Dibbes

Onze berebol is weer thuis. Bij de dierenarts is hij weer wat uit zichzelf gaan eten. Dus mochten we hem gelukkig ophalen. Wel moeten we hem met dwangvoeren bijvoeren omdat hij anders te weinig binnenkrijgt. Want het zijn nu nog kleine hapjes die hij naar binnen werkt.

Ook heeft hij antibiotica, probiotica en pijnstilling.

Vannacht ging het goed. Hij heeft heerlijk tegen me aan liggen slapen. Overduidelijk heel blij dat hij weer thuis is.

Dibbes doet goed zijn best met eten. We noteren de hoeveelheden zodat we weten wat we moeten bijvoeren. Ook de medicijnen worden via de voerspuit gegeven.


Met mij gaat het zo zo. Ik sta nog erg “aan” door het dwangvoeren. Dat doen we met zijn tweeën want alleen lukt dat Mischa niet, gezien de een Dibbes vasthoudt en de ander het voer toedient.

Het dwangvoeren is voor mij wel fysiek echt heel zwaar om te doen. Als ik te lang sta krijg ik POTS symptomen als duizelig zijn, hoge hartslag, trillen en misselijkheid. Ik sta dus door de symptomen van mijn eigen lichaam heen te ademen om te dwangvoeren.

Tussendoor dus zoveel mogelijk rusten!