Tag: lezen

Leestip: Leven tot elke prijs

~ MB ~ 12 reacties

Als ik mijn aangevraagde boeken haal bij de bieb, kijk ik ook altijd even bij de tafel met ingeleverde boeken. Meestal lees ik volgens een leeslijst. Ik noteer de titel op een verlanglijstje wanneer ik iets lees over een boek dat me interessant of leuk lijkt . En vraag eens in de zoveel tijd wat van deze titels aan bij de bieb. Maar soms stuit ik op onverwachte parels waar ik niets over hoorde. Zoals het boek ‘Leven tot elke prijs’ van Kristina Sandberg. Dat gaat niet over het overwinnen van een depressie of een ziekte, zoals de titel doet vermoeden maar de depressie druipt soms wel van de pagina’s af.

In het boek lezen we over het leven van huisvrouw Maj in de jaren 50 en 60. Getrouwd met Tomas met wie zij twee kinderen heeft, dochter Anita en zoon Lasse die bij aanvang van het boek pubers zijn. We volgen haar in haar dagelijkse routines die bestaan uit het huishouden doen, zorgen voor man en kinderen en het toe werken naar alle hoogtepunten, zoals verjaardagen en feestdagen. Alles wordt vers gemaakt en gebakken en het huis is piekfijn op orde, tot aan de franje van de vloerkleden aan toe die de juiste richting op worden geveegd.

Deze routines geven haar leven een richting en een reden van bestaan. Maar gaandeweg wordt het een houvast. Zonder weet ze niet wat te doen. De contacten met man en kinderen zijn oppervlakkig. Niemand in het gezin lijkt in staat tot waarachtig contact. Maj voelt veel maar maakt niets bespreekbaar ook al is er alle reden om eens met het mes op tafel een gesprek te voeren. Alcoholisme, affaires, faillissement van het familiebedrijf, depressies. Er gebeurt voldoende om je er flink onder te krijgen. Maar Maj gaat gewoon door onder het motto dat het ‘allemaal nog veel erger zou kunnen zijn’.

Het boek grijpt om die reden flink naar de strot. Hoewel ik Maj wel door elkaar kon rammelen met haar passiviteit, is ze ook in en in zielig en eenzaam. Ik denk ook dat de passiviteit wel heel erg bij de tijdgeest past. De man wist het beter en de vrouw voegde zich daarnaar. Zolang alles bij het vertrouwde blijft, voelt zij zich redelijk veilig en stelt daarom maar weinig ter discussie, wellicht uit angst voor de antwoorden.

Maj heeft dan ook weinig op met de veranderende tijdgeest. Kinderen die samenwonen zonder te trouwen, zij vindt dat maar moeilijk en ongepast en maakt zich druk over of ze dan wel haar mooie geborduurde lakens kan geven als cadeau aan de vrouw die niet officieel haar schoondochter is. Stel dat de relatie overgaat, dan is zij haar lakens kwijt. Dat haar dochter kan gaan studeren wekt wel wat trots op in haar maar er zijn toch meer zorgen over het vinden van de juiste man.  Want daar gaat het toch om in het leven volgens Maj.

Zo kabbelt het maar door in een stijl die eerst wat moeilijk door te komen is en dan ineens heel verslavend blijkt te zijn. Echt een prachtig boek en een indringend beeld van de jaren 50 en 60.

‘Leven tot elke prijs’ blijkt het derde deel van een trilogie te zijn, waarvan het eerste deel, ‘De komst van een kind’ in oktober in een Nederlandse vertaling beschikbaar zal zijn. Het tweede deel, ‘Zorgen voor het gezin’ is al verkrijgbaar. De delen zijn los van elkaar te lezen.

Leven tot elke prijs

  • auteur: Kristina Sandberg
  • Uitgeverij: Nieuw Amsterdam
  • 480 pagina’s
  • ISBN 9789046819159
  • ook verkrijgbaar als e-boek

Nooit meer een Kobo e-reader!

