Hebzucht, jaloezie. Heb jij daar wel eens last van? We lezen allemaal over besparen en consuminderen en doen zo ons best en benaderen het zo positief mogelijk. Maar toch vergelijken we onszelf regelmatig met anderen. Al is het maar dat anderen met een groot inkomen maar voor de crisis moeten betalen. Of dat de graaiers hun bonus maar moeten inleveren. Omdat we vinden dat zij het beter hebben in vergelijking met ons.
Ook op kleiner niveau hebben we vast wel eens last van jaloezie. Als blijkt dat de buren 4 weken op vakantie gaan en jij dat ook wel zou willen. Of je hoort de verhalen van een vriendin over uitjes en feestavonden en vraagt je af waar ze dat allemaal van betaalt.
Ook ik heb wel eens last van jaloezie. Dat weet ik omdat ik dan in mijn hoofd aan het mopperen ben. Alsof ik vind dat iemand mij iets aan doet door iets te doen wat ik zelf niet kan doen. Als ik daarover doordenk dan zou het kunnen zijn dat gevoelens van jaloezie bij mij te maken hebben met zorgeloosheid. Ons leven is allesbehalve zorgeloos en door te luisteren naar de leuke dingen die anderen doen, lijkt het alsof iedereen een zorgeloos leven heeft behalve wij.
Dat slaat helemaal nergens op en dat weet ik. Toch zijn deze gevoelens niet alleen maar slecht. Door jezelf te vergelijken met anderen en soms wat kinderachtige jaloerse gevoelens toe te geven, kan er ook ruimte komen. Bijvoorbeeld om na te denken over wat het is dat steekt. Vaak heeft dat niets met de ander te maken en veel meer met hoe jij in elkaar zit.
Zo realiseerde ik me na een bezoek van een vriendin, dat ik jaloers was. Haar leven lijkt zo spannend en avontuurlijk, terwijl ik al jaren op de bank zit. Hierover door denkend kwam ik op iets anders uit. Haar vermogen om te genieten, de gretigheid waarmee ze alles omarmt, dat is wat steekt. En daar kan ik wel iets mee. Want wie en wat belet me om ook te genieten. Obstakels zijn obstakels omdat ik die zo benoem en ervaar. Dat wil niet zeggen dat ik vanaf nu ga genieten door sloten met geld uit te geven. Maar iets meer luchtigheid in mijn levenshouding mag best wel. Dat kan ik vast. Heus.
Ben jij wel eens jaloers op een ander? Wat doe je met die gevoelens?
Min of Meer's ME-Plein 
Ik kan wel eens jaloers zijn op mensen met veel meer energie.Ik zie dat gevoel en realiseer me,dat echt accepteren niet altijd meevalt.
LikeLike
Over energie gesproken, ik baal dat mijn energie weinig is. Toen ik vanmorgen de kliko aan de straat zette,keek ik naar de buurman. Altijd bezig met sport,fulltime baan en volgens mij nooit ziek. Ik hoest nog steeds flink, het wil maar niet overgaan. Als ik vandaag naar de zaak zou zijn gegaan, dan hoest ik binnen de kortste keren ng harder.
Toch heb ik geen koorts.
Nog maar weer een dag weerstand verbeteren. Morgen misschien naar mijn werk.
Ik kijk nu naar alle gezonde meest sportieve mensen en ik denk bedroefd terug aan mijn burn out van 15 jaar geleden.
Mijn vriendin n ex collega, nooit ziek.
LikeLike
Ik ben volgens mij nooit jaloers, ik moet eerlijk zeggen dat ik me nooit zo bezig hou met wat andere doen en waarom ze dat kunnen doen. Ik geniet gewoon van mijn eigen leven.
