Wij zijn de moeders met ME.
Onze kinderen verlaten het nest,
vliegen uit naar hun nieuwe plek.
Wij helpen niet met schilderen.
Wij pakken geen spullen in
en komen niet naar ’t nieuwe huis.
Wij gaan niet mee naar IKEA,
naaien geen nieuwe gordijnen
en helpen niet met verhuizen.
Onze kinderen vliegen uit.
Wij laten ze in liefde los,
zonder te zien waar ze landen.
Martine
Deze post verschijnt ihk 12 mei wereld ME-dag
Min of Meer 
Lieve Martine , een fijne Moederdag gewent , want moeder ben je en wat voor een .
Ik moest aan je denken en deze post beschrijft goed wat er gebeurt en hoe het voelt.
Toevallig zit ik in midden in de verhuizing van mij zelf naar een levensloopbestendige woning ( proactief , anticiperen op de toekomst , om zolang mogelijk zelfstandig te blijven met het ziektebeeld wat niet stopt)
Zoon gaat ook het huis uit ; dat is heel goed want hij is een jongere die al lang op zichzelf wilde wonen maar geen woonruimte kon vinden . Hij heeft nu een flat en inderdaad : opknappen , spullen mee uitzoeken , onmisbaar een bezoek aan Ikea etc etc .
Met liefde loslaten ( ook met een traan , eerlijk is eerlijk)
Ik heb het geluk om hem te zien landen.
Voel me een gezegende moeder.
LikeGeliked door 1 persoon