~ MB ~ 35 reacties

Nou, deze ezel stoot zich zonder probleem meerdere malen aan dezelfde steen! Omdat mijn Kobo e-reader kapot was en niet meer te maken, kreeg ik mijn geld retour van Bol. Het viel nog ruim binnen de garantie van twee jaar. Ik wist niet goed wat te doen. Een andere merk kopen of hetzelfde merk, ervan uitgaand dat het waarschijnlijk gewoon vette pech was dat het ding al na 8 maanden zijn laatste adem uitblies?

Eén ding wist ik wel, ik moest niet zo tutten. Veel lezers vonden het onzin dat ik wilde wachten op een aanbieding en eigenlijk hebben jullie gewoon helemaal gelijk. De vorige kocht ik ook in een aanbieding en dát geld kreeg ik retour. Deze knieperd had geen zin om er geld op toe te leggen. Maar, uit jullie reacties bleek dat ik wel erg streng ben voor mezelf. Vanwege dat én de reactie van de man (koop dat ding gewoon, is voor jou een levensbehoefte) besloot ik te gaan voor het makkelijkste en het snelste: een nieuwe Kobo maar dan een upgrade, net een maatje groter omdat het me prettiger lezen lijkt. De Kobo Glo die ik had is namelijk wel heel erg klein. Dus kocht ik een maatje groter.

Die kwam zaterdag al binnen. Jeej! Alles inpluggen dan maar. En wat gebeurde er? Niets. Helemaal niets. Ook dit apparaat werd niet herkend door mijn laptop, of die van kind wat ik voor de zekerheid wel even controleerde. De sony-reader van de man maakt daarentegen wel zonder problemen contact met de laptop en met mijn calibre-ebibliotheek. Maar die e-reader wordt helaas niet meer geproduceerd, anders wist ik het wel.

Die Kobo ging dus dezelfde dag al weer retour. Wat het is? Bloglezeres Ilse wist een gelijksoortig probleem met haar Kobo te melden na een windows 10 update. Wat heel goed mogelijk is en veel verklaart. Wel jammer dat de reparatieservice van Bol daar geen melding van maakt. Ik ben vast niet de enige met dit probleem. Kan me zo voorstellen dat de Bol klantenservice nu vast overspoeld wordt met Kobo e-readers. De klantenservice van Kobo zelf had trouwens ook geen zinnige verklaring. Mijn mail met vragen naar de Nederlandse klantenservice leverde een volslagen onbegrijpelijk antwoord op, waarbij overduidelijk google translate een rol in heeft gespeeld.

Dus nu verkeer ik in een impasse en weet ik het even niet.  Ik ga alle tips die jullie mij gaven naar aanleiding van de eerdere blogposts hierover maar even teruglezen. Waarvoor hartelijk dank trouwens! En na het lezen van die tips stort ik me op de fysieke boeken die ik gelukkig hier nog hebben liggen. Lang leve papier!

Niet meer te reanimeren

~ MB ~ 32 reacties

Helaas bleek mijn e-reader die ik voor reparatie stuurde naar Bol, niet meer te redden. Balen, het ding was pas 8 maanden oud en de Kobo Glo HD is volgens de consumentenbond zelfs de beste koop van 2016. Ik kreeg een mail dat Bol het aankoopbedrag geld retour geeft en dat het binnen 3 werkdagen op mijn rekening zal staan. Dat is op zich netjes geregeld. Wel vond ik het een beetje ergerlijk dat er nergens iets van een spijtbetuiging stond. Buiten de opmerking dat het door mij retour gestuurde apparaat helaas niet meer te maken is, had ik toch wel iets van ‘sorry, sorry wat een pech heeft u‘ verwacht.

Natuurlijk weet ik dat Bol zelf er niets aan kan doen en dat het gewoon vette pech is. Soms heb je dat. Maar ik verwacht als klant gewoon iets meer meeleven dan het woordje helaas. Ook omdat het wel wat ongemak oplevert als je ineens zonder een apparaat zit dat je heel regelmatig gebruikt.

