Als ik in de ochtend wakker word, heb ik net als de meeste mensen in mijn hoofd een plan of idee van wat er moet gebeuren die dag. Maar moeten en kunnen zijn bij mij twee verschillende dingen.  De energie is zeer beperkt dus vaak moet er wel iets maar kan het helemaal niet. Met de jaren heb ik trouwens geleerd dat ‘moeten’ een heel rekbaar begrip is.’Moeten’ als in ‘moet nu anders stopt alles’ komt bijna nooit voor.

Het duurde even voordat ik dát door had. Hoe vaak ik niet tóch even naar de winkel ben gegaan om een pak yoghurt te halen of eieren. Of iets anders dat heel erg urgent leek. En daarmee nog meer in het rood kwam te staan op de energierekening.

Inmiddels denk ik in alternatieven en ik denk vooruit. Ik hanteer grote voorraden dus als ik mis grijp is er altijd wel iets anders wat nog wel naar binnen kan worden geschoven. Dus als S. pijn in den bek heeft omdat de beugel moest worden aangeschroefd en alleen maar zachte dingen blieft en daardoor de yoghurt ineens heel snel op is, kan ik natuurlijk hem of M. naar de winkel sturen. Dat doe ik best vaak maar soms gaat dat niet zoals vandaag als de man aan het werk is en puber tot laat in de middag een uitje heeft en ik het dan sneu vind hem na thuiskomst meteen door naar de winkel te sturen.

Dus maakte ik vla voor S. van een restje kokosmelk, zodat hij dat morgenochtend als ontbijt naar binnen kan slobberen en eet de man dan met mij mee met een havermout-bananenpannekoek, aangezien we omkomen in de havermout en bananen. En eten we de soep die eigenlijk de vriezer in zou gaan voor ‘als de energie er niet is’. Nou dat moment is dus nu en zo schrappen we de eetplannen die we vandaag hadden (risotto met pastinaak) en eten gewoon dezelfde soep als gisteren.

Voor een ander is dit misschien vanzelfsprekend maar ik heb hier jaren over gedaan. Het hoeft allemaal niet perfect, we hoeven niet elke dag iets anders te eten en het hoeft niet altijd haute cuisine te zijn. Ik hobbel gewoon achter mijn eigen energie aan en ga er zo zuiniger mee om. En dat levert uiteindelijk vooruitgang op. Dus vergeet ik het aangevraagde boek dat in de bieb op me staat te wachten en lees gewoon iets anders. Met een e-reader vol boeken komt dat wel goed.

Zo werd ik vanmorgen wakker met een brein vol kleine doe-dingetjes die allemaal ‘moeten’ en heb ik die vakkundig één voor één getackeld en hoeft er nu niets te gebeuren buiten herstellen van het bezoek van gisteren, energie verzamelen en van de zon genieten.