Hoe was de week? Nou, daar kan ik kort over zijn: ik deed niets. Buiten een bezoek van Oma en Zus op de dinsdag was mijn agenda maagdelijk leeg omdat ik wát er verder nog te doen was, had geschrapt. Ik heb dagen op bed gelegen, de series ‘Sisters’ en ‘Atypical’ gekeken op Netflix en verder alleen gekookt wanneer het echt nodig was.
Mijn lijf en hoofd gaven ook echt aan dat ik rust nodig had. Alles deed pijn, tot mijn voeten aan toe. Ik ben nog niet goed bijgekomen van een sessie bij de fysio van 1,5 week geleden. Ik heb al een paar maanden last van mijn voeten als ik loop. Hierdoor loop ik regelmatig moeizaam, ik ben net een eend. De fysio zag me naar binnen waggelen en bood aan mijn voeten te behandelen.
Hoewel zij goed op de hoogte is van hoe mijn lijf kan reageren, mij al iets van 6 jaar heel goed begeleid en meestal alles heel voorzichtig aanpakt, is dit helemaal fout gevallen bij mij. De behandeling zelf was prima te doen maar onderweg naar huis begonnen mijn voeten flink pijn te doen en nu, ruim 1,5 week later is dat nog steeds zo.
Mijn lijf kan echt buitensporig reageren en ook blijven hangen in een reactie en dat gebeurt nu dus. Het wordt nu heel langzaam aan iets minder. Maar voorlopig komt er niemand meer aan mijn voeten, behalve om er zachte kusjes op te geven ;-0 .
De man was aan het klussen de afgelopen dagen. De zolderkamer van de puber wordt opgeknapt: zijn kledingkast wordt vervangen omdat de oude in elkaar stort en er wordt een cd-en gamekast onder de schuine wanden geplaatst. Omdat alles schuin is en er dus weinig ruimte is, is het makkelijker alles zelf op maat te maken.
Gelukkig werd al het zaagwerk buiten gedaan. Evengoed zat ik veel met mijn gehoorapparaten uit. Dat is toch wel het grote voordeel van die dingen, dat ze uit kunnen! Ben wel blij dat het weekend voorbij is en M. weer aan het werk is gegaan. Even geen klusgedoe meer tot komend weekend, jeej!
Terug naar wat ik keek. De serie ‘Sisters’ vond ik echt een aanrader. Eerst was er wat bevreemding omdat één van de hoofdpersonen op Maxima lijkt en een ander op Femke Halsema, maar dat wende snel. Het is een Australische serie over een man die op zijn ziekbed bekend dat hij in zijn vruchtbaarheidskliniek de succescijfers jarenlang heeft opgekrikt door regelmatig zijn eigen sperma te gebruiken. Dochter Julia “Femke Halsema” komt erachter dat zij honderden broers en zussen kan hebben.
‘Sisters’ gaat over de impact die deze ontdekking heeft op haar leven en op dat van haar nieuwe familieleden. Ik vond het een mooie serie. De eerste aflevering met de eerste massa-ontmoeting tussen de paar honderd mogelijke broers en zussen was me iets te hilarisch en jolig, maar wat daarna volgde was vermakelijk en bij vlagen ontroerend. Op zoek naar informatie over een vervolg las ik dat er waarschijnlijk geen tweede seizoen komt. Onbegrijpelijk.
De serie ‘Atypical’ is ook al zo’n aanrader. Hoofdpersoon is de 18-jarige autistische Sam Gardner en de impact – positief én negatief – die zijn aandoening heeft op de wereld om hem heen. Soms hilarisch, soms ontroerend maar altijd zeer onderhoudend. Nu weet ik natuurlijk niet of het een echt adequaat beeld van autisme geeft maar het lijkt mij – leek als ik ben – integer van opzet. Indruk maakte op mij vooral de behoefte aan structuur en vaste regels om te voorkomen dat Sam vast loopt en het feit dat hij alles letterlijk neemt. Juist dat maakt dat hij vaak goed in contact is met anderen, omdat hij uitspreekt wat hij niet begrijpt en doorvraagt tot het naadje. Dat geeft vaak verrassende wendingen.
