Wie hier al langer meeleest, weet misschien nog wel dat er nog een zwerfkat was toen onze Dibbes voor het eerst vorig jaar in de picture kwam. Ze lijken sprekend op elkaar en het duurde daarom even voordat we doorhadden dat we twee zwervers te eten gaven. Afijn, het verhaal is misschien bekend: omdat de twee katten niet goed met elkaar op konden schieten, ‘verdeelden’ we ze. Dibbes werd ons project en de ander het project van buren drie huizen verderop.
Dibbes is inmiddels een enorm opgeknapte licht verwende huiskat, maar die ander is nog steeds wat hij was: een zwerver. Hij heeft een vaste slaapplek – onder de veranda van de mensen die hem eten geven – maar verder schiet het niet zo op. Ik zag hem nooit meer maar hoorde wel dat het socialiseren niet echt opschoot. Ook omdat de daar al aanwezige huiskat niets van Gerrit (ja ik kan er niets aan doen, maar zo hebben ze hem genoemd) moet hebben.
Nu zat deze ZwerfGerrit hier ineens weer in de tuin, een paar weken geleden. En een dag later weer. Ik gaf hem wat brokjes. En daar was hij weer een paar dagen later. Gerrit komt nu toch alle dagen even wat brokjes bietsen. Soms staat hij ineens in de keuken, de andere katten staan er naast en kijken ernaar, weten niet goed wat ze met dit schuwe beest aanmoeten.
Vreemd genoeg bereik ik best veel. Hij is weliswaar heel schuw – ik denk dat dit een in het wild geboren kat is – maar ik kan inmiddels steeds dichterbij komen. Dus ‘zit ik weer met een zwerfkat’. Nu ben ik niet van plan deze ook te adopteren. Dibbes zou dat niet trekken, die begint heel klagelijk te miauwen als hij ziet dat ik Gerrit eten geef, hoog verraad! Maar misschien kan ik deze zwerver wel wat socialer en minder schuw maken. Zijn mandje wacht al op hem want die andere mensen zijn echt heel lief en aardig en dol op katten. Maar ze werken allebei en zijn dus veel weg overdag, ik niet. Misschien kan ik wat ‘voorwerk’ doen.
 |
| Tja de ex-zwerver ligt volledig ontspannen op de laptoptas |
 |
| terwijl de ander gespannen afwacht of hij eten krijgt |
Min of Meer's ME-Plein 
Dat zou je best wel eens kunnen lukken. Jij straalt respect uit en hebt door Dibbes al ervaring in socialiseren.
LikeLike
Als een kat in het wild geboren is, krijg je hem echt nooit tam. Merendeel van de katten die zo dicht bij de huizen woont, zijn ooit tam geweest, maar hun huis kwijtgeraakt ( met 9 maanden gaat katers vaak zwerven, en kunnen uiteindelijk de weg naar huis niet terugvinden.
Ze ” verwilderen”, kunnen erg schuw worden, heel angstig, maar als ze in huis genomen worden, dan kan het een hele tijd duren, maar dan kan de knop ineens weer omgaan. Ik heb het nu weer meegemaakt, ( ik doe kattenopvang ) dat een kat bij mij 3 maanden in de garage heeft gewoond, ineens van de ene op de andere dag uit de garage komt, en bij me op de bank gaat zitten, en dan ook tam blijft. Zo ontroerend.
Een zwerfkat die 2 adressen heeft waar hij eten krijgt en in de gaten gehouden wordt, mag in zijn pootjes knijpen dat hij het zo getroffen heeft. Dibbes is natuurlijk helemaal met zijn gat in de boter gevallen 😉
LikeLike
Hopelijk lukt het, volgens mij ben je in ieder geval al goed bezig. En genieten, zo'n 'vrije' dag!!
LikeLike
Martine, wat ben je toch een geweldig mens, nu dan Gerrit socialiseren om naar die andere mensen te kunnen.
Het gaat je gewoon lukken waarschijnlijk, ik heb er alle vertrouwen in!
Enneuh….die vanillekoekjes met jam ertussen….hmmmmmmmmmm'
LikeLike
Heerlijk weer, zo'n kattenverhaal! Je straalt vast heel veel geduld uit naar die lieverds! Geniet van deze gast en Dibbes heft z'n plek allang veilig gesteld.
LikeLike
Geweldige serie, Top of the Lake van Jane Campion. Ik heb hem op internet gezien. Heerlijk zo'n dagje voor jezelf. Dat heb je ook af en toe nodig. Er waren al veel reacties op je stukje van gisteren en het stuk van Ruby, dus had ik maar niet gereageerd. Maar ik onderschrijf je houding volledig Martine. In de maatschappij zijn er ook vele negatieve en onbeschofte houdingen en reacties, alleen is dat openlijk. Om anoniem je gal te spuwen en anderen niets te gunnen is verwerpelijk. Maar wat moeten deze mensen het moeilijk hebben met zichzelf en verdrietig en wantrouwend zijn tegenover alles en iedereen. Dat maakt dat ik toch ook wel medelijden met ze heb omdat ze zo ongelofelijk veel missen in dit leven. En dan bedoel ik niet op het materiële vlak.
LikeLike
ook hier is onze poes een gevonden voorwerpje ze was nog heel erg klein, ze woont buiten maar komt niets tekort…….geniet ervan , liefs marion
LikeLike
Mooi verhaal weer Martine, enne…ik zal niks verklappen over de vanillekoekjes :p.
LikeLike
Nieuwe stap in je carrière: kattenfluisteraar(ster)!
LikeLike
Ik ben benieuwd of het je gaat lukken. Gerrit is dus schuwer. Fijn als je al wat voor de buren kunt doen.
LikeLike
Het gaat je vast lukken om hem te socialiseren. Als is het dat hij meer en meer mensen gaat vertrouwen. Wie weet als hij meer op zijn gemak is dat zelf Dibbes hem meer accepteerd. You never know. 😉
Wat het anonieme reageren betreft: op de ipad is het rot om zo precies te werken (met de dikke vingers), dat ik daarom vaak zonder naam reageer. Ik probeer mijn leven te verbeteren.
LikeLike
Geweldig dat je dit ook weer voor Gerrit doet. Ik denk dat beide katertjes zich veilig voelen door jouw houding naar hun toe, ze voelen de liefde en zorg. Het zijn twee mazzelkontjes die Dibbes en Gerrit dat zulke mensen als jullie en de buren in hun leventje kwamen. Fijne zondag nog. Marja
LikeLike
Die zuurbrokken die anoniem hun gal spuwen, zijn de moeite van jouw mooie schrijfsels niet waard. Ook ik frons wel eens mijn wenkbrauwen als ik lees dat mensen wat voor mij een ruim maandinkomen zou zijn , kunnen aflossen, maar ik misgun niemand geld of positie of wat dan ook. Zuur wordt ik er ook niet van, wel als die reakties lekker ongenuanceerd, erop los knetteren. Sla het meestal over, want draagt niks bij. Modereer maar lekker, groot gelijk! Ze dwingen je er toe.
Wat betreft het kattenverhaal; ooit had ik ook de ene aanloper na de ander, nu is dat al tijden niet meer zo, want ik kan ze toch geen plek geven. Zoals jij dibbes en zijn dubbelganger verzorgt en weer vertrouwen geeft, is geweldig. Dat geeft weer vertrouwen in de mensheid, iets wat af en toe een beetje weg is. Geniet van je weekend met lekker rust en lekkers.
LikeLike