Gedeelde eerste plek

Jaren was ik het licht in het leven van Dibbes. Hij hield onvoorwaardelijk van mij en vrat me op van liefde. Geheel wederzijds natuurlijk want niemand kan een Dibbesbeer weerstaan.

Aan deze idylle is een eind gekomen. Ik ben tussen 7 en 9 niet meer zijn favoriete persoon. Ik word in die uren hoogstens gebruikt om zijn favoriete persoon wakker te maken.

Sinds ruim een jaar geeft Mischa de katten eten. Hoewel er elke ochtend gewoon weer een volle bak wordt gegeven, dringt dat tot geen enkele kat door.

Dus zitten ze ’s ochtend uitgehongerd en gefocust te wachten. Ik ben meestal het eerste wakker dus ik word dan besprongen. Dibbes geeft me kopjes en kijkt na elk kopje op. Is HIJ al wakker?

Zodra Mischa wakker is, besta ik niet meer. Dibbes maakt het zelfs zo bont dat hij áls ik hem aai, buiten aaibereik gaat staan.

Mischa krijgt elke ochtend de volledige behandeling. Dibbes is een kat van rituelen en die moeten allemaal worden uitgevoerd. Omrollen, miauwen, kopjes, likken.

Nadat Dibbbes zijn buik gevuld heeft, rent hij naar boven. Gaat weer buiten aaibereik zitten, gespannen wachtend op de yoghurtman. Die deelt elke ochtend nadat hij heeft ontbeten, aan elke kat een minuscuul beetje yoghurt uit.

Daarna doet Dibbes zijn ochtendronde. En dáárna dringt het ineens weer tot hem door dat ik het licht van zijn leven ben en word ik de rest van de dag als onderlegger en kussen gebruikt.

Ontrouw kreng.

Tip van Dibbes

Mijn mens en ik
zijn altijd samen,
ik bij haar
en zij bij mij.
Wij horen bij elkaar.

Niet iedereen snapt dat.
Ik noem geen namen
maar t is hard werken,
om te behouden
wat mij toekomt.

Dus lig ik naast haar,
op haar en bij haar,
deel meppen uit
en miauw onvriendelijk
naar het klootjesvolk.

Om goed duidelijk te maken
hoe de situatie is,
markeer ik haar
met mijn heerlijke geur.
Ik lebber haar af,
lik haar wangen,
bij voorkeur ’s nachts.
Hoe meer ze protesteert
hoe langer ik doorga.

Ik vind een vlooienpil
ook bepaald niet fijn
om in mijn gevoelige bek
gepropt te krijgen,
ook al zit dat verstopt
in heerlijke biologische leverworst.

Dus dat aflebberen
heeft twee voordelen:
weet zij ook eens
hoe verschrikkelijk het is,
ongewenste intimiteiten.

En verder laat ik
mijn heerlijke geur
achter op haar,
zodat iedereen weet
dat zij van mij is.

Het is maar een tip,
belangeloos gegeven
door een voormalige zwerver
die hard moet werken
om te behouden
waar hij recht op heeft.

‘Dibbes, zullen we elkaar een verhaaltje vertellen?’

‘Ja! Ik begin, ik! Er was eens een kat met een heel leeg buikje’.

‘Nee, niet wéér dat verhaal Dibbes, dat vertel je zo vaak’.

‘Maar ’t is echt gebeurd hoor!’

‘Wanneer had jij dan een lege buik?’

‘Nou, die ene keer!’

‘Ik geloof er niets van, vertel maar een ander verhaal’.

‘Oké, even denken.Er was eens een kat en die werd emotioneel verwaarloosd’.

‘Stop maar, ik begin wel. Welk verhaal wil jij horen?’

‘Van dat we elkaar leerden kennen!’

‘Oké. Op een dag zat er een kat in onze tuin. Een hele zielige kat’.

‘Ik! Dat was ik hè!’

‘Ja, dat was jij Dibbes. En je zat de hele dag te gluren naar mij. Maar je zag bijna niets, je was zo goed als blind. En heel erg bang’.

‘Toen had ik trouwens wel een lege buik!’

‘Nou, dat klopt niet helemaal want je bleek door zeker vijf mensen in de buurt gevoerd te worden’.

‘Maar jij werd verliefd op mij!’

‘Ja Dibbes, ik werd verliefd op jou’.

‘Dibbes is the best! Nu wil ik buikjekriebel. Dan voel je meteen dat die buik leeg is. Of pootjefriemelen, dat wil ik ook nu’

‘Geen verhaaltje meer?’

‘Nee, buikjekriebel, nu! En daarna geef ik je likjes over je neus en dan spelen we dat jij mij eten gaat geven’.

Ik ben Dibbes
Jullie kennen mij wel
Ik ben gespecialiseerd in zielig kijken
Dat is bijzonder lucratief
Zielig kunnen kijken
Haalde me van de straat
En zorgt ook nu
voor een continu aanvoer
van aandacht en liefde

Al kan het altijd beter natuurlijk
Er blijven aandachtspunten
(Voor de vrouw, niet voor mij)
Zo zat ik gisteren
Op de bank
Wel vijf minuten zielig te kijken
Terwijl er drie katten
Bij haar op bed lagen

Ik zat daar
Zielig
Eenzaam
Buitengesloten
Bijna dood

En wat er toen gebeurde!
Ik kan er bijna niet over praten
Toen ze me zag
Schoot ze in de lach!

Voor straf lag ik vannacht niet naast haar
“Weet je zeker dat Dibbes binnen is?”
Vroeg ze een paar keer aan de man
Ze kon er niet goed van slapen
Want waar was ik toch?

Ik zat gewoon lekker onder het bed
Recht onder haar op een fijn kleedje
Maar ik heb graag dat je dát voor je houdt
Hoeft zij niet te weten
Kan zij vandaag ook zielig kijken
Weet ze ook eens hoe het voelt!