Mooi uitgewerkt zijn de relaties binnen het gezin onderling. De moeder van Sam is degene die hem het meest heeft begeleid al die jaren en die behoorlijk perfectionistisch is. Alles moet gaan zoals zij het heeft bedacht omdat dát goed voor Sam is. Dat Sam ondertussen vaak veel meer kan dan zij denkt of verwacht en dromen heeft over meisjes, een baan of een studie is wat ze niet snel begrijpt. Dat levert veel stof tot conflicten op, onder meer met de sportieve zus van Sam, die haar eigen problemen heeft maar wat ondergesneeuwd raakt doordat het eigenlijk altijd over Sam gaat binnen het gezin. Denk er nog een huwelijkscrisis bij en het plaatje is compleet.
Er zijn twee seizoenen beschikbaar op Netflix. Onbekend is of er een 3e seizoen volgt.
Lees ik dan niets? Nee, eigenlijk niet. Ik kan me nergens op concentreren, ben al weken in hetzelfde boek bezig (the Hobbit) dat ik bovendien al eerder las maar toch moet ik elke pagina drie keer lezen omdat ik niet snap wat er staat. Een van de kenmerken van ME is cognitieve problemen zoals moeite met concentratie of informatie verwerken en ik zit overduidelijk in een periode dat ik daar veel last van heb. Vreemd genoeg heb ik dat niet met schrijven. Dat lukt (bijna) altijd.
Min of Meer's ME-Plein 
Die series lijken mij ook wat…ga dat eens bekijken 🙂 bedankt voor de tip. Aaargh vreselijk klusgeluiden, naast mijn huis zijn ze hier een mastodont van een app.gebouw aan het neerploffen…I hate it…al die keet en herrie en vrachtwagens.pfffft ik heb geen hoorapparaatje wat ik kan uitdoen, ik steek doppen in m’n oren ;-). Hopelijk heb je terug een rustig weekje deze week…zonder al te veel verplichtingen of het leven die tussendoor komt waaien en kan je hopelijk wat recupereren van je pijnlijke voeten.
Liefs floortje 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Wat erg dat je zo’n last van je voeten hebt en dat het door de fysio nog erger is geworden, hoop voor je dat dat snel weer beter wordt.
Dat klussen is inderdaad niet (nooit) leuk, maar als het straks weer klaar is…..maar wel fijn dat je man dat allemaal zelf kan.
De series lijken me ook heel leuk, ga ze ook eens kijken!
LikeGeliked door 1 persoon
Mijn oudste autistische zoon, die toevallig ook Sam heet, is afgelopen vrijdag begonnen met het kijken van atypical. Hij kijkt dat samen met de boba-hulp van de gemeente om het vervolgens te bespreken. Hij had de eerste aflevering alvast erg leuk gevonden 😦
LikeGeliked door 1 persoon
Dat moest natuurlijk een smiley zijn 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Wat jammer van je pijnijke voeten. Zelf heb ik soms ook last van m’n voeten. Ik dacht dat ze misschien aan ’t doorzakken waren, schijnt vaak voor te komen als we ouder worden.
Bedankt voor de kijktips, vooral Sisters lijkt me wel wat!
Zelf kijk ik Call the midwife en Anne with an E, misschien iets voor jou…
Groetjes Lisa
LikeGeliked door 1 persoon
Ja Call the midwife heb ik gezien, leuk!. Over de ander twijfel ik, spreekt me nog niet echt aan 😊
LikeLike
Ook ik heb geregeld mijn hoorapparaten uit staan.
Toch krijg ik te horen dat met apparaten mijn hersens extra geprikkeld worden en dat ik zo jonger van geest blijf.
