Review: De onschuld

Tracy Chevalier is een voor mij tot nu toe onbekende auteur. De hype rond ‘Meisje met de parel’ is mij niet ontgaan en ik wist ook wel dat ze historische romans schrijft maar op de één of andere manier kwam het er maar niet van. Volgens mij was het Ogma’s Mirjam die een tijd geleden iets schreef over ‘De onschuld’, ook van Tracy Chevalier en toen ik bij haar de woorden circus, Londen en 18e eeuw in één zin las, rende ik als het ware meteen naar de bieb toe. Dat moest ik lezen! Dus las ik het en nu wil ik alles van Chevalier lezen.

De familie van Jem Kellaway laadt na een groot verlies in het gezin hun boedel op een kar en vertrekt naar Londen. De vader van Jem kan daar aan de slag als stoelenmaker en timmerman voor Philip Astley, de eigenaar van een groot circus. De overgang van het rustige dorpje waar ze woonden naar het grote Londen is groot. Al snel leert Jem Maggie kennen, in alles zijn tegenpool, ze is wereldwijs, brutaal, heel ondernemend en de twee kinderen, bijna pubers, raken bevriend met elkaar én met de buurman van Jem, de dichter William Blake.

De familie Kellaway vindt langzaam haar weg in de nieuwe leefomgeving maar de revolutie in Frankrijk laat ook zijn sporen na in Engeland. Verhoudingen worden op scherp gezet en mensen worden gedwongen loyaliteitsverklaringen aan de koning te tekenen. De stemming wordt steeds grimmiger en grijpt in op het dagelijks leven van Jem en Maggie.

Wat grote indruk maakte was de geweldige sfeerbeschrijving van het dagelijks leven en de leefomgeving van de mensen. Maggie werkt in de mosterdfabriek en is na een dag werken geel van de mosterd en snuit bloed. De straten van Londen zijn op koude dagen altijd mistig, niet zozeer door het weer maar door de walm van de kolen die verstookt worden en de ogen van de mensen zijn om die reden rood en betraand. De wereld is grauw en ellendig en het circus van Philip Astley biedt mensen de broodnodige afleiding.

Mooi, heel mooi.

Tracy Chevalier
De onschuld
382 pagina’s