Medicijnen proberen

Afbeelding: Unsplash



Sinds een maand slik ik off-label Clonidine. Het helpt sommige ME- patiënten tegen adrenerge klachten en het enigszins kalmeren van het zenuwstelsel. Maar het slaat zeker niet altijd aan en het kan bij sommigen flinke en nare bijwerkingen veroorzaken.

Nieuwe medicatie uitproberen is dus altijd maar weer afwachten of het iets doet, wát het doet en met welke kost dat komt. Ik ga daarom tegenwoordig elke nieuwe probeer-ronde in met nul verwachtingen.

Ook start ik alleen met iets nieuws als ik stabiel ben en niet in PEM zit. Dit is belangrijk omdat je bij ME een extreem gevoelig evenwicht hebt tussen mogelijke belasting en herstel. Als je midden in een PEM zit, is je systeem al volledig ontregeld.

Nieuwe medicatie kan namelijk bijwerkingen geven die moeilijk te onderscheiden zijn van je normale klachten, en het herstel van de PEM verstoren of verlengen. De kans bestaat daardoor dat je dan sneller denkt dat het niet werkt. Of dat je juist denkt dat het iets doet omdat je je rustiger voelt, terwijl dat misschien wel komt door de verergering van de uitputting die je tijdens PEM kunt voelen.

Ik heb de afgelopen jaren geleerd dat je het effect van een medicijn pas kunt beoordelen als je lijf op een relatief stabiel niveau functioneert,  dus zonder een acute crash.

Dat betekent niet dat je je goed moet voelen, dat kan natuurlijk niet met ME, maar wel dat je baseline de dagen voordat je start, min of meer gelijk moet zijn.

Zo voorkom je dat je een verkeerde conclusie trekt (“dit is niets voor mij”), te snel stopt of  te snel ophoogt. Of dat je de  bijwerkingen verwart met een PEM of andersom.

Hoewel ik heel vaak in de hoofdprijs val met bijwerkingen, verdraag ik Clonidine heel goed. Ik ben laag begonnen, lager dan de door mijn behandelaar aanbevolen dosis, en heb na twee weken uitgebreid en na 4 weken nog een keer.

Hoewel het geen wondermiddel is, merk ik dat de adrenaline sneller zakt, ik slaap iets beter en ik word prettiger wakker.

Ik heb minder snel PEM en ik merk dat ik meer kan doen voordat de man met de hamer komt (nu nog leren die grens niet over te gaan 🙈).

Áls ik PEM heb is deze korter en minder intens, wat een grote verrassing is, want dat had ik  eigenlijk helemaal niet verwacht.

Sinds ik dit slik heb ik me alle dagen, op één na, kunnen aankleden. Ik poets nu twee keer per dag mijn tanden en maak me regelmatig op. Ik lig toch zeker 5 van de 7 dagen per week een paar uur per dag beneden in de schaduw op het ligbed in de tuin.

Ik ben op bezoek bij onze zoon geweest, heb daar, én een keer thuis, trap gelopen én afgelopen weekend kwam mijn zus mantelzorgen en hadden we het enorm gezellig (veel gepraat). Oké, dat laatste leidde natuurlijk wel tot een PEM, maar die was na een dag weer over.

🔹Wat is Clonidine?
Clonidine is van oorsprong een bloeddrukmedicijn. Maar dat is niet waarom het bij ME wordt ingezet. Het werkt bij ME vooral in op het zenuwstelsel (áls het werkt). Clonidine remt de afgifte van noradrenaline, het stresshormoon dat ons lijf in de actiestand zet.

Bij sommige ME-patiënten staat dat systeem te veel aan, ook als je alleen maar ligt of rust. Dat merk je bijvoorbeeld aan een te snelle hartslag in rust of bij het opstaan, een voortdurend opgejaagd gevoel, slecht inslapen ondanks de totale uitputting, veel zweten, snel overprikkeld zijn of het gevoel hebben dat je “op adrenaline loopt”.

Bij deze klachten kan clonidine bij sommige ME patiënten  helpen. Het wordt dus off-label ingezet. 

Het remt het overactieve stress systeem en geeft het lijf wat rust van binnenuit. Je wordt er meestal niet suf van, maar wel wat rustiger in je hoofd en lijf. Sommige patiënten slapen er iets beter door, hebben minder hartkloppingen of voelen zich wat minder opgejaagd.

Maar, het werkt zeker niet bij iedereen. Ik weet van diverse lotgenoten dat ze flink onderuit gingen na het proberen van Clonidine. Het is pittig spul en kan flinke bijwerkingen veroorzaken. Ik ben daarom express op een lagere dosis dan aanbevolen gestart.

Daarbij moet Clonidine heel langzaam worden op- én afgebouwd.

Het kán de bloeddruk verlagen, dus als je al van nature een lage bloeddruk hebt, kan dat een flinke rode vlag zijn.

