Over kots, kiezen, een snijplank en een vrachtwagen

Kind kwam zondagochtend terug uit Engeland. Helemaal moe maar ook vol verhalen over de reis en het verblijf. Hij had volop genoten. Des te sneuer was het dat hij die avond ziek werd. Elk uur moest hij overgeven, de hele nacht door, de volgende dag kreeg hij ook koorts. Na contact met school bleek dat nog 6 andere kinderen uit deze klas zich ziek hadden gemeld. Ik vraag me af of het voedselvergiftiging is. Kan op de terugreis zijn gebeurd, de kinderen sliepen op de boot en kregen daar in de ochtend ontbijt.

S. knapte wel redelijk snel op alleen dinsdag hadden wij een afspraak om de kiezen te laten trekken, bij hem en bij mij 2 kiezen, ter voorbereiding op ons beugeltraject. Ik belde de tandarts voor overleg en we besloten om zijn afspraak voorbij te laten gaan, dus ging ik zonder hem. Volgende week gaan we weer en dan heb ik in de week daarna voor hem een extra afspraak ingepland om zijn laatste 2 kiezen eruit te laten halen. Wellicht moet het beugel plaatsen voor hem dus iets opschuiven.

Het kiezen trekken viel me alles mee. Behalve een scheve mond waar wat kwijl en bloed uit droop door de verdoving, voelde ik zo goed als niets van het trekken op wat geruk en gekraak na en buiten de enorme kaakstoot die ik per ongeluk van de tandarts kreeg toen de eerste kies eruit kwam. Maar daar verontschuldigde hij zich uitgebreid voor, wat ik natuurlijk snel accepteerde omdat ik verdoofd en met een mond vol bloed lag en hij kiplekker en met enge tangen in zijn handen over mij heen gebogen stond. Uiteindelijk viel het me wel mee en zie ik niet erg op tegen volgende week.

Eigenlijk het enige vervelende was dat ik niet mocht eten of drinken zolang de verdoving nog werkte. Dat is wel een dingetje voor mij. Zeg tegen mij dat ik niets mag eten en drinken en ik val meteen flauw van de honger, ik ben nogal gericht op eten ;-).

Na het uitwerken van de verdoving kreeg ik toch wel wat pijn en ik heb op aanraden van de tandarts elke 4 uur paracetamol geslikt. Eten was nog wel een dingetje, liever geen warm voedsel. Ik maakte een smoothie van amandelmelk en bevroren fruit en had ook mangocustard en wat mousse met avocado, banaan en aardbei klaar staan. In de avond nam ik wat lauwe pompoensoep met ballen die ik voor de gelegenheid helemaal fijn had gemalen in de blender.

Wanneer komt nou die snijplank? vragen jullie je af. Nou dat zat zo: omdat het me allemaal zo meeviel werd ik wat euforisch (of misschien heeft de verdoving in combinatie met alle pijnstilling wel dat effect) en besloot dat het geweldig met me ging. Dus heb ik de tuin wat geveegd en stond na het avondeten in de keuken wat te fröbelen en dat ging echt super, totdat ik een snijplank optilde en het in mijn rug schoot. En toen was het in een klap helemaal op, de pijp was leeg, de koek was op, de bodem was in zicht, vatten jullie hem ;-).

Dus ging deze druktemaker liggen en genieten van haar welverdiende rust. Want het was nogal wat de laatste tijd. Er is sinds donderdag onafgebroken geklust in de tuin waarvoor ik M. echt heel diep dankbaar ben maar de keerzijde is wel dat er hopen zand liggen in huis, als in overal tot in bed aan toe. Negeren van zandhopen kost blijkbaar ook energie ;-). Dat gaf dus extra drukte (vooral in mijn hoofd) en in combinatie met een vrijwel slapeloze nacht omdat S. zo ziek was (kots opruimen, kotsend kind onder de douche zetten, kots van de deuren halen), maakte dat ik echt wel wat rust nodig had.

En toen? Nou, het lukte niet. Slapen lukte niet. Eerst dacht ik dat het lag aan mijn volledig overprikkelde toestand (mijn brein wordt snel hysterisch) maar zojuist kwam ik erachter dat de paracetamol die ik zo fijn in de maximaal toegestane dosis heb geslikt, coffeïne bevat. Tja, dát is vragen om moeilijkheden bij mij. Dus heb ik alle uren op de klok voorbij zien komen, genoot om half 5 van een vogeltjesconcert, kreeg vanaf 5 uur gezelschap van kat Smoes die het reuze gezellig vond dat ik wakker was en toen ging de wekker en begon de dag.

En hoe zit het nou met die vrachtwagen? hoor ik u denken. Nou, die kwam zojuist over me heen gedenderd. Ik lig op de bank en doe vandaag niets behalve een goed ontwikkeld gevoel voor drama de wereld in slingeren.
 
Afijn, de kop is eraf, twee tanden eruit, nog twee te gaan en op naar een mooier gebit!