Een gestrande wereldreiziger 

We zien een foto van jou op een rotsblok, in een landschap dat vulkanisch aandoet. Het is 2015 en je bent in Nieuw Zeeland. Je kijkt recht de camera in, een beetje aarzelend lijkt het wel.

De wereld over reizen en daarover vertellen, is jarenlang je grote passie. Je maakt reisvlogs en plaatst die op YouTube.

Je bent op ontzettend veel plekken geweest: Australië, Nieuw Zeeland, Indonesië, Thailand, Maleisië, Cambodja, Vietnam, India, Sri Lanka, de Filippijnen, Nepal, de VS, Canada…

Je wordt aangetrokken door

de spontaniteit, de verwondering, een glimlach van een stranger, prachtige plekken qua natuur, de cultuur, het eten, de mensen, de taal leren en verbinden met lokale mensen. Er zijn zoveel authentieke avonturen te beleven als je zelf op stap gaat, nooit weten waar je uit komt of welke evaring je te wachten staat, vrienden voor het leven maken, zien hoe de wereld is, hoe men leeft.”


Het is je niet aan te zien, maar toen deze foto werd genomen was je ook al ziek. Je had toen al veel moeite met lopen. Toch deed je mee aan de befaamde Tongariro crossing. Je moest en zou doorzetten. Dat zit in je.

Dat doorzettingsvermogen heb je nog steeds. Je gaat dóór, als het moet tot het naadje. Omdat je niet klaar bent met dit leven. Omdat je die donkere kamer uit wilt.


Ik vraag me wel eens af waar je de kracht vandaan haalt. Na elke tegenslag, en dat zijn er veel, schakel je meteen en stel je je in op iets nieuws. Nieuwe mensen, nieuwe routines, een nog lagere baseline.

Je verdient alle hulp. En mensen geven jou ook graag hulp merk ik. Er is online veel sympathie en bewondering voor je. Maar er is meer nodig dan dat. Uiteindelijk draait het heel blasé allemaal om geld, want van empathie alleen koop je geen ontlasting zakken of injectienaalden.

Er is dringend geld nodig om je situatie te stabiliseren en de maandelijkse vaste medische kosten te betalen. De geldzorgen vreten aan je.

Daarom zamel ik geld voor je in. Hoop ik dat ik mensen raak en  weet te overtuigen van de urgentie. Dat ik weet duidelijk te maken dat deze situatie niet op zich staat, maar een teken aan de wand is voor hoe deze samenleving met ME-patiënten omgaat.

Geld inzamelen is geen structurele oplossing. Dat weet jij en dat weet ik. Maar een andere mogelijkheid is er nu niet. Dus is het de tweede keer dat ik geld voor je inzamel. En doe ik het indien nodig een volgende keer gewoon weer als mijn gezondheid het toelaat.

Martine

🔹Doneren? https://www.geef.nl/nl/actie/help-huug-vooruit/donateurs

🔹Doneren kan ook rechtstreeks op Stichting Save Hugo. Maak het bedrag dan over o.v.v. ‘Help Huug Vooruit’ op rekeningnummer
NL 82 INGB 0008 4317 24


Zeg het maar!