PS: sterlte met je voeten …
Stille groet,
LikeGeliked door 1 persoon
Ik wil nog even aan je lijstje “wat deed ik dan wél?” toevoegen dat je hilarische èn verdiepende blogartikelen schreef. Dat was je zelf namelijk vergeten….
LikeGeliked door 2 people
Bij de hobbit heb ik mij nog nooit kunnen concentreren!
LikeGeliked door 1 persoon
Lastig he, zo’n reactie na fysiotherapie. Ik heb dat nu ook met de behandeling van vorige week. Ik kom er nieg goed van ‘bij’. Ik ga deze week niet. Ik ben net op de bank gaan liggen. Dik aangekleed, deken, kruiken. Ik krijg het niet warm, net als vannacht. Moeilijk om er weer aan toe te moeten geven. Al heb ik gemerkt dat wanneer ik teveel doorzet ik er daarna psychisch enorm doorheen kan zitten. Echt depressief voel ik me dan. Heb jij dat ook Martine?
LikeGeliked door 1 persoon
Nee ik herken wel depressieve gevoelens naar niet na dat soort momenten.
Over teveel doorzetten en wat dat net mij doet verschijnt er morgen trouwens een (beveiligd) stukje 😊
LikeLike
Het is voor mij is ook nieuw. Ik heb de indruk dat het mogelijk hormonaal is. Maar erg vervelend.
Mag ik je beveiligde stukjes ook lezen? Of heb je ze alleen voor een klein groepje? Alle begrip hoor, als dat zo is.
LikeGeliked door 1 persoon
Mail me even
LikeLike
Misschien dat het schrijven beter gaat, omdat dat uit jezelf komt. Het lezen moet je weer proberen te verwerken, tot iets wat je begrijpen moet. Mijn schoonvader heeft Parkinson, die heeft dat ook zo: als hij zelf wat vertelt, gaat het prima, als je hem wat vraagt en er moet een antwoord komen, duurt dat veel langer omdat hij om moet schakelen en een antwoord moet formuleren. Dan maar ontspannen tv kijken 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Ja dat zou goed kunnen.
LikeLike
Die series zet ik ook even op mijn lijstje! Ik ben nu bezig met GLOW, die is ook eigenlijk wel heel grappig. Gaat over een groep vrouwen in – denk ik – de jaren 70 die meewerken aan een vrouwenworstelshow. Je kunt je misschien wel voorstellen dat dat genoeg vermaak oplevert. Niet op een vrouwonvriendelijke manier overigens, gewoon leuk. De afleveringen zijn maar een half uur, dat is soms ook wel even prettig!
LikeGeliked door 1 persoon
Atypical niet gezien(geen Netflix hier), Maar het klinkt best ok.
Al mis ik de aspecten die autisme zon handicap maken: een prikkelovergevoeligheid zoals jij ook hebt, maar dan met extra goede oren. Extreem gevoelig of juist ongevoelig voor pijn en aanrakingen. En moeite met het verwerken van alles wat je njet aanvoelt (veel tot alles dus), dus vaak moe en of depressief. Of agressief omdat je het ook niet meer snapt of trekt.
Zijn ook wel lastige dingen om uit te leggen, maar volgens mij herken je dat wel 😉
sterkte met je onderdanen
LikeGeliked door 1 persoon
Ja dat komt in de serie ook naar voren. Sam loopt bijvoorbeeld vaak met een koptelefoon op om geluiden buiten te sluiten.
LikeLike
Hoi Martine,
Naar aanleiding van jouw stukje hebben wij met zijn drietjes (man-zoon-ikzelf) dit weekend de 2 seizoenen Atypical achter elkaar bekeken. En precies zoals je zegt, hilarisch, ontroerend, en altijd onderhoudend. Alweer bedankt voor de tip ! 😉
LikeGeliked door 1 persoon