd. Met behulp van een vreemd instrument, een alethiomether, moet ze de waarheid zien te achterhalen en de kinderen opsporen.

Afgelopen jaar kwam er een lang verwacht nieuw (afzonderlijk te lezen) deel uit, Het boek van Stof  dat zich afspeelt vlak na de geboorte van Lyra en met Malcolm Polstead als hoofdpersoon. Deze 11-jarige jongen ontdekt dat er een kleine baby’tje, Lyra,  wordt verborgen in het nonnenklooster vlak bij zijn huis en dat wel heel veel mensen in dit meisje zijn geïnteresseerd. Malcolm die een zeer levendige fantasie heeft en erg nieuwsgierig is, probeert uit te zoeken wat er aan de hand is en voor hij het weet wordt hij achtervolgd door allemaal lieden die zijn leven compleet op zijn kop zetten.

De verhaallijn lijkt wat kinderlijk zoals ik het opschrijf maar niets is minder waar. Ook dit is sprookjesachtig en meeslepend. Wat mij bijzonder raakt in deze reeks is dat alle mensen in deze wereld een daemon hebben. Mens en daemon zijn één. De daemon is een soort ziel die buiten de mens leeft maar wel onderdeel van de mens is en elk mens heeft zijn eigen daemon, die  altijd de vorm van een dier aan neemt. In de kindertijd wisselt de daemon voortdurend van gedaante al naar gelang de stemming of situatie. Pas bij het volwassen worden wordt een keuze gemaakt voor een definitieve diergedaante, eentje die past bij het karakter van de mens.

Mens en daemon kunnen niet zonder elkaar en kunnen ook niet fysiek van elkaar worden gescheiden omdat er een onzichtbaar draadje is wat hun verbindt. Natuurlijk heel symbolisch allemaal, maar ik vind het prachtig.

Van de Noorderlichttrilogie en het Boek van Stof weet ik dat mensen het óf geweldig vinden óf helemaal niets. De Noorderlichttrilogie is verkrijgbaar in één uitgave. Maar de drie delen zijn ook afzonderlijk verschenen: Het Gouden Kompas, Het Listige Mes en Amberkleurige Kijker.

Last but not least: al heel lang stond er op mijn te lezen lijst de Tearlingtrilogie van Erika Johansen. Een reeks die ik voorbij zag komen in de lijst met nieuwe boeken van mijn bieb, maar waarvan ik eigenlijk geen flauw idee had waarover het ging, laat staan of het de moeite waard was. Maar waarvan wel iemand ooit – ik weet niet meer wie- had gezegd dat het mooi was. Toen ik een recensie las bij Ogma waar de woorden bingereading in voorkwamen, niet kunnen slapen en niet kunnen stoppen met lezen was dat natuurlijk een teken dat niet genegeerd kon worden.

Dus op naar de bieb, boeken van de plank geplukt en inderdaad verslavend. Het gaat over Kelsea die opgroeit bij een ouder echtpaar en op haar 19e verjaardag wordt weg gehaald door gardisten om haar naar het paleis te brengen. Ze blijkt troonopvolger te zijn en haar troon te moeten opeisen. Natuurlijk willen een heleboel mensen dat zij dat niet doet, haar vijanden zijn talrijk, de gevaren eveneens.

Het verhaal kent meerdere lagen. Grappig genoeg denk je fantasy te lezen en doet de wereld in het boek middeleeuws aan maar gaandeweg stap je toch in andere tijden en werelden.

Meer zeg ik niet, het lijkt me meer dan voldoende om nu allemaal naar de bieb te rennen en je tas vol te laden met deze tips waarmee je zeker de zomer doorkomt.

Hebben jullie nog fantasytips?