Gisteren veranderde een stralende dag in een inktzwarte maandag door het nieuws dat Lodewijk Severein en zijn vriendin Ingrid Visser bruut zijn vermoord en begraven. Vorige week schreef ik al een stukje over de onuitwisbare indruk die Lodewijk op mij heeft gemaakt. In de krant en op internet lezen we alles over wat Ingrid en Lodewijk hebben bereikt in hun leven. Dat is veel. Succesvolle carrières in de volleybalwereld als spelers en als manager, succesvol in het zakenleven.
Wat ik niet lees is dat Lodewijk als leraar ook zeer succesvol was en op veel scholieren een stempel heeft gedrukt. Hij kon geweldig lesgeven en zag jou als scholier, de persoon die je was. Hij wist ons te bereiken en te motiveren. Je kon met hem over van alles praten, of dat nu de lesstof was of je persoonlijke sores. Hij was een warm en hartelijk mens die de hele klas uitnodigde om zijn pasgeboren oudste dochter te komen bewonderen. Ik weet zeker dat er de afgelopen week honderden, zo niet duizenden oud-leerlingen van Lodewijk met een baksteen in hun maag rondliepen, levend tussen vrees en hoop.
Ik kreeg gisteren veel lieve mails van lezers die mij een hart onder de riem wilden steken omdat ze het nieuws hadden gehoord en mijn stukje van vorige week hadden gelezen. Hartelijk dank allemaal. Maar het gaat natuurlijk niet om mij en mijn eventuele verdriet. Want hoe groot moet de schok en het pijn wel niet zijn voor zijn dochters en de familie van Ingrid Visser. Hoeveel kracht moeten ze wel niet hebben om de komende tijd te doorstaan, om te verwerken wat er is gebeurd en de rechtszaken die gaan volgen mee te maken.
Het leven kan keihard zijn. Het enige wat ik nu kan doen is genieten van mijn gezin, blij zijn met wat ik heb en voelen dat ik leef. Ik ga verder met een diepe buiging voor mijn oud-leraar. Ik doe mijn ogen dicht en zie hem voor me. Voor mij blijft hij altijd de held in zijn door Stofke gebreide truien die als geen ander een brug wist te slaan tussen de wereld van de volwassenen en ons, de scholieren.
Min of Meer's ME-Plein 
Ik moest direct aan jou denken toen ik gisteren hoorde. Heel veel sterkte ermee!
Mooi logje voor een mooi mens heb je geschreven…
LikeLike
Verschrikkelijk wat je geliefde leraar en zijn partner hebben moeten ondergaan. Woorden van afgrijnzen tov 'die' daad schieten me echt tekort.Ik wens alle familieleden, vrienden en mensen die Lodewijk en zijn partner gekend en geliefd hebben heel veel sterkte in de verwerking van het verlies.liesbet
LikeLike
En toch jij ook sterkte toegewenst. Afschuwelijk. Mijn gedachten dwalen veel af naar de mensen met verdriet, die verschijnen in de media de laatste weken. De moeder van de jongens, de weduwe van de militair en nu weer twee families met verdriet en alle gevoelens die bij zulke wrede daden komen kijken. De dag plukken en genieten van wat je hebt. We hebben er zon bij :).
LikeLike
Ik las het nieuws pas vandaag en wil je ook sterkte wensen. Wat een vreselijk donkere wolk over zo'n zonnige dag.
LikeLike
Veel sterkte voor beide families! Verschrikkelijk wat er is gebeurd.
Als volleybal familie gingen we vroeger regelmatig met de kinderen naar Top-volleybalwedstrijden. Zo hebben we Ingrid, als jonge speelster, zien volleyballen toen ze in 1995 Europees kampioen werden. Een topeertje!
LikeLike
topeertje = toppertje
LikeLike
Dit soort dingen breekt toch je hart? Ook al kende ik de man en zijn vriendin niet, het afgrijzen is er niet minder om. Dat er mensen zijn die zoveel kwaad in zich hebben om zulke daden te begaan, kun je als normaal denkend mens niet snapppen…
LikeLike
Als ik nu ook het nieuws lees hoe alles is gebeurd draait mijn maag om……. Zulke details wil je niet weten als familie maar je zult ze wel horen hoe dan ook. Ik wens dan ook zijn kinderen en hun andere nabestanden veel liefde en kracht toe.
Spaarcentje,geniet ze van wat je hebt want als iets duidelijk maakt dit alles is wel dat t zo ontnomen wordt.
Gr pdepooh
LikeLike
Ik moest ook meteen denken aan je toen ik gisteren het nieuws op de radio hoorde. Vreselijk voor de nabestaanden.
LikeLike
Heftig! Dat blijft je toch bezig houden. Sterkte ermee!
LikeLike
Vreselijk voor de familie van de slachtoffers en m'n volgende gedachte was aan jou,
sterkte meis en blijf genieten van alles wat je hebt, je kan 't idd zomaar 'kwijt' zijn
groet
LikeLike
Je maag draait om als je de verhalen leest en hoort, over het hoe en wat,onvoorstelbaar. Je zou toch niet weten wat je tegen hun dierbare zou moeten zeggen. Vr.Gr Kathy.
LikeLike
Er zijn de laatste tijd veel gruwelijke berichten en vondsten… Vanochtend op de radio hoorde ik tot mijn schrik dat hij doodgemarteld zou zijn. Echt afschuwelijk.
LikeLike
Vreselijk nieuws en inderdaad voor de direct betrokkenen helemaal een nachtmerrie. Voor jou een schok, en je zet een mooi altaartje voor hem op door je mooie herinneringen te delen.
LikeLike
Geen woorden voor….. echt te erg!
Sterkte meis en heel mooi stukje heb je geschreven, het voelt alsof ik hem nu ook een beetje ken! xxx
LikeLike
Vreselijk he, ik moest ook gelijk aan je denken toen ik het hoorde!
xxx
LikeLike
Tranen, ik moest gelijk aan zijn kinderen denken. Veel sterkte.
LikeLike
Hier schieten woorden tekort. Voor “een nieuw leven” gaan en dan zelf het leven verliezen.
LikeLike
Jemig joh, wat een verhaal. Verschrikkelijk voor de familie, maar ook voor jou. Sterkte!
LikeLike
Wat heb je mooie herinneringen. Ik hoop,dat ze je een beetje troost bieden.
LikeLike
vreselijk.. en vandaag werd het nieuws nog slechter, zo erg voor alle betrokkenen. heel erg bedankt dat je dit gedeeld hebt, het is een mooi eerbetoon aan een mooi mens.
LikeLike
Ik kende het stel niet, maar ik ben ook boos om de onverlaten die dit op hun geweten hebben. Onrecht. Absoluut.
LikeLike