Nu nog even nadenken over wat wijsheid is. Ik kan meteen weer een nieuwe bestellen. Of even wachten tot deze e-reader weer in de aanbieding is. Ik kocht hem in december ook in een aanbieding en dat bedrag kreeg ik natuurlijk retour en niet het bedrag wat de e-reader normaal kost. Ik heb weinig zin om naast de pech er geld op toe te moeten leggen.

Natuurlijk kan ik ook even verder kijken naar een alternatief, maar ik twijfel nog. Ergens heb ik helemaal geen zin om weer prijzen te gaan vergelijken, reviews te lezen, een ander merk te bestellen en dan weer moeten uitzoeken hoe alles werkt. Hoewel ik niet een enorm randgeval ben met electronica, kost het me meestal toch wel wat gevloek en getier voor ik door heb hoe het werkt.

Wat zouden jullie doen? Gaan voor een ander merk of besluiten dat dit Kobo-debacle gewoon een gevalletje vette pech is en er weer een aanschaffen?

Het nut van een apparaat dat het niet doet

~ MB ~ 13 reacties

Zonder lezen kan ik mijn leven niet voorstellen. Lezen doe ik altijd en overal, zodra ik letters achter elkaar leerde vormen tot woorden was ik verslaafd. Ook als ik me niet goed voel, lukt lezen meestal wel. Er is altijd wel een boek voor de stemming of voor het haperende concentratieniveau waar ik op dat moment over beschik. Ik lees daarom vaak ook meerdere boeken tegelijk.

Lezen doe ik het liefst met echte fysieke boeken. Als ik op vakantie ben of ergens naar toe ga doe ik dat niet, dan neem ik een een e-reader mee. Maar ook voor die momenten dat ik fysiek slecht ben, is de e-reader een uitkomst. Dan hoef ik immers niet naar de bieb om boeken uit te zoeken maar blader in mijn eigen e-bieb en zet het op de e-reader. Ik ben er enorm blij mee en heb er al drie jaar eentje. Helaas begon de eerste na 2,5 jaar te haperen (nou ja haperen, ineens was ie dood) en bleek dat de leverancier was gestopt met de productie van e-readers. Dus kocht ik een andere, een Kobo Glo, waar ik redelijk tevreden over ben.

Blijdschap met apparaten duurt helaas echt alleen maar tot zo lang ze het doen. Doe je een stekkertje in het ding om op te laden en gebeurt er niets, dan is het meteen een nutteloos en waardeloos ding. Waarvan het niet doen wel erg gevoeld wordt.

Helemaal dood is hij niet. Ik kan nog wel lezen. Alleen de communicatie tussen laptop en reader komt niet meer tot stand. Ik kan er geen boeken meer opzetten of vanaf halen. Ik heb al andere usb-kabels geprobeerd, een andere usb-poort en zelfs een andere laptop (misschien lag het wel aan de latop) maar ik bleef de melding krijgen: map onbekend.

Tja, toen wist ik het ook niet meer. Googlen op ‘kobo wordt niet herkend door laptop’ leverde op dat ik alle stappen had gezet die de Kobo website ook aanraad. Dus legde ik het probleem voor aan de klantenservice van Bol waar ik de reader in december kocht en mocht hem meteen ter reparatie opsturen. Nu maar hopen dat het niet te lang gaat duren!

Dus nu, hop naar de bieb. Want ik las eergisteren deel drie van Outlander uit. Deel 4 is wel aangevraagd maar nog niet beschikbaar dus zal ik wat ‘tussenvoer’ moeten zoeken. Dat gaat vast lukken! Voor de zekerheid haal ik het maximale aantal boeken dat ik mag lenen (10) want geen boeken op voorraad hebben, levert bij mij hetzelfde paniekgevoel op als ik vroeger had bij het zien van een pakje sigaretten waar er nog maar één in zit.

