Tag: muziek

“Reach out your hand and I can pull you in”

~ MB ~ 10 reacties

Zoals ik vorige week schreef is muziek nu heel belangrijk voor mij om mijn huidige situatie vol te houden. Soms gaat het om de muziek zelf, soms is het de tekst die me raakt.

Toen ik ‘Akaal’ voor het eerst hoorde, was ik op een dieptepunt qua wanhoop en ziekzijn. En dit gaf verzachting, was zo troostend. Nog steeds.

Het schijnt dat ‘Akaal’ verwijst naar de ziel die wordt bevrijd van het aardse bestaan en overgaat naar een toestand van tijdloosheid. De ziel wordt een ‘undying being’. Het zingen van ‘Akaal’ helpt de ziel deze overgang te maken.

Dat wist ik natuurlijk niet toen ik hier voor het eerst naar luisterde. Wat ik wel weet dat er iets in mij kapot ging het afgelopen half jaar, iets in mij stierf, en dat ik daar tóch weer sterker uit ben gekomen. Ik ben op de plek waar ik wil zijn. Bij mezelf.

‘Akaal’ ~ Ajeet Kaur & Trevor Hall

Mother, I feel you under my feet
Father, I hear you
Your heartbeat within me
My spirit flies free

Carry me home
Carry me home

Mother, I feel you under my feet
Father, I hear you
Your heartbeat within me
My spirit flies free

Carry me home
Carry me home
Carry me home

Akaal
Akaal
Akaal (Akaal)
Akaal (Akaal)
Akaal (Akaal)
Akaal (Akaal)
(Akaal, Akaal, Akaal) Akaal
(Akaal, Akaal, Akaal) Akaal
(Akaal, Akaal, Akaal)

All my relations, I can hear you loud
The story circles, it comes back around
We chant Akaal and watch them all go through
That door I never saw, I never knew, me and You

We come from earth and water
Straight from that mountain’s daughter
Back to the Mother we must journey now
We ride it up up on the wings of sound, hear it now

That holy tree is upside down, branches in the ground
Those roots and sky, open third eye, now pass the nectar ‘round
Inside the heart is that eternal space
That melody showed me my own true face, yeah

You chant Akaal, I chant Akaal
All in the One, One in the all
Love on the rise, it never falls
Reach out your hand and I can pull you in
Reach out your hand and I can, pull you in

Akaal (Akaal)
Akaal (Akaal)
Akaal (Akaal)
Akaal (Akaal)
(Akaal, Akaal, Akaal) Akaal
(Akaal, Akaal, Akaal) Akaal
(Akaal, Akaal, Akaal) Akaal
(Akaal, Akaal, Akaal) Akaal
(Akaal, Akaal, Akaal) Akaal
(Akaal, Akaal, Akaal) Akaal
(Akaal, Akaal, Akaal) Akaal
Akaal (Akaal)
Akaal (Akaal)
Akaal (Akaal)
Akaal
Akaal

Can you see the faces of the mothers of your past?
Listen, they are calling for your healing (Akaal)
Can you see the faces of the fathers of your past?
Listen (Akaal) they are calling for your healing

(Father I hear you)
Can you see the faces of the mothers of your past?
(Akaal) Listen, they are calling for your healing (Mother I feel you)
Can you see the faces of the fathers of your past?
(Akaal) Listen, they are calling for your healing

Het lied van de merel 🎵

~ MB ~ 7 reacties

Wij wonen in een woonwijk aan een park. Dus zijn er altijd omgevingsgeluiden die via mijn slaapkamerraam naar binnen komen. Scooters die door het park scheuren, pubers die op de hangplek recht tegenover ons huis ’s avonds bij elkaar komen en herrie maken, kleine kindjes die gillen van pret als ze op de schommel in het park zitten, blaffende honden, de plantsoenendienst die wekelijks met maaimachines aan de slag gaat.

En, iets dichterbij huis, buren die klussen, buiten in de tuin op luide toon telefoneren, die vanuit hun tuin een gesprek gaan voeren met iemand in het park, buurmeisjes die, zo te horen, van driftaanval naar driftaanval leven en veelvuldig door hun ouders in de tuin worden geparkeerd.

Over het algemeen ben ik een gelukkig mens. Want als slechthorende heb ik altijd de mogelijkheid mijn gehoorapparaten uit te doen. Ik kan kiezen voor een stille wereld wanneer ik maar wil.

Maar soms, héél soms, is de wereld stil als ik wél ingeplugd ben, op een zingende merel na. Vanmorgen heb ik drie kwartier geluisterd naar een concert. En even, heel even, was alles zo vredig en goed. Tot er verderop iemand een zaagmachine aanzette en ik snel mijn apparaatjes weer uitdeed.

©MinofMeer 🍀

(Afbeelding Pixabay)

The Dance and The Wonder – Sam Garret

~ MB ~ 2 reacties

De afgelopen maanden probeerde ik zoveel mogelijk te blijven zoeken naar lichtpuntjes. Het gaat om de kleine fijne momenten die maken dat ik de pijn, de uitputting en het isolement wat beter volhoud.

Muziek is daarbij heel belangrijk geworden. Veel muziek verdraag ik niet meer. Alles wat teveel ritme heeft, valt al af. Maar er blijft genoeg over, zoals The Dance and The Wonder van Sam Garret. Waarom het me zo raakt weet ik niet. Maar wat maakt het uit, ik word er blij van.