Groetjes Esmee
LikeLike
Ik denk dat een ieder zijn/haar leven weleens afzet tegen dat van een ander.Maar ik doe dat ook weleens andersom:dat ik besef dat ik het best goed doe en in staat ben van het kleine te genieten en dat we toch met ons ene loon(tje)het toch allemaal maar doen,terwijl anderen daar twee dikke salarissen voor nodig hebben.En daar tegenover staat heel soms het gevoel dat ik ook weleens uit de band zou willen springen en er dan niet van wakker liggen(zoals dat bij anderen vaak LIJKT te gaan)
Kortom:doe er je voordeel mee om eens naar een ander te kijken.Zie het mooie,probeer de afgunst om te zetten in iets goeds,zoals spaarcentje ook mooi doet.
LikeLike
Ja, ik denk dat iedereen dat wel heeft… zo vroeg iemand mij onlangs al 2x (1keer voor de vakantie en 1x erna) of we weg gingen in die vakantie, 2x moest ik nee zeggen waarna die persoon dus 2x heeft verteld dat zij naar de zee gingen/waren geweest.
Dan denk ik ook van pff jullie wel en wij niet, maar dat is snel weer vergeten want in zoeen koud weer heb ik geen zin om naar de zee te gaan zenne, en gaan skien…doen wij niet graag… dan bedenkt ik dat we vorig jaar 3weekend weg zijn geweest en die SUPER waren…
Langs de andere kant heb ik ook vaak dat gevoel dat anderen(vrienden dan vooral) zoveel bereiken door reizen of werk ed… en ik niets door thuis te zijn en voor mijn gezin te zorgen. Dat gevoel had ik onlangs heel erg, is nu weer wat minder, en hopelijk begint het nu weer niet door er weer over te beginnen 🙂
LikeLike
Niet jaloers op wat goed en geld betreft wat dat aangaat ben ik tevreden. Wel jaloers op een ander zijn gezondheid/vrijheid en het gemak en luchtigheid waar mee sommige door het leven gaan. (je omschrijft dat erg mooi.!)
En er zijn gewoon ook mensen wie heel veel mee zit in het leven en dan is het wel eens moeilijk om bij je eigen en je eigen geluk te blijven. Wel vind ik dat ik naar mate ik ouder wordt (haha 51) het toch gemakkelijker wordt, misschien heeft het ook te maken dat als je jonger bent je nog meer je plek wilt veroveren, er bij wilt horen, je bent vaak nog zoekend en dat is gelukkig anders als je wat ouder wordt, zo ervaar ik het in ieder geval.
En tja, natuurlijk hou je altijd wel de vraag, waarom zij wel en wij niet of waar doen ze het van???? Dan zegt mijn man altijd: Ja dat vraagt die moeder in Africa of in Roemenië zich waarschijnlijk ook af, en dan hou ik maar weer snel mijn mond, want ik weet dat ik blij en tevreden kan zijn.Rijkdom is wat dat betreft ook een instelling, in de jaren van bijna geen geld voelde ik me soms toch rijker dan mensen met het grootste bezit, want ik had toen iets wat zij niet hadden en dat was tevredenheid!! Vr. Gr. Kathy
LikeLike
Heel herkenbaar, vooral dat over het “luchtiger” leven door anderen. Een schoonzus en zwager zijn elke week wel op een feestje te vinden. Nu ben ik daar aan de ene kant jaloers op (ook zij hebben kinderen, maar kunnen toch lekker weg), maar aan de andere kant lijkt het me dodelijk vermoeiend om altijd maar weg te “moeten”. Dus houd ik het bij mijn eigen rustige leventje en als ik weg zou willen, dan kan dat best een keertje!
LikeLike
Ja, heul herkenbaar. Eigenlijk zelden jaloers op andermans huis, vakanties e.d. maar veel meer op andermans gezondheid. Wat Kathy ook al schrijft, jaloers op het gemak waarmee andere door het leven gaan terwijl ik hier op de bank zit. Jaloers dat ik niet meer kan werken, dat ik niet zo maar een dagje weg kan. Waar ik me dan vervolgens aan erger is dat men vaak niet eens beseft hoe gelukkig je met een gezond lijf moet zijn.
Zo dat is er even uit….
