Stress om medicijnen



Een maand geleden kreeg Mischa in plaats van de normale hoeveelheid van 10 doosjes bètablokkers, slechts twee doosjes uitgereikt bij de apotheek. Of dit het was, vroeg hij. Ja, dit was het. De bestelde Nalcrom ontbrak volledig

Mijn apotheek scoort hoog op de lijst van niet communiceren.

Nadat ik een paar mails heen weer stuurde met vragen over hoe en wat, vertelde de apotheker dat de de Nalcrom en de bètablokkers voorlopig niet voorradig waren.

Inmiddels had ik dát ook gezien op de site van Farmanco waar je kunt controleren welke medicijnen niet op voorraad zijn en wanneer ze weer verwacht worden.

De Nalcrom is inmiddels in huis. Op de bètablokkers wacht ik nog steeds. Het weeknummer waarin ze voorradig zouden zijn, zag ik op Farmanco opschuiven. Ik hoop maar dat ik het ga redden.

Twee weken geleden stuurde mijn behandelaar een recept voor Abilify naar de apotheek. Een week later had ik nog niets in huis.

Farmanco bracht weer uitsluitsel want mijn apotheek meldt niets uit zichzelf.

Het wondermiddel wat maakt dat ik weer licht verdraag en ervoor zorgt dat ik in vergelijking met mijn zware crash uit 2020 zoveel meer kan, is pas weer voorradig in week 52.

De extra fles waarvan ik dácht dat deze er was, bestond wel in mijn brein maar stond niet in de koelkast.

Wat volgde was een heen en weer gebel van jewelste tussen Mischa en de apotheek, waarbij Mischa vertelde dat er een magistrale bereiding nodig was, omdat ik niet zonder kan en de mensen aan de andere kant van de lijn hem niet begrepen, het afschoven op een collega, die lieten terugbellen met de mededeling dat Abilify pas in week 52 beschikbaar was, waarna Mischa weer zei, ja dát weten we en dat levert dus een gigantisch probleem op.

Abilify lost namelijk niets op. Het geneest niets. Het onderdrukt alleen maar iets. Niet slikken betekent weer terugvallen tot duisternis en extreme overprikkeling. Een horror- scenario

De magistrale bereiding waar hij om vroeg, is wat apothekers in geval van nood voor individuele patiënten op kleine schaal zelf mogen (laten) bereiden. Zo hebben wij vorig jaar ook een Abilitytekort omzeild. Maar blijkbaar moeten we in geval van tekorten elke keer weer de barricaden op om iets te regelen

Afijn, laat in de middag was het geregeld, vermoedelijk omdat de laatste persoon waarmee Mischa sprak hem abusievelijk aanzag voor een behandelaar.

“Deze vrouw heeft echt een groot probleem als ze zonder komt te zitten”, hoorde ik Mischa door de telefoon zeggen

En daar is geen woord van gelogen natuurlijk.

Dus staat het nu naast me. En wacht ik alleen nog op de bètablokkers. En 6 andere medicijnen die hopelijk wel verkrijgbaar zijn…..😵‍💫

2 gedachten over “Stress om medicijnen

  1. Het ergste van dit hele verhaal is, dat er geen tekort is van welk medicijn dan ook, ze verkopen ze aan het buitenland, omdat ze daar een betere prijs ervoor krijgen. En dan, die bereiding is zo moeilijk niet, ik ben zelf als apothekersassistente werkzaam geweest, in die tijd moest er werkelijk alles zelf gemaakt worden en er was nergens een tekort aan. Ik ben nu 68 jaar, het lijkt iets uit vorige eeuwen, tegenwoordig moet alles kant en klaar zijn, zodat ze maar een lade hoeven open te trekken. En Mischa sta maar op je strepen, voor mijn part denken ze daardoor, dat je de behandelaar bent, zo zie je maar weer wat dan mogelijk is. Probeer met je behandelaar te overleggen voor extra recepten voor het geval “niet leverbaar”, dan heb je altijd extra in huis, zo doe ik het altijd. Dan heb je niet die stress. Hou je goed, lieverd !

    Geliked door 1 persoon

Zeg het maar!