TW: preppen of niet?
Wie het nieuws een beetje volgt, is het vast niet ontgaan. De toestand in de wereld is zorgwekkend en we worden aangespoord maatregelen te treffen. “Haal cash geld in huis voor nood”, adviseren de banken. “We moeten ons mentaal op oorlog gaan voorbereiden” zegt Navo secretaris-generaal Rutte. De overheid adviseert een noodpakket in huis te halen.
En wat is oorlog? Dat is meer dan bommen gooien. Oorlogvoeren kan natuurlijk op verschillende manieren. Ook het doorknippen van stroom/wifi -kabels door andere landen kan het leven ernstig ontregelen of zelfs lamleggen.
Wat doet dit met ons, met patiënten die in bed liggen? Wij kunnen niet in de rij gaan staan voor voedsel als dat moet. We kunnen niet vluchten in geval van nood. Daar zijn we te ziek voor. Ik kom niet eens tot de hoek van de straat.
Áls we al cash geld hebben laten halen, kunnen we überhaupt niet naar een winkel. Niet als we geen mantelzorger hebben die dat voor ons doet. Wij zijn in veel gevallen volledig afhankelijk van online leveranciers.
Leven met ME betekent vaak leven van dag tot dag, van uur naar uur, van moment naar een volgend moment om door zien te komen.
Hoe bereid je je mentaal voor op een situatie die niet goed te overzien is, terwijl je er fysiek zeer slecht aan toe bent?
Gaan we extra voedselvoorraden in huis halen, powerbanks, water, zeep, toiletpapier, een noodradio, alternatieve verwarmingsbronnen? Extra medicijnvoorraden inslaan?Halen we de petroleumstellen van onze grootmoeders van zolder?
Wat als de winkels voor onbepaalde tijd dicht gaan?
En wat doet dit met ons, dit nieuws? Is het bangmakerij? Of is het verstandig een balans te vinden tussen nuchterheid enerzijds en jezelf er anderzijds op voorbereiden (voor zover dat kan)?
Wij bereiden ons inmiddels hier wel wat op voor. Wij hebben altijd al grotere hoeveelheden voedsel op voorraad. En we hebben met mijn moeder gepraat wat zij zou willen in geval van nood. Dan komt ze naar ons toe.
Deze periode met dreiging haalt bij haar herinneringen naar boven, zij heeft als kind de oorlog meegemaakt. En vertelde uitgebreid over hoe haar grootvader de oorlog heeft overleefd door vooral groenten in glas op voorraad te hebben, en niet blik…”want dat gaat bol staan”…
Ik heb er afgelopen periode met een aantal lotgenoten online over gepraat en velen zijn hier toch wel in minder of meerdere mate mee bezig. Áls je je oriënteert op dit onderwerp kom je trouwens in een soort parallel prep-universum terecht heb ik al gemerkt.
Wat zijn jullie gedachten hierover? Zijn jullie hiermee bezig?
Min of Meer 
Nee hoor, ik zie het wel.
LikeGeliked door 2 people
Ja we worden verondersteld ons er mee bezig te houden.
ik denk dat ik langzaam wat bij elkaar ga sprokkelen. Warmte en kunnen koken vind ik wel belangrijk. En hondenvoer in blik.
Een blog van vlas leeuwen bekje een paar jaar geleden kwam nog al binnen..
Ze schreef dat ze in een keer al haar medicijnen naar binnen zou gooien omdat mensen dan alleen aan hun zelf zouden denken.
Haar lichaam was op maar ik weet dat ze met haar op politiek gebied vooruitziende blikken ,blij was dat ze kon afstappen .
ik wilde ooit een moestuin om wat zelfvoorzienend te kunnen zijn. Totdat een cynisch buurman zei ; dan moet je er ook containers om heen zetten om ze te beschermen tegen plunderaars. Ik zag me nog niet met een pijl en boog tussen de spruitjes en de sperzieboontjes zitten.
Nu je de vraag zo stelt schrik ik nog meer..Want wat heeft die overheid dan geregeld voor de kwetsbaren ? Die daar allemaal niet zelf voor kunnen zorgen . Het hoge aantal nog alleen wonende dementerend is nu al het grootse probleem voor woningbouwverenigingen.
En of ik het zelf zo trekken als we b.v met zijn allen in b.v. een sporthal of kerk verzamelt zouden moeten worden. Ik weet het niet.
Ga dan toch maar wat voorbereiden.