LikeLike
Tegenwoordig ben ik niet snel meer jaloers. Veel dingen hebben mijn interesse niet (meer) en rijkdom lijkt alleen van buitenaf mooier, leerde ik al jong. Ik ben best tevreden met ons, eigenlijk. En mensen met tomeloze energie vind ik dodelijk vermoeiend en veel dingen die mensen doen of hebben vind ik stiekem te belachelijk.
Ik mag wel graag kasboekjes vergelijken met de mijne om te kijken of het lager kan, of ik iets over het hoofd zie. Ook keuzes van anderen worden duidelijk: een gezin dat van 250 euro boodschappen leeft maakt me nieuwsgierig: wat eten die dan de hele dag? Vaak niet bio, dus.
Vergelijken=dus nieuwsgierigheid, geen jaloeze voor mij.
LikeLike
Mensen die geld over hebben om regelmatig een oppas te kunnen huren en een avondje met z'n tweeën op stap te gaan, of die elk jaar 3 weken op vakantie kunnen, daar kan ik jaloers op zijn. Maar dan spreek ik mezelf weer streng toe dat áls we die oppas inhuren, we de lening aan mijn ouders niet kunnen terugbetalen. Dit jaar is er (na 2 heeeel krappe jaren) een klein beetje ruimte in het budget voor 'weg'. Ik denk dat we een weekend naar Luxemburg gaan.
Siebrie
LikeLike
Het mooie is dat schijn van bedriegt en daar ben ik vorige maand ook weer achter gekomen. Het ging niet goed op mijn werk, het kwam pas 2 weken later omdat er geen geld was. Faillissement hing boven ons hoofd. Dan komen de verhalen los, projectleiders die 3000,00 netto per maand verdienen stonden opeens 2500 euro rood(!!) Hoe krijg je het voor elkaar dacht ik. Een andere projectleider liet doorschemeren dat hij de spaarrekeningen van de kinderen had geplunderd om zijn vaste lasten te moeten betalen. Andere collega bleek een schuld van 25.000 euro te hebben… pffff.
Ik heb geen 3000 euro netto en ik heb geen 2 auto's en een caravan en.. en.. en.. en..
Maar wat ik wel had was een buffer om nog hele poos de boel op te vangen als er geen loon zou zijn.
Hiermee is vorige maand bevestigd dat ik nooit jaloers hoef te zijn op een ander maar eerder een ander op mij. Dat omdat ik ondanks geen 3000 euro netto loon, de schaapjes goed op het droge heb en in geval van paniek ik mijn financieel geen zorgen hoef te maken. Mijn kinderen aten die week ook gewoon net als anders en geen hele week macaroni of enkel brood!
Ik ben er van overtuigd dat je ook met een klein loon kan sparen en doelen kan stellen… als je maar wil. Want dan kan alles!
Goed blogbericht dit!
LikeLike
Ik zie dat ik niet zo duidelijk geschreven heb. Er werd dus geen loon uitbetaald omdat de holding geen geld had.
LikeLike
Natuurlijk heb ik wel eens het gevoel (iedereen wel lijkt mij) 'waarom zij nou wel altijd, ik nou ooit' (want als je er dan toch aan begint kan je het net zo goed maar meteen goed aanpakken en lekker overdrijven). Maar daar blijf ik eigenlijk nooit lang in hangen, ik weet wat ik heb en ik ben daar blij mee. Of zoals Kathy al zei het is een kwestie van tevreden leren zijn. Je zegeningen leren tellen. Je wordt naar mijn idee er veel gelukkiger van als je de nadruk legt op wat jij wel (en anderen misschien niet) hebt, dan steeds te kijken naar wat anderen hebben en kunnen wat buiten jou bereik ligt.
Omgekeerd vind ik het vaak wel vermakelijk. Sommige mensen zijn slecht in het verbergen van hun jaloezie. Zo werd ik eens door familie uitgehoord over het kopen van een huis met zwembad. In eerste instantie had ik natuurlijk geen idee waar ze het over hadden, tot het kwartje viel. Ze waren zelf tot die conclusie gekomen. Van de ene kennis hadden ze gehoord dat we huizen aan het kijken waren en van anderen iets met een zwembad. Dat 'iets' was dat we een hotel met zwembad hadden geboekt voor de vakantie. Joost mag weten hoe maar daar hadden ze zelf een leuk misverstand van geknutseld. Ik denk dat als wij het speeltje hadden meegespeeld zij nu in een huis met zwembad hadden gewoond. Het zijn van die types die zichzelf net even meer gunnen (al moeten ze ervoor krom liggen) dan dat ze jou gunnen. Dat lijkt mij een vermoeiend leven overigens, want dat heeft wel tot gevolg dat je van het doen en laten van anderen goed op de hoogte moet zijn.
