Deprimerende schets van het wakker worden, zonder veel nuance.
Er wordt van de lezer niets verwacht. Ik herhaal: niets. Buiten het eventuele lezen dan. Dit werd geschreven omdat ik nou eenmaal schrijven móet, wil ik niet volledig verdwijnen.
Als ik wakker word blijkt dat de komende dag stiekem op me is gekropen als een betonblok dat me plet. Ik bén ietwat verontwaardigd
dat de dag jubelt over morgenstond en goud in de mond, terwijl ik hier overduidelijk de benadeelde positie heb en zij alleen maar hoeft te voorkomen dat ik beweeg.
Echt aardig doet ze ook niet met haar ‘kom op, vooruit dan, laat zien wat je kan’! terwijl ik verstijfd van de pijn en uitputting lig.
In mijn hoofd ga ik de handelingen na die nodig zijn om het komende uur door te komen. Omdraaien, pillen naar binnen werken, water drinken, iets overeind komen om te eten. Daadwerkelijk eten. Mijn hand met kwark en fruit 15? keer naar mijn mond brengen. Morsen. Wat thee drinken. Toilet! Ook nog.
Dat alles met een betonblok op me dat niet meewerkt en alle leven uit mij perst. En dat is nog maar het eerste uur. De dag ligt voor me als een uitputtende afschrikwekkende hindernisbaan van niet te voorkomen handelingen die me nog verder in de grond doen zakken.
Ziekzijn is keihard werken. En dat terwijl ik toch echt arbeidsongeschikt ben verklaard.
(Afbeelding Pixabay, zonder enige relatie met dit stukje, bedoeld om toch iets moois toe te voegen)
Min of Meer's ME-Plein 
Ach meisje toch….😘😢 denk aan je en zou willen dat overal energie vandaan naar je toe zou kunnen stromen, zodat jij de dag een beetje dragelijk door zou kunnen komen. x
LikeLike
En toch. Vergeet me nietjes. Je bestaat hoor.
LikeLike
We lezen je, we horen je. Je bent er.
LikeLike
Je doe iets voor ons, je maakt ons bewust van een ander leven, je geeft . . . . .
Mag ik je een 🌹 teruggeven?
LikeLike
💖💖💖
LikeLike
🤍🤍 hartelijke groet, marijke
LikeLike
Welgemeende groet.
Het gaat goed komen. Ooit. Kan niet anders. Moet.
LikeLike
Je bent, en je schrijft. Of je schrijft dus je bent. En gelezen wordt je. Een vederlicht groetje 🕊
LikeLike
Beste Martine,
Ik weet niet wat ik schrijven moet. Ik zou je troost willen bieden, maar ik heb geen idee hoe.
Ik hoop zo voor je dat er iets gevonden wordt om die ellendige ziekte aan te pakken en je leed te verlichten! Veel sterkte gewenst en een hartelijke groet
van Jo.
LikeLike
Al een paar blogs weet ik niet hoe te reageren, maar wil je even laten weten dat ik je blogs nog steeds lees en veel aan jou en je teksten moet denken.
LikeLike
Ik ben er nog steeds en lees, ik denk vaak aan je💝💕🍀🍀🍀
LikeLike
ik lees elke blog van je en denk vaak aan je zomaar even overdag op allerlei momenten . heel veel liefs
LikeLike
❤️❤️❤️
LikeLike
Martine, je bent intelligent, je bent een pionier, je bent groots, je moet niks, maar ik zou deze kleine zin vaak lezen. Ik wens je steeds meer lichtpuntjes, bikkel ! xx
LikeLike
We zijn er, lezen wat je schrijft. Je bent, in ons leven, in mijn leven. Een omhelzing met woorden terug. Ik bid voor je!
Liefs, Martine
LikeLike
Ik hoor je
LikeLike
Ik vergeet je niet.
LikeLike