Hoewel een groot deel van de lezers onmiddellijk begreep wat ik bedoelde toen ik schreef dat ik meer Pippi Langkous in mijn leven wil, was het niet iedereen duidelijk wat mijn intenties zijn. Ik kreeg zelfs bezorgde mails dat ik moest uitkijken niet zomaar over mijn grenzen te gaan.
Wat schreef ik? Als ik kijk naar wat ik nu wel kan gebruiken in mijn leven, dan is het wat sjeu, wat spontaniteit, wat speelsheid. Dat ontbreekt volledig in mijn leven waar elke energieuitgave vooraf gebudgetteerd moet worden. 9 jaar ME heeft mij heel voorzichtig en behoudend gemaakt. Maar ik word er niet beter van. Het gevaar bestaat dat ik namelijk nu alleen de dingen doe die moeten gedaan worden (douchen, koken) en dat dit ten koste gaat van iets afwijkends. En dat afwijkende, daar wil ik juist meer van!
Het is zeker niet de bedoeling dat ik op zijn Pippi’s zomaar een paard ga optillen of op een andere manier mijn fysieke grenzen ga negeren. Want dat is vragen om moeilijkheden en die heb ik op dat vlak al genoeg. Ik kan best eenmalig iets extra’s doen alleen de essentie van ME is dat het herstel van het lichaam niet goed werkt en dat je overal extreem op reageert. Je moet herstellen van activiteiten die voor anderen juist meestal ontspanning opleveren. Van druk praten (iets wat ik heel goed kan) krijg ik bijvoorbeeld spierpijn. Zo ben ik bijvoorbeeld nu nog flink beroerd van het vieren van Tweede Kerstdag met familie en vrienden, ook al genoot ik met volle teugen
Vlasje verwoordde heel mooi waar ik op doel: niet wandelen om conditie op te krikken, maar slenteren omdat het leuk is te kijken naar mensen, dieren, groen, wolken.
Alles in mijn leven heeft momenteel een doel. Ik ben enorm gefocust. Alles gaat langs de meetlat: kost dit energie of levert het energie op? Omdat er zo weinig speelruimte is, gaat eigenlijk alle beschikbare energie naar overleven. Dat klinkt wat dramatisch maar hiermee bedoel ik het verzorgen van en zorgen voor mezelf (persoonlijke hygiëne, eten,). En daar tussendoor gooi ik er een was in en ruim de vaatwasser in en uit. Een of twee keer per week ga ik naar buiten. Momenteel voor een prik in mijn kont maar daarvoor was het meestal voor een boodschap. Dan was ik er even uit.
Meer energie was er niet. Nu komt daar heel langzaam iets verandering in. Onder meer door de B12 injecties maar ook zeker door hoe ik dingen aanpak. Het loslaten van ‘moeten’ is daar essentieel in. Iets hoeft niet altijd nut te hebben of een noodzaak te kennen. Ik wil meer ‘zomaar omdat ik er zin in heb‘ en minder ‘zo moet ik het doen want dit is goed voor mijn gezondheid‘.
Het zal duidelijk zijn dat ik het dus vooral over intenties heb en over manieren waarop je iets kunt invullen en niet zozeer over activiteiten als bungeejumpen. Ook suffe dingen kun je spannend maken. Pannenkoeken bakken kun je op twee manieren doen: zoals het hoort en op zijn Pippi’s en alles door de keuken laten vliegen.
Heel leuk trouwens dat het verlangen naar meer pret door zoveel lezers wordt herkend. Ik ben niet de enige natuurlijk die vast zit in een keurslijf. Bij mij wordt dat vooral bepaald door ziekte (maar ook zeker aanleg en karakter), bij een ander door andere omstandigheden. Iedereen is op zijn manier aan het overleven en kan wel eens wat meer sjeu gebruiken.
Hoe ik dat in de praktijk ga brengen? Ja, dat is de vraag. Ik heb daar nog geen antwoord op maar er zal vast iets naar boven komen drijven. Tot die tijd houd ik mezelf maar voor: minder Annika, meer Pippi.