Dus versla dat groene monster, volgens mij wordt je er alleen maar gelukkiger of op zijn minst rustiger er van.
Groetjes Lily
LikeLike
Hoi TIO,
Ik volg je eigen blog al een hele poos, vindt je taal geweldig! maar waar ik eigenlijk een berichtje over wil doen; thuisblijfmoeder.
Zelf ben ik moeder van 2 jongens van 10 en 15 ik werk 2 dagen per week daarnaast heb ik 2 ochtenden een schoonmaakhuisje en ik ren van hot naar her, wat lijkt het me fijn om niet te werken. Grote of kleine kinderen elke leeftijd brengt wat met zich mee.
LikeLike
Het is bij mij ook vaak meer de houding t.o.v. geld waar ik jaloers op ben. Ik leef te veel in mijn hoofd en in de toekomst, en heb een vreselijke behoefte aan controle en financiele zekerheid. Ik zou wat meer vanuit mijn gevoel willen leven, we zien het wel enz. Probeer het wel, maar mijn situatie met een aflopende ww, en alleenstaand moederschap, helpt ook niet mee. Of misschien is dit de ultieme leerschool om om te leren gaan met onzekerheid en net als in Afrika, blij te zijn als je die dag te eten hebt (mindfull heet dat geloof ik)… Leuk onderwerp, Julia
LikeLike
Heel herkenbaar. Ik kan heel jaloers zijn (of eigenlijk verlang ik er naar) op mensen met een vrijstaand huis. Zonder buren. En KENNIS EN KUNDE, daar kan ik ook nog wel eens jaloers op zijn. Verder ben ik eigenlijk wel tevreden, niet rijk, wel gelukkig!
Joke
LikeLike
Ik weet dat er diverse mensen 'jaloers' op ons zijn omdat wij onbezorgd lijken te leven, maar ik denk dat het veel te maken heeft met de zegeningen die wij krijgen en de keuzes die wij maken. Ik hou er niet van om voor het oog van de mensen de schijn op te houden of mij beter voor te doen dan ik ben, dus daar ligt het niet aan. Ik vind dat veel te vermoeiend en jammer van mijn energie.
Wij hebben geen hoog inkomen: moeten allebei met onze handen ons geld verdienen (en dat zijn lang niet de dikst betaalde banen). En een pittig gezin inclusief kinderen met beperkingen.
Wij maken bewust keuzes en genieten van wat we hebben en blijven niet hangen in wat we niet hebben. Wij doen veel zelf en maken tijd voor elkaar.
Als kraamverzorgster kom ik regelmatig 'achter de voordeur' bij mensen van alle rangen en standen en alle soorten inkomens en ben er zo achter gekomen dat geluk vaak te maken heeft met keuzes die mensen maken. Voor het oog en de buitenwereld kunnen mensen ook vaak de schijn ophouden, maar achter de voordeuren van ons land speelt heel veel. Ik heb zelfs meegemaakt dat de visite alle luxe werd voorgezet, maar 's avonds de gehaktbal met zijn 4-en werd gedeeld omdat er geen geld was voor ieder een eigen gehaktbal. Want stel je toch voor dat de mensen/ buren over je gaan kletsen. Dat zijn dan weer keuzes die ik niet zou maken: laat een ander over mij denken wat zhij wil, ik moet het goed houden met mijn man en kinderen en hun mijn keuzes uitleggen.
Ook miljonairs zijn niet allemaal gelukkig, want wat zegt geld als je huwelijk niet lekker loopt, gezondheid tegenvalt en hoe bepaal je wie een vriend van jou is en wie een vriend van jouw status/ geld?