Wait, I haven’t finished yet
I’m starting to write down the words
That I’ve kept in my heart
Stay, stay with me darling
Just a little longer
So we can work out what this is

Cause I and you, we are the same
We are mirrors reflecting the colours and lessons
That are easy to bury
And just walk away with the shame

Oh, but I should have known
That before I met you, that I manifest you
And fall deep in love with your soul

I hope to the waters that flow
That cleanse our great spirit
And wash away all that is old
From so long ago

And all that I do
And all that I do
I’ll do it for you

And all that I do
And all that I do
I’ll do it for you

You rise, rise like wild flowers
You carry the sunshine and dance in the rain
You make friends into lovers
And run with the wolves far away

What a wonderful play
An endearing endeavour
We never said never
Don’t wait on the weather to change

Be brave, never mind what they say
We spent too long pretending
Now the story is ending
A new moon is guiding our way

And babe, sail to Santa Fe
We’ll plant seeds in the garden
Now the journey is starting
Let the wind blow us into our fate

And all that I do
And all that I do
I’ll do it for you

And all that I do
And all that I do
I’ll do it for you

The train ride, the high tide
The roads that are winding and secrets we’re finding
The same kind, worlds collide
The magic and thunder
The dance and the wonder

Awake mind, hands bind
This forever journey
How you come to learn me
It’s our time to make a fire
A child and the laughter
Open the new chapter with you

And all that I do
And all that I do
I’ll do it for you

And all that I do
And all that I do
I’ll do it for you

There is a crack in everything

~ MB ~ 7 reacties
In bepaalde perioden in mijn leven kende ik een felle levenspijn. Sommigen noemen dat wel een depressie. En tijdens deze momenten, drong de muziek en poëzie van Leonard Cohen door de zwarte laag heen en liet mij toch schoonheid voelen. Ook nu nog. Soms weet ik niet wat ik voel of wil ik niet voelen. En dan luister ik naar Cohen en dan voel ik. 
De dichter die niet kon zingen maar wel zo’n prachtige stem had, is overleden. Dat voel ik ook. 
Anthem

The birds they sang
At the break of day
Start again
I heard them say
Don’t dwell on what
Has passed away
Or what is yet to be
Yeah the wars they will
Be fought again
The holy dove
She will be caught again
Bought and sold
And bought again
The dove is never free

Ring the bells (ring the bells) that still can ring
Forget your perfect offering
There is a crack in everything (there is a crack in everything)
That’s how the light gets in

We asked for signs
The signs were sent
The birth betrayed
The marriage spent
Yeah the widowhood
Of every government
Signs for all to see

I can’t run no more
With that lawless crowd
While the killers in high places
Say their prayers out loud
But they’ve summoned, they’ve summoned up
A thundercloud
And they’re going to hear from me

(Ring, ring, ring, ring)
Ring the bells that still can ring

Forget your perfect offering
There is a crack, a crack in everything (there is a crack in everything)
That’s how the light gets in

You can add up the parts
You won’t have the sum
You can strike up the march
There is no drum
Every heart, every heart to love will come
But like a refugee

(Ring, ring, ring, ring)
Ring the bells that still can ring
Forget your perfect offering
There is a crack, a crack in everything (there is a crack in everything)
That’s how the light gets in
Ring the bells that still can ring (ring the bells that still can ring)
Forget your perfect offering
There is a crack, a crack in everything (there is a crack in everything)
That’s how the light gets in
That’s how the light gets in
That’s how the light gets in

Afscheid van een muzieklegende

~ MB ~ 10 reacties

Als meisje van 14 maakte ik kennis met de muziek van David Bowie. Mijn zus had voor zichzelf de LP Lodger gekocht en die werd naar mijn kamer gesmokkeld en gedraaid op mijn platenspeler.Wat volgde was jarenlang obsessief draaien van die lp’s die ik me kon veroorloven. Ik had niet veel geld en niet veel LP’s dus ik heb Lodger, Heroes en Low echt grijs gedraaid. De klas ging voor Doe Maar, Madness en Prince (en sommigen zelfs voor Duran Duran, jak!) maar die muziek ging geheel aan mij voorbij. Alleen Bowie telde voor mij, met als toenmalig hoogtepunt de Serieus Moonlight Tour – ik denk in 1983 of ’84 – waar ik met mijn neus in de boter viel en door een paar sterke beveiligers over dranghekken werd getild en zo ineens op een paar meter afstand van het podium stond. Dat ik hiermee in een klap gescheiden werd van het gezelschap waar ik mee was gekomen en het uren duurde voor ik ze in dit prémobiele tijdperk weer terugvond na t concert, boeide me niet. Ik had de ervaring van mijn leven!

Tot zeker mijn 25e kende ik maar één echte liefde op muziekgebied en ook nu nog wordt zijn muziek regelmatig gedraaid. Dat zegt wat over mij maar ook zeker wat over de kwaliteit van zijn muziek. Zijn muziek is verbonden met veel hoogte- en dieptepunten uit mijn leven en daardoor nooit meer weg te denken. Nu is de man met zoveel muziekstijlen, gezichten en performance persoonlijkheden overleden. Niet te bevatten. Afscheid van David Bowie maar niet van zijn muziek.

 mijn favoriet: 5 years