LikeGeliked door 1 persoon
Zijdelings, op dit moment zijn we bezig met een andere woning, weer vrijstaand, omdat onze bovenburen van ons prachtige appartement geen zin hebben om rekening te houden met onderburen en al helemaal niet met een zieke. Eigenlijk doen ze er zelfs nog een schepje bovenop. maar we steken ons hoofd niet in het zand en gaan wel wat extra in huis halen. Lieve groet
LikeGeliked door 1 persoon
Wat een heftige situatie, veel sterkte 💙
LikeLike
Oei..Wat een gewetensvraag roep je op. En ik schrik heel erg van mijn antwoord. Ik zorg wel dat ik me red. Met bonen en hondenvoer in blik en een jerrycan petroleum. En stapels boeken en dekens. Voor die anderen gaan zorgen die dat nu al amper kunnen en wat ik nu al amper trek . Nee dus. Schrik. En dat moet iemand zeggen die ” wel in de rampen en veiligheids trainingen ” gezeten heeft. Als ik jong en sterk geweest was . . . . Ik denk dat het dan toch ieder voor zich of haar wordt.
LikeGeliked door 1 persoon
Dat vrees ik ook
LikeLike
Ik denk dat ik te veel van dit soort series heb gezien🫣het “recht” van de sterkste gaat dan gelden…voor zover dat nu al niet bezig is…
LikeGeliked door 1 persoon
Ja, je zou best gelijk kunnen hebben
LikeGeliked door 1 persoon
Ik zeg altijd maar dat we zijn voorbereid op kortdurend ongemak.
Langdurige ontwrichting, nee daar zijn we niet klaar voor. En ik denk eigenlijk dat de meeste mensen dat niet (kunnen) zijn. We kunnen wat leren door te luisteren naar de generaties voor ons en er naar te handelen. Maar dat is maar deels, de wereld ziet er nu heel anders uit dan toen – ons landschap, onze samenleving, en natuurlijk de technologie.
Mijn gezin vindt me een dwangmatige organiseerder. Ik heb spullen in huis waarvan ik vurig hoop dat ik ze ongebruikt kan doorgeven aan het eind van mijn leven.
LikeGeliked door 2 people
Inderdaad een kort durende situatie kan je wel overleven als je een beetje hebt voorbereid en wat voorraad hebt en daar ook de ruimte voor. Maar met onze drie vriezers moet dan niet langer dan 3 dagen zijn denk ik.
We hebben wel een powerbank besteld. Al weet je niet of je daar lang wat aan hebt als veel nutsvoorzieningen uitvallen.
Wij zijn ook ouder en zouden nauwelijks iets voor anderen kunnen betekenen in dingen doen (behalve de vriezer laten leegeten 😁).
LikeGeliked door 1 persoon
Hier inderdaad een powerbank besteld en dan voor nog meer nood een draagbaar zonnepaneel waarmee de powerbank kan worden opgeladen.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik bereid me kleinschalig voor zover dat mogelijk is. Wat extra voorraad, medicijnen ect. Ik denk dat veel mensen er mee bezig zijn. Ik wou vanochtend pinnen, beide apparaten in het winkelcentrum waren leeg.
Ik ben realistisch, gaat het het echt mis dan is dat het einde. Ik kan niet meer op vlucht slaan of langdurig in een sportzaal gaan zitten, helaas. Hier kan ik zelfs niets aan doen en probeer er dan ook geen energie aan deze gedachten te verspillen.
Ik geniet extra van de kleine dingen en ben dankbaar voor de 50 “rustige jaren” (ca 1970-2020) die ik heb gekend. Alhoewel rond 2008 was het ook kantje boord , dat is gelukkig voor mij met een sisser afgelopen.
LikeGeliked door 1 persoon
Ook ik heb al een hele tijd van alles in huis. Gelukkig nog petroleumstel met lampenolie. Altijd cash in huis en altijd cash op zak. Was ik altijd al van!
Ja en water en batterijen en kaarsen. En wat te eten maar een vriezer doet het ook niet meer in geval van dat wij geen elektra meer hebben. En ja er wordt gezegd voor 3 dagen maar dat slaat volgens mij ook al nergens op, want hoe weet je nu of iets 3 dagen duurt. Volgens mij gaat het veel langer duren als er iets gebeurt. Ik ben geen pessimist maar zeg wel eerlijk dat ik (69) wel blij ben dat ik aan het eind van de rit zit. Ik vind veel dingen nu best zorgelijk wat ik zie en hoor. En wil zeker nog graag leven want ik houd wel van het leven, maar ik zou zeker niet meer jong willen zijn. Absoluut niet. Laten wij er maar het beste van hopen lieve Martine, en ik geloof wel dat wij als mensen voor elkaar zorgen zeker voor degenen die het niet kunnen. Dat was in de oorlog van 40-45 ook best wel het geval hoorde ik van mijn ouders. xx
LikeGeliked door 2 people