
Het is de derde keer dat ik een crowdfunding organiseer. De eerste actie was voor het Open Medicine Foundation, de tweede was ook voor Huug.
Elke actie voelt als een wervelstorm. Hoewel ik me ook nu weer schrap heb gezet, word ik er ook nu toch weer door overvallen. Veel mensen willen eerst informatie hebben voordat ze hun centen aan een goed doel doneren, dus sturen ze mails en pb’s met vragen. Heel begrijpelijk.
Dan zijn er mensen die wel willen doneren maar geen lange tekst kunnen of willen lezen. Dus maak ik daar een compacte tekst voor. Anderen willen juist het naadje van de kous weten, ook die mensen moeten worden bediend.
De eerste dag werd er ontzettend veel en vaak gedoneerd, en daarna werd het rustiger. Om aandacht te blijven generen, schrijf ik veel teksten. Dat helpt want na elke post komen er donaties binnen. Herhalen is broodnodig dus.
Dan roepen de teksten vragen op, zijn er bijvoorbeeld geen structurelere maatregelen te nemen? Is er gedacht aan een aanvulling op de Wajonguitkering? Aan Meerzorg? Tegemoetkomingen? Ik weet dat Lisa en de advocaten een paar jaar geleden alles tot op de bodem hebben uitgezocht maar sommige antwoorden heb ik niet paraat. Dus stuur ik dat door en geef later antwoord als ik meer weet.
Dan zijn er mensen die willen helpen. Kunnen we niet vragen om hulp en sponsoring bij bedrijven waar veel materiaal of voeding wordt ingekocht? Ja, super idee!
Dus vraag ik na wat er doorheen gaat en ben elke keer weer verbijsterd over wat er moet worden betaald van de Wajong-uitkering van Hugo. Hij verdraagt veel voedsel niet en kip is het weinig dat hij wel verdraagt, dus gaat er voor ca. €450 aan kipfilet doorheen per maand….. en geef ik dat weer door….want wie weet wil er wel iemand maandelijks biologische kip doneren.
Dan zijn er mensen die toenadering zoeken omdat ze massages willen geven, contact met Hugo willen hebben, buddy willen worden, willen weten of Hugo een vriendin heeft. Soms sta ik eerlijk gezegd versteld van de onbeschaamde vragen en sommige contacten kap ik dan ook af.
En o ja de pers, dus mail ik naar verschillende nieuwsredacties in de hoop dat het wordt opgepikt. Een West-Friese krant zou toch wel” Hoornse ernstig zieke vrouw zamelt geld in voor doodzieke lotgenoot” willen publiceren? Ik lever een tekst kant en klaar aan met bijlagen vol informatie, voor als ze meer willen weten. Ik stuur mails naar regionale zondagskranten. Ook nam ik contact op met het Amsterdamse AT5 en hoop dat ze er iets mee willen doen.
En ergens onder die berg prikkels lig ik nog. Ook hartstikke ziek. Maar wat ik doe lijkt niet genoeg. Er moet weer worden gedoneerd, er is meer nodig, de nood is onvoorstelbaar hoog. En met dat stuk, die urgentie voelen, zal ik zelf om moeten leren gaan. Leren dat ik voor een ander kan zorgen maar ook voor mezelf mag zorgen. Dat ik mijn rust moet pakken. Dat het niet zo is dat ik, omdat ik toevallig iets minder ziek ben en wél een financieel netwerk heb, minder belangrijk ben.
Zo kom ik mezelf met al mijn issues en onzekerheden dagelijks tegen zo hier in bed, wat is het hier vol!
Lieve groet,
Martine
ps:
🔹Helpen? Heb je ideeën? Mail naar aanminofmeer@gmail.com
🔹Doneren?
Doneren en meer informatie vind je hier
Doneren kan ook rechtstreeks op Stichting Save Hugo. Maak het bedrag dan over o.v.v. ‘Help Huug Vooruit’ op NL82 INGB 0008 4317 24
Liever een structurele maandelijkse bijdrage leveren? Wordt buddy! Mail naar buddiesvoorhuug@gmail.com
afbeelding: Pixabay