Geniet van dat wat je hebt en laat je niet gek maken door dat wat anderen doen en zeggen. LEEF!
WG
LikeLike
Genoeg:
Het gevoel te hebben dat je genoeg hebt is de basis voor een gelukkig leven (en geen jaloerzie).
Genoeg heb je door juiste keuze's te maken. Kiezen voor hetgeen wat je echt belangrijk vindt. Ga je voor deze keuze dan zul je merken dat het lukt en het je tevreden stelt. Het betekend wel dat je dus keuze's maakt en alleen jij kunt bepalen wat voor jou belangrijk is.
Dankbaarheid, is de basis voor het genoeg. Elke dag ( opschrijven van bijv. 3 punten) er bij stilstaan waar je dankbaar voor mag zijn. Je leert zo tevreden en gelukkig te zijn, ook al komt er veel tegenspoedop je pad, je voelt je een stuk stabiler, tevredener,gelukkiger.
Heel veel liefs.
Groeten D
LikeLike
Ik heb het ook wel hoor, vooral op mensen met veel energie, maar moet toch ook vaak denken aan de uitdrukking die mijn moeder vaak gebruikt, je kijkt er altijd op en nooit in…
LikeLike
Super verwoord. precies zoals ik ook denk. En vaak is het maar schijn. Geld maakt niet gelukkig( gelukkig is er wel geld)als ik alles kan betalen en eten kan kopen, en soms ook nog wat over heb voor iets extras, ben ik een gelukkig mens.
Gezondheid en liefde is niet te koop.
LikeLike
Jalouzie is mij niet vreemd hoor, maar ik realiseer me wel steeds meer dat je altijd maar het buitenste laagje van alles ziet. Zo zag ik jaren terug elke zaterdag een vriendin met haar gezin naar de stad wandelen, het zag er zo gezellig uit. Later hoorde ik van haar (inmiddels gescheiden) dat ze altijd jaloers op ons was, omdat wij niet altijd maar hoefden te winkelen en socializen, maar gewoon lekker met de kids knus binnen aan het spelen waren. Er is altijd een keerzijde…..
LikeLike
Och meid, wat herkenbaar! Ik denk voor een ieder van ons wel.
Misschien afgezaagd: maar ik houd het er maar op dat ik het niet kan veranderen en dat de ander (die veel besteed) misschien ooit zijn neus nog eens heel hard gaat stoten en dan bij mij voor de deur staat ;o)
LikeLike
Oh oh, wat een verstandige tekst!
Ik heb je blogs nog maar net ontdekt, dus voorlopig ben ik nog heel druk met “bijlezen” :). Heerlijk, inhoudelijk interessant, goed geschreven en ook nog mooi vormgegeven!
Gelukkig ben ik zelden jaloers, hooguit op dingen als een perfect groeiende moestuin, of een sublieme zelfgebreide trui. En daar kan ik zelf wat aan doen :).
LikeLike
Als ik voel dat ik jaloers ben dan denk ik erachteraan of ik zou willen ruilen en dat is altijd NEE. Ik ben dolblij met manlief en onze geweldige zoons.
Wat ik wel moeilijk vind is dat ik vanwege mijn gezondheid en gebrek aan energie bij alles na moet denken. Voortdurend opletten om geen gluten binnen te krijgen. Dat is veel lastiger dan het dieet op zich. Het binnen leven, geen carriere, 's avonds op de bank, twee afspraken per week is toch echt het maximale en ook dat is vaak niet haalbaar, niet naar familiebijeenkomsten kunnen omdat het te vermoeiend is, en nog zoveel meer dingen.
Sommige mensen roken, drinken, eten alles wat los en vast zit, hebben een baan, een druk sociaal leven. Hoeven geen rekening te houden met hun lijf. Ja, als ze 60 zijn houdt het er wellicht mee op. Maar goed, ik ben 46 en al een heel leven moe, waarvan de laatste 30 jaar ernstig vermoeid betekent.
Maarre, verder goed het best aardig hoor.
