algemeen

De week

Het was een relatief rustige week. Ik herstelde gelukkig weer iets meer van de terugslag. Zoals het nu is, ben ik in ieder geval weer stabiel (slecht) en ga ik niet verder achteruit. Dus als ik me goed rustig blijf houden, zou ik van hieruit ook weer iets van veerkracht moeten kunnen verzamelen.

Gisteren haalde ik de gerepareerde scooter op, die was eerder deze week hier thuis opgehaald. Er zit een nieuwe accu in en er is een acculader in gemonteerd. Doordat ik er weinig mee rijd, heb ik de scooter als het ware helemaal leeg getrokken. Een volle accu heeft bijvoorbeeld een vermogen van tien. Door de scooter te starten, onttrek je daar twee aan. En door het rijden, laadt scooter weer op, als je wat kilometers maakt tenminste.

Hoewel ik bij aanschaf wel heb aangegeven zeer inactief te zijn, is het voor een ander natuurlijk moeilijk voor te stellen wat die inactiviteit precies inhoudt. Ik ga natuurlijk niet mijn hele medische hebben en houden op tafel leggen in zo’n winkel. De brommerwinkel had in ieder geval niet begrepen dat ik daarmee bedoel soms weken niet het huis uit te komen, behalve voor een ritje van hooguit 15 minuten naar een behandelaar.

Maar goed, nu is die boodschap wel aan gekomen en ze stelden daarom voor om een acculader erin te monteren, een tip die ik ook van een bloglezer kreeg (dankjewel!). Zo kan ik de scooter als ik heb gereden, meteen opladen. Weer wat geleerd, ik had niet verwacht dat de accu van een benzinescooter zo kwetsbaar was. Maakt niet uit, ik heb nu mijn zelfstandigheid weer terug.

Verder speelt er een en ander op de achtergrond wat me bezighoud. Puber zoekt nog steeds een stage bij een internationaal werkend bedrijf en dat wordt inmiddels bijna een soap. De lijst van bedrijven die hij heeft gemaild en gebeld is lang en succes blijft tot nu toe uit. Hij heeft alle tips die hij heeft gekregen (ook van veel bloglezers naar aanleiding van mijn oproep hier) opgevolgd, maar het lukt niet. Die stage is wel verplicht en dat het niet lukt genereert dus wel wat stress.

Hij moet over twee weken beginnen. Lukt dat niet dan moet hij die week een aangepast programma volgen en alsnog later in het jaar een stage lopen. School begeleidt tot nu toe nauwelijks en de tips die de kinderen kregen getuigen van weinig realiteitszin. Een aantal scholieren heeft inmiddels wel een stage gevonden en dan gaat het eigenlijk bij iedereen via via, meestal via familie. In veel gevallen kun je je afvragen of het wel zuivere koffie is want volgens S. betreft het dan vooral een stage op papier en gaan die betreffende scholieren niet echt iets doen, laat staan dat het een stage in een internationale omgeving is.

Vrijdag was er een bijeenkomst voor de ‘kneusjes’ die nog geen succes hadden. De stagecoördinator bleef bij zijn eerdere opmerkingen dat het heel makkelijk zou moeten zijn een internationale stage te vinden en kreeg vervolgens een storm van kritiek over zich heen. S. heeft aangegeven dat als hij de stage later dit jaar moet volgen, hij graag adressen van bedrijven zou willen krijgen waar klasgenoten over twee weken aan de slag gaan. Dat werd eerst afgewimpeld met de opmerking dat een onderdeel van het leerproces het zoeken zelf was. Waarop hij heeft uitgelegd wát hij tot nu toe heeft gedaan, gebeld, benaderd ook onder meer via de moeder van een vriend van hem die allemaal contactpersonen bij internationale bedrijven heeft en dat hij daar toch heel veel van heeft geleerd. Alleen helaas zonder een succesvolle uitkomst. Daar had de coördinator toch even niet van terug.

Veel bedrijven zitten helemaal niet te wachten op een scholier die maar 5 dagen meeloopt. Wat hij vooral heeft geleerd is dat je namen van mensen moet hebben en die persoonlijk moet benaderen. Bel je naar de receptie en vraag je naar die en die, dan word je vrijwel meteen afgewimpeld. Hij komt er niet doorheen. Van de twintigtal bedrijven die hij mailde, hebben er iets van drie de moeite genomen een afwijzing te sturen. Inderdaad heel leerzaam, het is net het echte leven 😉 . 

Eén en ander heeft bij mij geleid tot veel woede over hoe school hiermee omgaat en ik denk erover een mail te sturen. Ik ben geen moeder die om elk wissewasje docenten aan hun haren trekt maar zoals het nu gaat vind ik niet oké. Dus wind ik me op, dat trekt ook veel energie uit mij. Kan ik beter die energie besteden aan het schrijven van een klacht. Dan is het uit mijn systeem.

Dit weekend is hij nog met een laatste poging bezig, via de vader van een vriend. We hopen daar straks meer over te horen.

Verder was de week rustig, gevuld met lezen en katten. Vooral Moos is erg tevreden nu. Mijn moeder kwam vandaag even lunchen en Moos kwam even kijken wat er allemaal op tafel stond.

Komende week bestaat uit huisartsenbezoek (ik moet mijn bloed weer laten testen voor de komende afspraak bij de orthomoleculair therapeut) en de fysio. Dat is voor mij wel genoeg actie in een week, dus verder doe ik niets. Nou ja niets, ik ga vandaag van de zon genieten. Ik heb zojuist al even op het stoepje voor het huis in de zon gezeten. Elk jaar vanaf begin februari staat de zon dan net weer hoog genoeg om daar in de middag te kunnen zitten. Voor mij voelt dat altijd als de start van het voorjaar. Die zon was warm mensen! Heerlijk!