Toch baal ik er wel van. We zijn zo afhankelijk van apparaten geworden en er is altijd wel wat mee. Ik gooi niet me de reader, doe er voorzichtig mee, er zit een beschermhoes omheen. Net als de laptops die we ook bijna elke 2 jaar moeten vervangen of telefoons die ineens gaan hemelen. Ons leven is verrijkt door alle mogelijkheden van deze tijd maar die verrijking is zo kwetsbaar vinden jullie ook niet?

Ritme, rust en boeken

~ MB ~ 17 reacties

Deze week probeerde ik over te gaan tot de orde van de dag en mijn ritme weer te vinden. Na de toch wat onrustige weken door het ziekenhuisonderzoek, heb ik daar grote behoefte aan. Maar dat valt niet mee. De boel in de bovenkamer is nog wat geagiteerd. Ook al is het sein veilig gegeven, mijn brein begrijpt dat niet helemaal. Dat is overigens gewoon iets wat bij het hebben van ME hoort. Prikkels komen harder binnen, er wordt sneller alarm geslagen en ook al staan alle stoplichten op groen, de spoorwegovergang blijft nog een paar weken rinkelen. Gewoon, voor de zekerheid.

Natuurlijk heb ik inmiddels trucjes om daarmee om te gaan dus hield ik de agenda zo goed als leeg, sliep veel en probeerde weer meer te mediteren. Wat ik altijd weer verbazend vind, is dat de weerstand tegen mediteren groter is in tijden dat ik het meer nodig heb. Op de één of andere manier lukt het minder goed om tot rust te komen en rust te pakken en zoek ik afleiding in andere dingen. Maar goed, ik ken de valkuilen en weet ook dat het vanzelf weer overdrijft. En tot die tijd vermaak ik me met veel lezen.

Voor wie van fantasy houdt. Ik las – nou nee, ik verslond – de boeken van Brian Staveley:

 

Dit zijn de eerste twee delen van een trilogie over het keizerrijk Annoer waar een machtsvacuüm is als de keizer wordt vermoord. Zijn drie kinderen, een monnik, een krijger en een politica proberen de moord op hun vader op te lossen en te zorgen dat de troon veilig wordt gesteld voor de rechtmatige opvolger. Gaandeweg lopen hun belangen steeds meer uiteen en het wordt steeds spannender. Normaal ben ik niet zo van boeken met veel knok-werk en beschrijvingen van vechtpartijen maar deze trilogie is daar een uitzondering op omdat het gewoon verdomd spannend is. Het verhaal wordt wisselend vanuit het perspectief van de monnik, de krijger en de politica geschreven. Heel beeldend en enorm meeslepend. Deel drie is nog niet verschenen dus ik zal nog even geduld moeten hebben.

Na Staveley stortte ik me op Trudi Canavans trilogie ‘Het tijdperk van de vijf’. Ik las ‘Priester’ en ‘Magiër’ en verwacht vandaag ‘Godin’ uit te lezen. Ook dit is een fantasyreeks maar dan heel anders dan de boeken van Staveley, meer sprookjesachtig. Ook deze boeken lees je achter elkaar door in één adem uit.

Nou, een weinig diepgaande review, maar zo was het ook niet echt bedoeld, zie het meer als aanraders. Ga ik nu lekker verder lezen. Fijne zondag allemaal!

ps. hoewel ik een enorme vreetlezer ben is fantasy redelijk onontgonnen gebied voor mij, dus als jullie tips hebben, deel ze hier!