Groetjes,
VeggieMo
LikeLike
Ik ben ook allergisch, oa voor noten en pinda's ook ik vind het wel is lastig om overal zo goed op te moeten letten. Als ik dat niet doe dan kan dat grote gevolgen hebben. Maar ik heb nooit het gevoel dat ik te kort kom en ik zit er ook niet mee dat andere mensen alles gewoon kunnen eten. Dit is een gegeven voor mij en deze allergie hoort bij mij, dubbel koken 's avonds hoort ook gewoon mij mij. Ik ben voor zoveel dingen allergisch en ik kan moeilijk vragen of de rest van het gezin zich daar ook aan houd.
Jaloers op andere omdat ze wel alles kunnen eten ben ik gelukkig niet.
Groetjes Esmee
LikeLike
Áls ik jaloers ben dan is het op extroverte mensen die geen last hebben van verlegenheid of geremdheid ( ik dus wel ;-)) en ik benijd mensen met een platte buik, iets dat ik nog nooit in mijn leven gehad heb. Allemaal kleinigheden dus. ALs ik mezelf hier op betrap dan denk ik aan een vrouw die we in de praktijk hadden. Ze was maar een paar jaar ouder dan ik en had al heel haar leven diabetes waardoor er 2 benen afgezet moesten worden boven de knie. Ze werd bovendien blind door een CVA en werd ook nog eens doof en toen kreeg ze kanker en overleed. Hoeveel pech kan een mens hebben? Zoiets brengt alles in perspectief!
LikeLike
Nee ik ben niet jaloers. Als vrijwilligerswerk waak ik bij terminaal zieken en dat helpt bij het relativeren! Wat echt belangrijk is, is gezondheid en vooral ook goede relaties met gezinsleden, familie en vrienden. Blij zijn met de kleine dingen die nog wel kunnen, een lekker kopje thee, een gesprek, fijne muziek.
LikeLike
Ik herken hoe je inderdaad ruimte kunt scheppen door ook jaloerse gevoelens toe te laten en aandacht te schenken aan wat het is dat steekt. En dat bespaart meestal energie en geld !
LikeLike
Naarmate ik ouder ben geworden is de jaloezie afgenomen. Ik blijf toch het liefst in mijn eigen schoenen staan. Het is belangrijk dat je jaloezie leert herkennen. Ooit zei eens iemand tegen mij : 'Als je gaat vergelijken word je er beter of slechter van , waarom zou je beter of slechter willen zijn dan een ander”.
LikeLike
Goede tip .Om te kijken naar wat er achter ligt.
Kwam mezelf opeens stinkend jaloers tegen .Raar hoor
Ik probeer juist altijd weg te kijken.
Naar wat ik wel heb.Werkte bij bovenstaande niet .
Off topic .
Geniet nu zo van de citroen,sinaasappel .mandarijen in azijn pot .Heerlijk dat recept voor schoonmaakmiddel .
Groet Maamke
LikeLike
Wat ben je toch een heerlijk eerlijk mens;)
Nee, ik geloof dat ik kan zeggen dat ik niet jaloers ben op mensen die het financieel beter hebben, ik heb meegemaakt hoe vrienden rijker en rijker werden en ik zag dat ze steeds ongelukkiger en ontevredener werden… Geld maakt niet gelukkig!!!
Maar op mensen die alles 'kunnen' qua gezondheid? ja, dat soms wel 😉 Eerlijk is eerlijk!
Ik heb mijn hobbie (sporten) om kunnen zetten naar andere ('artistiekere') hobbies waar ik zoveel plezier uithaal, zoveel leuke mensen heb ontmoet, zoveel mensen blij heb kunnen maken dat ik me eigenlijk toch heel rijk voel maar dan anders 😉 Ik ben/probeer gewoon een tevreden mens (te zijn) met datgene wat ik heb en kan!
