De komende tijd ga ik proberen Gerrie aan de kattenmand te laten wennen. Hoe sneller dat lukt, hoe sneller we hem kunnen laten castreren en chippen. Moet wel voor het voorjaar, anders gaat hij de hort op met alle gevolgen van dien. Ik heb geen flauw idee of het in de mand stoppen makkelijk zal gaan. Hij laat zich wel heel makkelijk optillen door mij maar haalt ook nog steeds regelmatig uit. Dat zijn reflexen die hij nog niet kan onderdrukken.
Hij is nog onbetrouwbaar. Van Dibbes weet ik inmiddels precies wat kan en wat niet kan (niet zoveel, alleen hij zal nooit uithalen), bij Gerrie wisselt het per keer. Wel is het zo dat hij meer van het neuzen en kopjes geven is dan van het aaien. Maar aaien vind hij wel fijn als hij met zijn rug naar me toe ligt. Behalve als hij op de grond ligt, dan grijpt hij me. En als hij op de bar zit mag neuzen wel maar moet ik mijn armen stijf langs mijn lijf houden, anders gaat het mis. Begrijpen jullie het nog? Ik niet.
Een kat met een gebruiksaanwijzing dus en die aanwijzing is helaas per keer anders. Dat gaat soms dus fout. Laatst zat hij op tafel met zijn neus tegen mijn neus aan, hij genoot. Toen draaide hij zich om en drukte zijn zijkant helemaal tegen mij aan, ik zat op een stoel. Ik maakte een inschattingsfout en aaide hem voorzichtig, zonder te veel druk. Even begon hij heel hard te knorren en toen ineens haalde hij uit met zijn nagels, naar mijn gezicht. En het was raak. Ik ben er goed van afgekomen, wat halen op mijn neus en vlak onder mijn oog. De huid is daar teer, dus het bloedde nogal. Tja. Hij schrok net zo erg als ik en heeft zich onder het bed verstopt, waar hij de hele dag bleef zitten.
Nu ben ik wel voorzichtiger geworden. Ik zet vaker een bril op als ik hem aai, dat voelt veiliger, want een millimetertje meer naar links of rechts en zijn nagels hadden in mijn oog gezeten. Ik loop nu ook meteen weg als hij uithaalt en geef hem dan even geen aandacht meer. Zo hoop ik hem ongewenst gedrag af te leren. Dat gaat vast lukken, op zich zit er geen kwaad bij. Hij zoekt een conflict nooit op en is heel rustig van aard. Alleen als hij zich bedreigd voelt haalt hij uit en soms schat hij dat dus nog niet goed in.
Een kat die onbetrouwbaar of vals is kan dat echt afleren, al moet je wel veel geduld hebben. Gelukkig heb ik het eerder meegemaakt. Mijn eerste kat Joris was zo vals dat ik in het begin regelmatig op een stoel stond met een bezem in mijn handen om hem van me af te houden. Ook dat was een kat met een verleden. Hij was zo heftig en onbetrouwbaar dat niet iedereen bij mij thuis durfde te komen en de verhalen over hem waren legendarisch. Na een paar jaar was Joris de grootste lieverd ooit. Ik kon echt alles met hem doen, bij wijze van spreken optillen en onderste boven hangen, hij vond alles best. Dát houd ik nu maar voor ogen, gaat met Gerrie ook vast lukken ;-).
Met Dibbes en Gerrie gaat het redelijk. Dibbes heeft nog wel last van jaloerse aanvallen en onhebbelijk gedrag. Maar er zijn ook momenten van nieuwsgierigheid en pogingen tot aftasten, wat voor elkaar rollen en zo. Dus ook dat gaat vast goed komen. En met de andere katten en Gerrie gaat het allemaal erg makkelijk tot nu toe.
 |
| Dibbes kan het niet meer aanzien… |
Min of Meer 
Wat heb ik toch een grote bewondering voor jouw doorzettingsvermogen! Menig ander baasje(lees:personeel van poes) was al gestopt en had de kat in z'n sop gaar laten koken. Ik weet zeker dat het je gaat lukken allemaal. Als ik een zwerfkat was, had ik ook bij jouw huis aangeklopt. groetjes Esther
LikeLike
Mijn kat heeft voorzover ik weet geen traumatisch verleden (asielkat, niets over verleden bekend) maar wellicht heb je toch wat aan deze tip. Als ik naar de dierenarts moet, zet ik zover mogelijk van te voren (in jouw geval dus nu). het reiskooitje klaar zonder de deksel, dus alleen de bak. Hierin doe ik een handdoek die al naar de kat ruikt (handdoeken in de mandjes hier ivm haar overal) en wat lekkers. Meestal went ze er snel aan en gaat ze er zelfs in liggen slapen. Dat zal bij jou vermoed ik niet zo snel gaan maar goed, je hebt ook wat langer de tijd. Tegen de tijd dat je dan naar de dierenarts moet hoef je de kat alleen maar in het kooitje te lokken met wat lekkers en dan gauw de bovenkant erop.
Succes!
Lara
LikeLike
Wat heb jij een geduld!
LikeLike
Dat is een goede tip Lara om de bovenkant er van af te halen! Gaan we doen.
LikeLike
Dat is nog lastig dan zo'n kat met gebruiksaanwijzing, gelukkig dat het meeviel met die uithaal in je gezicht!
Wel verstandig dat je nu dan de bril erbij opzet.
Haha, geweldig die foto van Dibbes 🙂
LikeLike
Op tlc is elke ochtend een programma over een katten redder. Erg leuk om te zien. Nu bezig.
LikeLike
Ja, het zijn bijzondere dieren en allemaal anders… Wat bij de een goed werkt, werkt helemaal niet bij de ander… Dat eigene maakt katten natuurlijk ook wel heel erg leuk… Dat uithalen blijft lastig, Lhasa haalt hier nog heel af en toe uit, maar ja, wel altijd onverwachts… Leuke foto's!
LikeLike
Wat fijn om te lezen dat je zoveel vertrouwen, geduld en liefde geeft aan Gerrie. Soms heeft het gewoon veel tijd nodig voordat ze angst loslaten. En wat een prachtige foto van Dibbes. Zou je het liefst bij gaan liggen!
LikeLike
Ja klopt, ik lag ook naast hem toen ik deze foto met mijn mobiel maakte…
LikeLike
Ik heb mijn katten in de speciaal voor hen gekochte mand gelokt door er een warmtematje in te leggen, voor 10 euro gekocht bij Blokker, en dat werkte perfect. Gewoon een kruik of iets anders warms er in leggen kan natuurlijk ook, volgens mij is succes dan gegarandeerd.
LikeLike
Wat mooi dat je zoveel geduld hebt met de katten ,gelukkig zijn er mensen zoals jij ! Onze Mikki heeft ook een gebruiksaanwijzing maar helaas kregen we die er niet bij toen we haar 4 jaar geleden uit het asiel haalden .Een heel angstig poesje .Nu gaat het al heel goed maar ik weet wat ik kan en wat niet ,ga ik over haar grens dan kan ik een flinke mep krijgen .Ik zie het aankomen ,de staart gaat zwiepen en haar ogen worden groot!! Ik hoop dat het goed komt ,aan jou zal het niet liggen .
Groetjes Elisabeth
LikeLike
Hoi Martine, ik heb helemaal niets met katten, met huisdieren in het algemeen niet, maar jij schrijft zo leuk over je katten dat ik je blogs wel moet lezen en nog met veel plezier ook. Veel succes met je pogingen Gerrie in de mand te krijgen, gr. Leontine
LikeLike