Laatst las ik een boek over hart en hormonen en daarin werd erg gehamerd op de risico’s voor vrouwen op hart- en vaatziekten als we door de overgang zijn.
De auteurs van het boek bevelen aan te gaan bewegen en zo gezond mogelijk te eten en veel te doen aan ontspanning, om de risico’s op hart- en vaatziekten en osteoporose te verminderen. Wat dus overduidelijk bij mij en veel lotgenoten niet kan, dat bewegen dan.
Ik werd er wat onrustig van. Lekker dan, lóóp ik al meer risico omdat ik een vrouw in de overgang ben en dan heb ik ook nog ME? Hoe groot is dan het risico wel niet.
Natuurlijk heb ik hier wel vaker bij stilgestaan. Ik besloot het eens te overleggen met mijn behandelaar, een cardioloog en ME-specialist. Moet ik me zorgen maken? vroeg ik hem.
Hij antwoordde dat hij jaren geleden daar met twee andere cardiologen onderzoek naar heeft gedaan. Daar kwam niet uit dat ME-patiënten meer risico op hart- en vaatziekten lopen dan niet ME-patiënten.
“Jullie leven hartstikke gezond, buiten het niet kunnen bewegen”, zei hij. “Jullie roken niet, drinken niet. Dat scheelt al heel veel.” Hij zag geen verhoogd risico op hart- en vaatziekten bij ME.
Ik heb even gezocht of ik dat onderzoek kon vinden, dat lukte niet maar ik stuitte wel op ‘Wetenschap voor Patiënten’ waarin hij zegt:
“Ik heb ter geruststelling nu inmiddels zo’n 2000 ME/ cvs patiënten gezien, en op een hele enkele uitzondering na is er bij niemand sprake van ernstige aandoeningen van het hart, zoals ader-vernauwing, een ontsteking van het hartzakje of klachten van de longen.”
Wat osteoporose betreft, zou er volgens dr. Visser een scan moeten worden gemaakt om de botdichtheid te meten. Dan zou ik moeten afwegen of de behoefte dat te weten opweegt tegen de enorme belasting voor mij om een scan te laten maken.
Die afweging heb ik gemaakt en ik ga dat niet doen. Wel raadde hij aan vitamine D te slikken en calciumrijke voeding te eten, maar dat doe ik al.
Hoe kijken jullie hier tegenaan?
Zie hier de video waarnaar ik verwijs:

Ik vraag me dit soms ook wel af, wat betekent het dat wij jarenlang niet voldoende bewegen. Aan de andere kant: Je schrijft ‘de auteurs van het boek bevelen aan te gaan bewegen en zo gezond mogelijk te eten en veel te doen aan ontspanning’. De laatste twee proberen wij natuurlijk al jaren.
Ik ken mensen die weinig beweging hadden die heel oud zijn geworden, ik ken mensen die veel wandelden die vroeg overleden.
Ik vraag me ook weleens af: wat is nu de waarheid? Veel dingen die vroeger gezegd werden, waren later weer achterhaald. Zoals bijvoorbeeld bij het aantal eieren dat je mag eten. Vroeger maximaal zoveel per week, nu weer ‘kan wel elke dag’.
Zo vraag ik me ook weleens af, misschien krijgen we over een aantal jaar wel te horen, dat meer bewegen helemaal niet zo gezond is ;<)
Qua meer vitamine D slikken. Ook daar wil ik een kanttekening bij zetten. Bij sommige auto-immuunziektes kan het bijslikken van vitamine-D juist voor meer problemen zorgen en ik vraag mij af hoe dit bij ME is. Ik kreeg zelf bij een stootkuur hevige klachten in mijn zij en ging mij steeds rotter voelen. Nu slik ik lager gedoseerde, maar met suppletie is mijn standaard vitamine D waarde nu lager dan voor ik ermee begon, terwijl de actieve vitamine D wel normaal tot te hoog is. Ik vraag mij af of meer ME patiënten dit hebben of dat dit er los van staat.
Een teveel aan actieve vitamine D bij sommige autoimmuunziektes kan dan juist ook weer voor osteoporose zorgen en hypercalcemie. Dat is wat ik tijdens het zoeken op internet naar deze klachten na vitamine D tegenkwam.
LikeLike