LikeLike
Soms denk ik wel eens: waar dóen ze het van?? Maar of dat een soort jaloezie is, weet ik niet. Ik leid een prima leven met mijn 2 kids, ik heb “genoeg” geld om een fijn leven van te leiden zoals ik die op dit moment leid. Tuurlijk droom ik wel ns van een verre vakantie en als ik mensen hoor dat ze er heen gaan, denk ik ook wel: hmm, dat wil ik ook. Maar dan ben ik wel oprecht blij voor ze. Ik weet dat ik dat ook ooit kan gaan doen! Ben tevreden zo en het gras lijkt altijd groener bij een ander, maar ik heb genoeg om me heen gezien dat het echt niet altijd rozegeur en maneschijn is bij een ander…
Groetjes Boukje
LikeLike
Volgens mij geniet jij meer van jullie trip naar Luxemburg, dan menig stel wat twee keer per jaar op vakantie gaat. Monique
LikeLike
Ik ben nooit afgunstig op wat anderen hebben of doen qua materialistische dingen. Ik heb alles wat ik nodig heb en heel tevreden met mijn leven op het moment.
Als ik toch iets moet noemen waar ik jalours op ben: veel mensen kunnen zomaar in een stoel een tukje doen. De enkele keer dat ik bv in de zon in slaap viel werd ik wakker met 2 totaal gevoelloze armen en dagen pijn in mijn nek. Ik kan alleen slapn als ik lig.
LikeLike
Ik ben vooral jaloers op mensen met een gezond kind, dat zich op normaal tempo ontwikkeld en gewoon lekker thuis zijn bevallen met gelijk de baby op de borst en geen hele periode in het ziekenhuis hebben door moeten brengen. Soms irriteer ik me aan de verhalen: “oh wat zielig een prikje op het cb” of “Oh zo trots, dochter net 1 en kan al lopen”. En dan weet ik het: ik had ook zo graag alles normaal gehad, ik ben jaloers! Maar daarnaast geniet ik ook elke dag, mijn mannetje is heel speciaal en hij heeft mij heel veel geleerd!
LikeLike
Ik ben niet echt jaloers. Misschien op vriendschappen die sommige mensen hebben. Bij mij schijnt het maar niet te lukken. Maar ik heb een goed leven, samen met Husband.
Liefs Frederique
LikeLike
Jaloezie heeft vaak een onderliggende les, bedacht ik. Telkens ik een vorm van jaloezie voel opkomen, of weerstand voel bij een gedraging van een ander, zoek ik de eigenschap bij mezelf op die ik nog niet aanvaard heb. Of ik er echt wat mee opschiet is nog maar de vraag.
Op geld ben ik niet jaloers, wij hebben het breed genoeg om zelf de keuze te kunnen maken om van één inkomen te leven. Maar dit is wel dankzij ons aangepaste uitgavenpatroon. In mijn familie zijn het allemaal tweeverdieners, oftewel uitkeringsgerechtigden. Beide groepen zijn jaloers op ons. De tweeverdieners omdat zij het zich niet kunnen permitteren om een inkomen te zien verdwijnen (maar intussen wel een nieuw huis bouwen, een nieuwe caravan kopen, elk seizoen een nieuwe garderobe aanschaffen,…) en de uitkeringsgerechtigden omdat we een groter inkomen hebben dan hen. Die laatste groep situeert zich overigens altijd in de alleenstaanden, en degenen die jaloers zijn, hebben de vrije keuze om alsnog te gaan werken, het is niet uit ziekte dat ze niet uit werken gaan. BOvendien is het bedrag aan leefgeld even groot per persoon, bij ons bekijkt men het totale inkomen, terwijl we er wel met 5 van moeten leven en niet met 1 of 2.
Elk mens maakt de keuzes die best bij hem of haar passen. Het is belangrijk de keuzes te maken waar je jezelf goed bij voelt, zodat je trots kan zijn op je eigen leven en niet jaloers hoeft te zijn op de ander, want aan ieder ander is wel een aspect te vinden dat je zelf helemaal niet zou willen doen. En als blijkt dat je toch echt jaloers blijft, kan je (mits er geen verzwarende omstandigheden zijn zoals jouw ziekte uiteraard) altijd je vorige keuzes wijzigen of ongedaan maken.