Boeken opruimen en ordenen

~ MB ~ 11 reacties

In vroegere tijden gaf ik een fortuin uit aan boeken. Ik werkte bij een uitgeverij en kon alles wat er verscheen met 40% korting kopen. Ik was al een verwoed lezer maar die kortingsmogelijkheid leidde tot een verzameldrift die niet in verhouding stond tot de grootte van mijn huis. Een groot deel van mijn salaris ging op aan boeken. Dat was prima, ik had een lage huur te betalen en weinig vaste lasten. Toen ik bij de uitgeverij vertrok, bleef ik boeken kopen. Gelukkig ging ik ook op zijn tijd wat groter wonen, maar toch. In ons huidige huis stonden lange tijd in alle kamers boekenkasten en die waren allemaal vol.

En dát vloog me wel eens aan. Ik ben gaan opruimen en stopte met zo veel boeken te kopen. Ik koop alleen nog van die schrijvers waar ik echt iets mee heb (zoals Mankell, Irving, Allende). De rest van het leesvoer haal ik bij de bieb, naar volle tevredenheid.

Sinds een paar jaar heb ik een e-reader. Ik lees niet alleen nog maar e-boeken maar wel heel regelmatig. Met een lidmaatschap van de gewone bieb, is het ook mogelijk om e-boeken te lenen en er is veel keus. Makkelijk voor die momenten dat ik geen tijd of energie heb om naar de fysieke bieb te gaan. Daarnaast heb ik een abonnement op een e-boekenclub waarbij ik elke maand 10 boeken kan downloaden.

Al die e-boeken die gekocht en gedownload werden, had ik in eerste instantie op een usb stick staan. Maar dat werd wel snel een onoverzichtelijk zootje. Mijn eerste Sony e-reader bood de mogelijkeid tot een bepaalde mate van ordering via ‘reader for pc’, een programmaatje speciaal voor die e-reader waarbij je de boeken in een digitale bibliotheek kunt plaatsen en van daaruit op je e-reader kunt zetten. Dat was overigens geen fijn programma, nogal statisch en het werd voor mij al vrij snel onoverzichtelijk. Wat had ik nu gelezen en wat niet? Uit een gewone boekenkast pak je makkelijk een boek even van de plank, blader je het door en dan weet je weer, o ja, dat las ik toen en toen. Of je maakt een aparte plank aan met nog te lezen boeken. Die behoefte had ik ook voor mijn e-boeken.

Nadat de Sony ging hemelen, geheel toevallig nadat ik hem aan kind had uitgeleend, kocht ik een Kobo reader. Maar dat matchte niet met het ‘reader for pc’ programma dat ik had. En ik kreeg steeds meer het gevoel alsof ik een lading boeken in een kamer had liggen die allemaal dwars door elkaar lagen. Dat probleem werd snel opgelost toen ik Calibre ontdekte, dat is gewoon vrij te downloaden en een fantastisch programma om je e-boeken te beheren.

In de Calibre-bibliotheek kun je al je boeken zetten en vandaar uit op je e-reader zetten. Je ziet in een oogopslag in de bieb wat er op je e-reader staat. Je kunt zoeken op auteur of genre. Je kunt aangeven of je een boek al gelezen hebt en wat je ervan vond. Ik ben er echt blij mee, een aanrader! Calibre is te gebruiken voor alle verschillende merken e-readers dus stuit je niet op een probleem als je e-reader kapot gaat. Je e-bibliotheek is nog gewoon te benaderen. Helemaal super!

Wat voor systeem gebruik jij om je e-boeken te ordenen?

Over boeken en hypotheken

~ MB ~ 8 reacties

Vandaag is de eerste dag in weken dat ik me redelijk voel. Dus is het zaak heel goed te bekijken waar ik de energie aan uit ga geven, óf ik de energie wel uit geven. In het zonnetje het tweede deel van de Boeken van de Levende Schepen uit lezen (nieuwsgierig?Levende Schepen), is ook een fijn plan natuurlijk. Alleen, dat lezen dat doe ik al zó veel. Op zich is het wel ironie ten top dat ik vroeger bij het denken aan ‘wat wil ik later worden als ik groot ben‘ altijd een fantasie had waarbij ik alle gelegenheid had om te lezen. Nou, dát deel is in ieder geval uitgekomen. Nu de rest nog (gezond, energiek, fijn sociaal leven, een leuke baan…)