Super omschreven 🙂 en ja herkenbaar! Ik doe nu sinds kort aan art journal. Simpel boek bij de ikea gekocht met dik papier en leuke dingen quotes opschrijven schilderen tekenen plakken alles mag. Helemaal vrij in wat te doen. Kost weinig energie en heb er zoveel plezier in. Het mooie is dat ik van krampachtig want het moet mooi zijn naar ik heb er plezier in is gegaan. Voor mij een ware ontwikkeling. En ik leer er meer pipi door te zijn.
LikeLike
Oh, ik heb daar ook erg last van: alles moet altijd nut hebben bij mij. Zoals elke ochtend hardlopen. Dat móét ik echt van mezelf. Want het is goed voor mijn gezondheid.
Zo maar iets doen, zonder dat het nut heeft vind ik een leuke invalshoek : )
Huisvlijt
LikeLike
Wat zal je vaak glimlachen. Toevallig ook nog ontspannend.
LikeLike
Ik wens je echt toe dat je meer pipi wordt op wat voor manier dan ook. Ik lees hier regelmatig en verbaas me iedere keer weer hoe anders het leven van mensen kan lopen.
Ik hoop de komende tijd je leuke avonturen te lezen hier. Hoe heerlijk is het om mooie herinneringen te maken.
Zo was ik zo een 8 dagen geleden naar een film en zit nu nog na te genieten van wat ik heb gezien.
Heel veel geluk in 2017
LikeLike
Hoe moeilijk is het voor mij om moeten om te zetten in mogen. De kleine momenten dat het lukt, geven me zoveel meer dan alleen het moment zelf. Ik hoop nog vele stappen richting Pippi te maken. Zonder mezelf uit het oog te verliezen… juist niet!
LikeLike
Alleen al het feit om dingen niet te benoemen als “moeten”, maar als “mogen”, levert vaak al een andere blik op. Zo mag ik zo boodschappen doen, lekker langs het water, langs dat mooie fietspaadje, fietsen naar de supermarkt. Ik nam me deze week voor om in 2017 meer omweggetjes te nemen – niet de kortste weg, maar de leukste!
LikeLike
Oh brrr Annika, nee gooi die pannenkoeken dan maar lekker tegen het plafond hoor!
LikeLike
Uit mijn reactie van gisteren leek misschien iets teveel of ik zomaar wat doe en dit ook jou toewens. Maar dat ligt natuurlijk ook genuanceerder. Ik let ook op grenzen maar kan wel goed genietmomenten toelaten. Hoewel ik het nog altijd bv best zonde van geld vind, zit ik met man heel vaak ergens wat te drinken of te lunchen, want dat is een van de weinige dingen die ik kan vooral in de zomer als er terrassen zijn. Ook koop ik regelmatig tijdschriftje of even wat lekkers. Thuis lekker iets eten maken en film kijken. Een mini high tea. Ons pret budget is dan ook zo 150 tot 200 Euro per maand, veel geld zekerbop jaarbasis. Maar eigenlijk is het meer een overlevingsbudget en in die zin is het dan eigenlijk weer niet veel. Ik hoop zo voor je dat je voorbouw de juiste dingen vindt, succes!
LikeLike
Ik heb Loesje in de kast staan, om dit niet te vergeten. En bij mn bed hangen. Want ik ken je drive, zeg maar, best wel goed ende persoonlijk.
Veel plezier dus dan maar. Ik wens je dus veel spierpijn toe, van het lachen en genieten, in 2017!
LikeLike
Jaaaah! Ik doe met je mee! Ik ben meer een Annika (en misschien niet toevallig heet onze dochter ook zo) maar stiekum kan ik ook wel wat Pippi gebruiken. Pippi is inventief en verstandig!
LikeLike
Wij hebben alle delen nog op videoband staan, maar je ziet de laatste jaren steeds meer Pippi's ontstaan. Echt gelukkig word je daar ook niet van.
Zelf mag ik graag opgaan in muziek, kost me weinig moeite en energie, maar geeft wel veel voldoening, rust en bezinning. Geestelijk uit je dak gaan is ook leuk.
LikeLike