ME-leven

Bruiloft

Het is dinsdag.
Ik ben op een bruiloft.
Vriendin I. is getrouwd.
Met G.

Of ik wil komen?
Tuurlijk wil ik komen!
Of dat haalbaar is,
dat is de vraag.

En tussen het telefoontje
met de vraag
of ik in staat ben
om te komen
en vandaag
zitten weken van
enorme sprongen.
Dus ben ik op een bruiloft.

Ik zit aan tafel
met veel mensen
in een grote hoge ruimte.
Iedereen praat
geanimeerd met elkaar.
Ik ook.
Ik doe mee
alsof ik dit dagelijks doe.

M. weet wel beter,
die houdt mij
strak in de gaten.
Ik doe alsof
mijn neus bloedt.

Toch voel ik me
als een kind
op hoge hakken.
Als iemand
die fietst
zonder zijwieltjes.
En ook alsof
ik van Mars kom
en zojuist ben geland
op Aarde
om te bestuderen
hoe een bruiloft
gevierd wordt.

Dat en nog veel meer
gaat er door mij heen
zo zittend op de bruiloft,
druk pratend met anderen
en kijkend
naar vriendin I.
die ik zo graag
wilde zien
op de dag
dat zij trouwt.

Als ik thuis kom
ben ik heel erg
wild in mijn hoofd
en het duurt lang
voordat de boel
wat kalmeert.

Dat geeft niet,
vriendin I. was
ook wat wild in
het hoofd
en ging ook
laat naar bed
vertelde ze
de dag erna.

Zie je dat?
Ik doe mee.
Ik hoor er bij.
Nog niet altijd
maar wel soms
voor een paar uur.
En dat is genoeg
voor nu,
voor mij.

10 gedachten over “Bruiloft

  1. Ik hou van dit soort berichtjes. Ik word er vrolijk van. Maar hier ook zo'n lief die mij scherp in de gaten houdt als ik eens op een feestje ben. Dus wederom herkenbaar.

    Like

Geef een reactie op Frederique Reactie annuleren