19 gedachten over “De week

  1. Het zonnetje was inderdaad heerlijk vandaag. Er zijn bij jullie in de buurt aardig wat bedrijven als Enza en Incotech, zaadveredelingsbedrijven dus. Waarschijnlijk heeft hij deze al aangeschreven maar ik meld het toch nog maar even. Het is af en toe héél frustrerend die hogescholen waarbij je dan niet eens terecht kunt als je alles al hebt geprobeerd. Kost een heleboel energie en dan is S nog niets opgeschoten. Hij heeft één en ander wel heel goed aangepakt zo te lezen 👍 maar des te frustrerender is het dat het (nog) niet lukt. Ik zei altijd tegen mijn zoons; samen klagen bij de mentor, als je alleen komt halen ze hun schouders op en ligt het aan jouw inzet. Maar wanneer alle leerlingen samen hetzelfde probleem aankaarten dan is de kans groter dat er iets aan gedaan gaat worden. Ik duim voor hem!

    Geliked door 1 persoon

  2. Ik heb vandaag ook gewandeld in het zonnetje, heerlijk was het. Fijn dat je scooter het weer doet!
    Ik duim met S mee dat hij toch een stageplek vindt, het is inderdaad moeilijk om aan een stageplek te komen voor 5 dagen, raar eigenlijk dat ze vanuit school niet meer begeleid worden zij weten echt wel dat het heel moeilijk is, maar ja alles tegenwoordig is een ‘leermoment’ en zoek het zelf maar uit….
    Wat een schattige foto van Moos!

    Geliked door 1 persoon

  3. Is ook niet echt handig, maar 5 dagen meelopen. Dat ‘kost’ meer moeite voor een bedrijf dan dat ze er rendement uithalen. Dat de opleiding dat zelf niet snapt is hun blinde vlek kennelijk en niet echt praktijkgericht.
    Je zoon zal inderdaad flink aan de bak moeten met netwerk her en der en wat hij doet is slim. Waar is het eerder gelukt en kan hij daar dan ook aan de bak. Al op Schiphol geprobeerd?

    Die laatste zin, over in de zon zitten..daar word ik blij van, want ik zie je zo zitten!

    Geliked door 1 persoon

    1. Schiphol wordt niet goedgekeurd door school. Dat zijn vooral toeristenwinkels waar weliswaar Engels wordt gesproken maar blijkbaar is dat niet internationaal genoeg. Vraag maar niet waarom 🙄
      En voorbij de douane zijn er op zich wel interessante bedrijven maar daar mag je vanwege de beveiliging niet zomaar meelopen.

      Like

      1. Wat betreft de beveiliging is er zeker heel wat veranderd. Ik werkte er al uitzendkracht in 1972 en had o.a. als taak briefje uit te schrijven voor bv monteurs die even achter de douane moesten zijn!.
        Zelf kon ik overal rondkijken, het jaar erna zat ik op Schiphol-Oost en kon ook daar overal komen. Leuke herinneringen.
        Toen ik 3 maanden naar Spanje ging regelde ik gewoon een pasje voor mijn ouders zodat ze mee naar de gate konden

        Geliked door 1 persoon

  4. Hoi Martine, frustrerend dat het niet lukt met de stage. Heeft je zoon al een linked-in profiel aangemaakt? Hij heeft dan weliswaar geen “werk” maar kan op deze manier wellicht direct in contact komen met mensen op de werkvloer. Maar misschien hebben jullie daar al aan gedacht.

    Geliked door 1 persoon

  5. Ligt het aan mij of is het best wel ongebruikelijk om middelbare scholieren zoiets te laten doen? Ik heb 3 vwo kinderen en geen van allen heeft een stage hoeven doen. Enkel de maatschappelijke stage hebben ze moeten doen, maar dat is dus met nadruk niet bij een internationaal (commercieel) bedrijf. Het lijkt me bijna onmogelijk dit, inderdaad zit een internationaal bedrijf er denk ik niet op te wachten om een middelbare scholier 5 dagen bezig te moeten houden, het levert niets op en kost tijd, en dus geld…. Ik hoop voor je zoon dat hij alsnog iets zal vinden !

    Geliked door 1 persoon

    1. Ik vind het ook ongebruikelijk. Het is onderdeel van de 2talige opleiding die hij volgt. Maar tot voor kort mocht het ook bij een willekeurig Nederlands bedrijf. Dat is wellicht makkelijker. Die eisen zijn aangescherpt en hebben blijkbaar te maken met Europese richtlijnen die worden gesteld aan dit soort onderwijs.
      Wat mij betreft totaal overtrokken allemaal.

      Like

  6. Onze zoon is volgens mij wel 3 jaar op zoek geweest naar een afstudeerstage. Uit pure wanhoop heeft hij een bemiddelingsbureau in de arm genomen. Iets wat dus niet mocht volgens de richtlijnen. Jammer, dan! Uiteindelijk afgestudeerd en gelijk bij het stagebedrijf een baan gekregen. Onze dochter moest vanaf het eerste jaar middelbare school stage lopen. Met al haar studieverleden heeft ze al bij vele bedrijven stage gelopen. Voor de studie HRM gold dat zij daar meer leerde dan op school.

    Geliked door 1 persoon

Zeg het maar!