De eerste tijd toen ik ziek was, lukte lezen niet. Niets lukte, dus lezen ging ook niet. De concentratie was belabberd en een normaal gesprek voeren of een boek lezen, was gewoon te hoog gegrepen. Een gesprek voeren aan de telefoon gaat nog steeds heel moeizaam en face to face alleen als het niet te lang duurt. Maar lekker lezen gaat weer, al zit ik nog lang niet op mijn ‘oude’ niveau. Informatie verwerken gaat nog steeds moeizaam en heel traag. ‘Gewoon”  lezen als een lekkere dikke pil verslinden met interessante personages en niet al te beeldend geschreven, dat lukt wel.

Zo verveel ik me dus nooit. Ik doe heel weinig op een dag maar die is dan toch gevuld. Het afhalen en opvouwen van een was, een maaltijd bereiden of de vaatwasser uitruimen wordt altijd in stukjes gehakt. En in de tussenstukjes lees ik.

Toch ga ik vandaag wel even op de fiets naar de stad. Een boek halen dat ik reserveerde (deel 3 van de schepentrilogie, Het Bestemde Schip) en inktcartridges laten vullen. Die zijn namelijk leger dan leeg en ik wil wel kunnen printen. We zijn namelijk weer met de hypotheek bezig. Eerder dit jaar probeerden we de rentevaste periode open te breken. Uiteindelijk hebben we dit niet doorgezet. De te betalen boete was voor ons te hoog ten opzichte van het maandelijkse voordeel. Dat voordeel zou wel terug te verdienen zijn maar echt pas na jaren. Maar de hap uit de buffer zou wel moeten worden bijgespaard en tot die tijd zou er niet kunnen worden afgelost.

Afijn, lang verhaal en veel gerekend en we hebben het afgeblazen. Omdat we toen ook al lazen dat de verstrekker uitgaat van een executiewaarde van € 210.000 voor ons huis, bleek het eenvoudiger en goedkoper te zijn om gewoon nog even verder te gaan met aflossen. Onze lening bedraagt nu € 211.000. Dat betekent dat we wat te betalen rente betreft in een andere staffel vallen. De rente die je betaalt is namelijk gebaseerd op de verhouding tussen de executiewaarde van je huis ten opzichte van wat je leent. Die verhouding was bij ons nogal zoek en de lening bedroeg meer dan 125 % van de executiewaarde van ons huis.

Maar nu niet meer! Dus stuurden we een mail met het verzoek om een offerte. Die kregen we. Alleen, het was een rente-aanbod voor 2 van de 3 leningdelen. Het 3e leningdeel ‘vergaten’ ze te offreren waar natuurlijk net de hoogste rente op wordt betaald (5,7%). Op mijn antwoord dat we ook voor dat leningdeel graag een offerte willen ontvangen en waar we de aangeboden rentetarieven eens kunnen nakijken want op de site vind ik dat niet terug, kreeg ik een bericht:

In uw e-mail van 29 september 2015 stelt u een uitgebreide vraag die we graag telefonisch zouden willen toelichten. Wij verzoeken u om contact met ons op te nemen via telefoonnummer 0800- xxxxxx.

Nou, zo uitgebreid was die vraag niet hoor, gewoon waarom we voor 2 leningdelen wel en voor het 3e leningdeel geen correctie krijgen….

Bovendien, het zou toch wat zijn als ze mijn uitgebreide vraag telefonisch gaan toelichten. Wat ze bedoelen maar niet schrijven is: u stelt een vraag en die willen wij graag uitgebreid beantwoorden en wel zo uitgebreid dat we dat liever telefonisch doen..(zodat u er wellicht van afziet).
(excuses aan bloglezeres M. die dit verhaal al heeft aangehoord/gelezen…).