Je moet het heel goed timen met andere medicijnen om te voorkomen dat ze tegen elkaar in gaan werken en met sommige medicijnen kan het niet worden gecombineerd.

Dit medicijn wordt trouwens ook wel off-label voorgeschreven aan vrouwen die in de overgang zijn maar geen hormoontherapie willen of kunnen slikken. Dit even ter aanvulling

🔹Tot slot
Medicatie die off-label wordt ingezet en vaak in een andere dosis dan oorspronkelijk bedoeld, kan onverwachte reacties geven, zeker bij ME.

Dat brengt dus risico’s met zich mee. Ga hier niet in je eentje mee experimenteren maar laat je goed begeleiden door een arts die bekend is met deze toepassing, en overleg altijd over combinaties met andere medicijnen.

Ik schrijf dit absoluut niet als medisch advies, maar deel mijn ervaring omdat ik er veel vragen over heb ontvangen. En ook om te laten zien hoe ik telkens iets uitprobeer, meestal onderuit ga en soms tóch een schot in de roos heb. Low Dose Abilify  (LDA) was er zo één voor mij, en dit ook.

Martine

Sinds een maand slik ik off-label Clonidine. Het helpt sommige ME- patiënten tegen adrenerge klachten en het enigszins kalmeren van het zenuwstelsel. Maar het slaat zeker niet altijd aan en het kan bij sommigen flinke en nare bijwerkingen veroorzaken.

Doorgaan met het lezen van “Medicijnen proberen”

De uit-knop



Laatst schreef ik over een voor mij nieuw medicijn. Dat wordt off-label ingezet omdat het bij sommige ME-patiënten goed werkt. Ik merkte inderdaad snel effect:

“Met twee keer per dag een pilletje lijkt er iets drastisch te zijn veranderd. Ik kan zeggen dat ik mij van de week op een bepaald moment zo veel beter voelde dat ik gewoon lag te giechelen in bed.”

Forse bijwerkingen had ik ook de eerste tien dagen. Gelukkig was dat van voorbijgaande aard.

Het middel slaat aan. Misschien zelfs iets te goed. Ik kan weer lezen en schrijven, voer actie voor Hugo en sta AAN. Continu. Zozeer dat ik zelfs niet meer uitga. En daar word ik best moe van want mijn hoofd gaat maar door. Maar toegeven aan die vermoeidheid kan niet want geen idee waar de uitknop zit.

Het medicijn dat ik slik lost niets op, het geneest niets. Het zorgt voor iets meer energie maar dat is ook deels valse energie. Ik word van buitenaf aangezwengeld zeg maar, het autowrak wordt vooruit geduwd door een pilletje.

Het nadeel is dat ik echt geen flauw idee heb wat nu mijn baseline is. En dat mijn hoofd ook wel eens wil uitstaan en bijtanken. In goed overleg hebben we daarom afgesproken dat de dosering wordt gehalveerd. Kijken wat dat uithaalt. Duimen maar weer!



Afb. Unsplash

En weer iets nieuws proberen



Een paar dagen geleden ben ik in samenspraak met mijn behandelaar begonnen met een nieuw middel om symptomen te verlichten en hopelijk wat meer energie te genereren.

Het is het derde middel dat ik probeer dit jaar. Meestal loopt het op niets uit omdat het niets doet of omdat de bijwerkingen te hevig zijn. Ik probeer tegenwoordig dan ook mijn verwachtingen zeer laag te houden.

Evengoed raakt het me wel. Als dit nieuwe middel niets doet, ben ik dus wéér een jaar verder zonder iets opgeschoten te zijn.

Gelukkig werkt de Low Dose Abilify nog wel. Maar ik heb daar inmiddels wel uitgesleept wat er uit te slepen viel. Ik ben er zeker enorm van vooruit gegaan maar boek met dat middel geen verdere vooruitgang meer.

Ik vind mijn situatie nog steeds zeer zwaar. De leuke fotos van uitjes geven, zoals ik eerder schreef, een zwaar vertekend beeld. Ik ben nog steeds in alles afhankelijk van mijn mantelzorger, lig het merendeel van de dag plat en alleen.

Het gevaar is dat ik uit verveling vaak toch cognitief teveel doe. Online zijn lonkt en vaak is een beetje zinloos scrollen of tv kijken het enige wat lukt. Maar het kost toch energie die er niet is.

Ook ben ik vaak te impulsief en besluit iets te regelen of op te pakken. Terwijl ook die energie eigenlijk ontbreekt.

In december ontvangt onze zoon zijn bachelordiploma en daar hoop ik bij te zijn. Iets wat alleen lukt als ik echt beter ben dan nu. De komende tijd probeer ik dus beter te pacen en meer te rusten en duim ik stiekem dat het nieuwe middel toch iets gaat doen.

Foto: Unsplash