Geen categorie·leven met ME

Vanuit mijn hoek


Ik lees veel gemopper over de opgelegde thuisisolatie. Gemopper dat grotendeels zal worden veroorzaakt door angst en onzekerheid. De maatregelen komen te laat, zijn niet voldoende of gaan te ver. De door de overheid opgelegde maatregelen tasten de burgerlijke vrijheden aan. Het is een complot om de tegenstanders van het rijksvaccinprogramma de mond te snoeren. Of het ligt aan 5G. Dát las ik ook.

Het is nooit goed en iedereen heeft een mening en is Corona-expert.

Over Corona heb ik weinig te melden. Maar van thuisisolatie weet ik alles af. Kijk maar naar mijn foto. Genomen in mijn hoek van mijn slaapkamer van mijn huis. Zo leef ik al maanden. Klote, maar het is niet het einde van de wereld. Of misschien wel gezien de Corona-uitbraak. Maar ik heb daar geen invloed op. Kan er alleen maar het beste van maken.

Natuurlijk is het vervelend als je tijdelijk, of misschien zelfs langer, niet op vakantie kunt, uit kunt gaan, deel kunt nemen aan je sociale leven. Als je leven ineens tot stilstand lijkt te komen.

Voor mij is dit niet tijdelijk. Er is geen overheid die tegen mij zegt ‘we doen wat we kunnen’ want ME heeft nooit prioriteit gehad. Terwijl er toch miljoenen ME-patiënten wereldwijd zijn. Het zou wel prioriteit moeten krijgen. Want een groot deel van de huidige ME patiënten ontwikkelde ME na een virus zoals epstein-barr of CMV. Veel patiënten die SARS hebben overleefd, voldoen nu aan de criteria van ME en hebben ME-symptomen.(*) Dat baart mij grote zorgen. En of dat klopt? De tijd zal het leren. Maar ook daar heb ik geen invloed op, zo vanuit mijn hoekje.

Ik bekijk alles maar per dag. Voor nu ben ik blij dat ik afgelopen zondag kon douchen. En dat het mij lukte even overeind te zitten voor deze foto.


(*): “Chronic post-SARS is characterized by persistent fatigue,
diffuse myalgia, weakness, depression, and nonrestorative
sleep with associated REM-related apneas/hypopneas and
alpha EEG sleep disorder. These clinical and sleep fea-
tures of chronic post-SARS are similar to those features
which may be found in patients with chronic fatigue syn-
drome/fibromyalgia.” (bron: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3071317/)

15 gedachten over “Vanuit mijn hoek

  1. Lieve groet van een anonieme lezeres. Ik denk veel aan je als ik door mijn lijst met blogs scroll. En zie dat je een update plaatst, of juist niet. Zorg goed voor jezelf.

    Like

  2. Tja ik vroeg me al af waarom ik er zo laconiek onder bleef. Jij verwoord het. Weten wat het is om huisarrest te hebben. Je haar er af. Makkelijker in onderhoud. Dat snap ik dan weer wel 😀 Staat je wel. Alle goeds met alles.

    Like

  3. Mooi om weer wat van je te horen. En wat is inderdaad een paar weken geen uitstapjes en ‘sociale onthouding’ vergeleken bij jouw situatie en die van anderen, die al jaren met deze beperkingen moeten leven.
    Hou je taai, je bent vaak in mijn gedachten.

    Like

  4. Je bent vaak in mijn gedachten ….. neem jouw situatie voor ogen als ik mopper ( ja helaas ik doe het ook ) ..
    Omdat thuiswerken wel zo fantastisch lijkt maar het niet is als casemanager dementie ….
    ik weet dat het bij mij tijdelijk is .ik ben in de gelegenheid om , voor ik aan een thuiswerkdag begin een rondje van een uur te wandelen in een lekker tempo , zodat ik meer energie heb .
    Jij bent blij dat je een mooie foto van je zelf kan laten zien ….
    En dat je zondag onder de douch kon ; geweldig !!!!!!
    Lieve groet

    Like

    1. Door t continu liggen was het een grote klit geworden. Zelf borstelen lukt me niet goed (van de meeste armbewegingen heb ik hartslag 120) en wassen en drogen kostte teveel tijd. Dus met spijt in het hart voor t meest praktische gekozen. Scheelt veel gedoe, dus blij mee.

      Geliked door 1 persoon

  5. Eigenlijk zouden alle klagers jouw blog moeten lezen! De mansenzijn zo verwend dat iedere tegenslag een ramp is.
    Wij gaan (?) volgende week verhuizen, staat nu op losse schroeven. We zitten nu in een deels ontmanteld huis.
    Wij zouden half mei onze kinderen en kleinkinderen in Australië na 1 1/2 jaar weer kunnen aanraken, knuffelen en samen van alles doen. Gaat dus niet door.
    Maar we zijn allemaal nog gezond, de kleinkinderen genieten van Miss Mom (dochter geeft ze momenteel thuis les) en we hebben nog 2 pakken closetpapier!
    Ik ben een liefhebber van kort(er) haar en het staat je erg goed ❤️

    Like

Zeg het maar!