Nou ja, weer terug gemaild dat we gewoon een gecorrigeerde offerte willen ontvangen en geen advies vragen. Ik begrijp het op zich wel. Wij stellen rechtsreeks vragen en dat zijn ze niet gewend, meestal zit ee een financieel adviseur tussen. Bij elke offerte die we kunnen ondertekenen is ook altijd een document toegevoegd, waarbij we moeten ondertekenen dat we zonder financieel adviseur door het leven gaan en desalniettemin niet geheel hersenloos ondoordachte beslissingen nemen maar wel het aangebodene begrijpen en zo niet dan is de hypotheekverstrekker daar niet aansprakelijk voor.

Afijn, het is dus weer eens wachten. Op een reactie. Maar als die reactie komt en bevalt dan moeten we wel kunnen printen. Dus ga ik hop, naar de stad ,om de inktcartridges te laten vullen!

Over boeken en katten…

~ MB ~ 9 reacties

Vorige week schreef ik een review van het in december verschenen Paleo Lifestyle Magazine op mijn kookblog. Trouwe lezers hier hebben ook vast wel mee gekregen dat ik al geruime tijd paleo eet. Sinds ik dat doe (en sinds ik de gluten uit mijn eetpatroon schrapte) zijn mijn darmen aanzienlijk opgeknapt. Het eetpatroon bevalt me goed, wel ‘kak’ ik af en toe in en eet te veel pure chocola om vervolgens te veel van het pad af te wijken. Het tijdschrift gaf me weer veel inspiratie en ik ging meteen weer strakker in paleostyle eten. Grappig genoeg merkte ik meteen een toename in energie dit keer, wat misschien ook te maken heeft met dat ik eens niet over mijn grenzen ging in de week ervoor, maar toch.

Medeblogger Marga las mijn review en bood mij een aantal paleoboeken aan die ze weg wilde doen. Lief! Twee dagen later kwam haar pakje binnen. Drie hartstikke mooie en als nieuw uitziende boeken vol informatie en inspiratie. Vooral het boek van Robb Wolf stond al een tijdje op mijn verlanglijstje. Helaas is onze bieb zeer behoudend en de meeste paleoboeken worden niet aangeschaft. Het boek ‘Oergondisch genieten’ bijvoorbeeld werd dan onlangs wel aangeschaft door de bieb en nu sta ik al weken op een wachtlijst. Dat schiet dus niet op. Als ik erover wil lezen, moet ik dus op andere manieren aan de boeken zien te komen. Ik was dus heel erg blij met het gulle gebaar van Marga.

De katten waren ook blij met het pakje. Marga heeft twee honden en die geuren werden duidelijk opgepikt, héél interessant vonden ze dat.

Over katten gesproken (kijk nou toch eens hoe vloeiend ik van het ene naar het andere onderwerp ga). ‘I have a cunning plan‘ – zoals Baldrick in mijn favoriete TV-serie Blackadder altijd zegt – om Dibbes en Gerrie meer aan elkaar te laten wennen. Gerrie is een gewoontekat en ligt vaak op dezelfde stoel aan tafel. Nu heb ik daar vlak bij twee kleine krukjes gezet, met een kleedje erover heen. Dat plekje is bovendien heerlijk warm want het staat bij een luchtrooster van onze hete luchtverwarming. Mijn inschatting was dat Dibbes gezien zijn egocentrische aard – nieuw plekje dus van mij, van MIJ! – niet zou kunnen weerstaan. En jawel, wat heerlijk toch als beesten zo voorspelbaar zijn:

Dus slapen de heren sindsdien uren vlak bij elkaar in de buurt, naar volle tevredenheid. Ik hoop dat dit ook gaat schelen op de moeilijke momenten, als ze elkaar bijvoorbeeld passeren in de keuken, op de trap of in de deuropening. Dat leidt nu nog vaak tot gemep maar wordt misschien zo wel minder.

Fijn weekend allemaal!