afbeelding Pixabay/Dimitris Vetsikas Toen ik schreef over ons plan in mei naar Gent te gaan, werd ik door meerdere lezers gewaarschuwd dat Gent geen rolstoelvriendelijke stad is. Net als veel andere oudere steden, bestaat het centrum uit van die hele leuke historisch verantwoorde keitjes. Hier in Hoorn hebben we ze ook op de Roode Steen.… Lees verder In een rolstoel de wereld verkennen
Tag: leven met ME
Hij snapt het
Gisteren ging ik naar de huisarts. Voor mijn behandeling bij de orthomoleculair therapeut moet er weer bloedonderzoek gedaan worden. Zo kunnen we zien of de tekorten die ik vorige keer had, inmiddels zijn verdwenen. Het spreekuur liep uit en ik moest best lang wachten. Dus mijn plan om eerst de verwijzing te halen en dan… Lees verder Hij snapt het
Ik deed het!
Weten jullie nog dat ik een tijdje geleden schreef over mijn verlangen er eens uit te breken. Een appartement via Airbnb boeken en naar Londen gaan, of Barcelona? Wat zou het me fijn lijken! Struinen door een buitenlandse stad. Terrasjes. Wijntje drinken. Musea. Mensen kijken. Op zoek gaan naar fijne plekjes om te eten. Zonder… Lees verder Ik deed het!
Ik en ik en ik
Ik ben mijn eigen kind.Als ik val,help ik mezelf overeinden leg uitwaar het mis ging.Ik vertel over gevarenen wat pijn doet,in de hoopdat ik er wat van leer. Ik ben mijn eigen leraar.Ik lever mijn werk inen krijg het terugmet rode strepen.Zo zie ikwat de aandachtspunten zijn. Ik ben mijn eigen vriendin.Heb ik een moeilijk… Lees verder Ik en ik en ik
Ik leef zoals ik wil
In de 11 jaar dat ik ME heb, zag ik heel veel behandelaars en artsen en die laten zich meestal verdelen in twee kampen: kamp 1 bestaat uit volk dat tijdens een consult niet één keer opkijkt van achter de computer en me - soms stralend maar nog vaker iets geïrriteerd want 'ga nou maar… Lees verder Ik leef zoals ik wil
Het is niet persoonlijk bedoeld
Afbeelding Pixabay/Isabel García Dat ik me goed voelde, was verbazingwekkend want ik had behoorlijk slecht geslapen. Voor de zekerheid bleef ik heel lang in bed liggen maar zo rond 11 uur concludeerde ik dat het lijf zich echt redelijk gedroeg. Sterker nog, ik voelde me eigenlijk wel heel aardig! De vraag drong zich op: wát… Lees verder Het is niet persoonlijk bedoeld
Verwachtingen
Laatst kwam M. met een oude agenda aanzetten. Het was zo'n gepersonaliseerde fotoagenda, uit 2009. Deze foto stond daar ook in. Hij dateert uit 2006. We waren net terug uit Italië. S. en ik hadden elkaar geschminkt. In de middag gingen we de stad in omdat de Karavaan er was, een reizend theatergezelschap dat jaarlijks… Lees verder Verwachtingen
Prioriteiten
Als ik wakker wordvoel ik iets vreemds.Wat is dat?Het lijkt wel energie! Mijn lijf voelt niet aanalsof het in de nachtdoor een vrachtwagenwerd overreden.Mijn normaal zo wazige hoofdvoelt helder en normaal.Geen brain fog!Mijn ochtendhartslagis heel laag,voor mij een indicatievan een potentieel goede dag. De mogelijkheden van de dagrazen door mijn lijf.Ik ga naar de sauna!Ik… Lees verder Prioriteiten
Kerstlunch
Man en puber zijn nu onderweg naar mijn schoonouders, voor een kerstlunch. Hoewel ik de hele week ernaartoe heb gewerkt - niets gedaan, veel platliggen - ben ik thuis gebleven. Ik heb een virus opgelopen en werd gisterochtend wakker met keelpijn en longen die in de fik stonden. S. liep eerder deze week ook te… Lees verder Kerstlunch
Verdriet
Hoewel ik al jaren ME heb en het hele proces van ongeloof, woede, rouw en acceptatie heb doorlopen, is het verdriet rond het ziek zijn geen drol die ik één keer door slik waarna het klaar is. Verdriet bespringt me, keer op keer.Het slaat toe als ik een nieuwsbericht lees over de 90-jarige Anneke die… Lees verder Verdriet
Min of Meer's ME-Plein 