Aanvaarding helpt ook een heel eind op weg om jaloezie niet te voelen denk ik.
Jaloezie (gezonde dan) kan echter ook een sterke drijfveer zijn om iets te bereiken in het leven! Of je doen nadenken over vervolgstappen in je leven
LikeLike
Een dichte vriendin van mij is bijvoorbeeld enorm jaloers op mijn gezin. Dit spreekt ze ook zo uit, ze nadert de veertig en heeft geen man of kind maar zou beide graag hebben. Ik probeer haar steeds op de voordelen van een leven alleen te wijzen, wat je allemaal kan doen in de tijd dat je met niemand rekening hoeft te houden. Wat ik allemaal niet meer kan doen. Ik heb haar ook uitgelegd dat ik soms ook een vorm van jaloezie voel als ik naar haar kijk. Ze vertrekt plots voor enkele maanden op reis en dit kan zomaar. Of ze gaat 3 avonden per week bij een vriendin doorbrengen. Ik bedoel maar. Het is waar je je op focust. Op wat je wel hebt of op wat je niet hebt.
LikeLike
Ik ben niet jaloers over geld maar ik ben wel jaloers op mensen met ontwerpkwaliteiten. Zo zit op de breigroep een vrouw die de prachtigste vesten breit naar eigen ontwerp. Geef me een beschrijving en ik brei het vest zo na, geen enkel probleem maar ik moet het niet in mijn hoofd halen dan een andere kleurcombinatie te verzinnen want dan ziet het er al niet meer uit. Laat staan dat ik in staat zou zijn om zelf een inbrei-patroon te verzinnen.
Ik wil niet nadenken over al het gedl wat ik met mislukte handwerkprojecten in de prullenbak heb gegooid, alleen maar omdat ik niet over ontwerpkwaliteiten beschik.
LikeLike
Ik denk dat iedereen zich wel eens spiegelt aan een ander. Vaak kan ik daar ook positieve conclusies uit trekken. Ik doe het zo slecht nog niet in de keuzes die ik maak. We (ons gezin) zijn niet rijk maar hebben genoeg. We zijn niet gezond maar gezond genoeg. Soms gebeuren dingen in het leven zonder dat je erom gevraagd hebt, dan is het de vraag wat je ermee doet.
Ik werk met ouderen en hoor verhalen over vroeger aan, ik lees blogs over anderen en hoe zij in het leven staan. Daar haal ik vaak mijn lessen uit.
LikeLike
Jaloers ben ik niet zo snel, een ieder moet zijn leven zo inrichten als hij/zij dat wil. Ik ga me dan ook niet op de borst kloppen omdat ik zo bewust leef en een ander in mijn ogen niet.Dat lees ik nog wel eens in de commentaren hier zo tussen de regels door, dat vind ik jammer. Ik hoop dat iedereen ontdekt wat hem/haar gelukkig maakt en zoals we allen weten hoeft dat niet perse een goed inkomen te zijn.
LikeLike
Ik doe ook 2 ochtenden in de week iets… en verder help ik op school met een paar activiteiten, fruit schillen op woensdag voormiddag en donderdag voormiddag om de 2 weken ga ik helpen met zwemmen.
Verder doe ik mijn huishouden en handwerk ik veel 🙂
Als ik met iets kan helpen van je berichtje mag je mij altijd mailen hoor.
Fijne zondag nog.
LikeLike
Ik voel mij momenteel echt niet goed bij mijn situatie (ga hier niet verder over uitweiden) en dan steekt het groene monster wel vaker zijn kop op dan mij lief is. Natuurlijk weet mijn gezond verstand ook wel dat je een ander z'n rekening niet kunt maken en de één heeft nu eenmaal meer geluk dan de ander in het leven. Ik probeer me dan te bedenken dat die mensen waar ik jaloers op ben, weer jaloers zijn op anderen en niet beseffen hoe goed ze het hebben. Dat heeft dan weer als gevolg dat ik denk aan de mensen die het slechter hebben dan ik, en dat geeft me dan weer een beter gevoel over wat ik wél heb.
LikeLike