katten

Even weg

Martine

– Hoe lang ga je weg Mens?
– Vier nachtjes Dibbes
– Is dit mijn straf omdat ik vorige week niet tegen je aan wilde liggen?
– Nee zeg!
– Echt?
– Niet alles draait om jou Dibbes.
– Maar je kan niet weg, ik heb keelpijn, kijk maar, ik moet de hele tijd slikken. En wat is dat op mijn poot? Ziet er zorgwekkend uit, vind je ook niet? En wie geeft dan eten, aandacht. Wie doet de deur open! Tegen wie moet ik aanliggen!? Trouwens je kunt niet weg want ik ben op al je kleren gaan liggen. En je tas zit ook onder de haren!
– Dibbes?
– #_-):”5!!!😠
– Dibbes, het is maar vier nachtjes.
– Noem het ‘maar vier nachtjes!’ In mijn wereld heet zoiets zware mentale verwaarlozing. Schande! Een ramp! Ik wil niets meer van jou weten!
– Dibbes, wil je wat roerei?
– Roerei, hebben we roerei? Ik kom eraan!

Gepubliceerd door Martine

ME-patiënt sinds 2008. Woont samen met vriend Mischa en twee katten. Onze zoon van 22 is het huis uit.

11 gedachten over “Even weg”

Zeg het maar!