katten·Zwerfkatten

Kattenjournaal

ZwerfGerrit komt tegenwoordig alle dagen langs en wordt steeds minder schuw. Wel is hij een stuk pinniger in zijn angst. Waar Dibbes vroeger (en nog trouwens) hard wegrende als hij bang was, haalt deze kat uit. Ik heb de  eerste halen in ontvangst mogen nemen, waar hij dan wel weer oprecht van schrok. Hij miauwt tegenwoordig als hij me ziet en hij komt ook aanrennen als ik een klakkend geluid maak met mijn tong (moet ie wel in de buurt zijn natuurlijk), omdat hij inmiddels weet dat er dan eten wordt uitgedeeld.

ZwerfGerrit

Verwarrend is wel dat sinds een week nu ook een hele oude dove kater – die volgens mij al 2 jaar in geleende tijd leeft – brokjes komt stelen uit onze keuken. Het probleem met deze heer is dat hij je pas opmerkt als je pal achter hem staat, omdat hij je niet hoort roepen of aankomen. Waarop een paniekaanval en een half geforceerd kattenluik volgt.

Deze kat is geen zwerver en wat hij hier komt doen? Curieus detail is dat deze kater hoort bij het huis waar ZwerfGerrit onder de veranda slaapt. De heren kunnen niet met elkaar opschieten en dat is waarschijnlijk de reden waarom de adoptie daar niet echt opschiet. Waarom ze dan wel allebei hier naar toe komen? Blijkbaar houdt die oude de zwerver dan toch nauwlettend in de gaten en is het brokjes eten onderdeel van een ingewikkeld politiek spel.  Want leer mij katten kennen, de kamer is soms zo vol van gekwetste en beledigde kattenego’s dat ademhalen soms maar moeizaam gaat.

Inmiddels lopen er hier dus 7 katten (want ook de twee buurkatten zijn zeer opdringerig) regelmatig in dit huis rond, terwijl er maar 3 een permanente verblijfsvergunning hebben. Ik voel me soms net de rattenvanger van Hamelen.

Buiten de onrust vanwege ‘asielzoekers’ gaat het met het legale kattenvolk uitstekend. Dibbes en Smoes spelen veel met elkaar en tegenwoordig tref ik steeds vaker Dibbes op bed aan met Moos of Smoes, waarbij er heel nonchalant poot-kopcontact is en er hard wordt geknord. Een grote vooruitgang!

Volgende maand is Dibbes precies een jaar bij ons en moet hij weer zijn entingen krijgen, ik kreeg de oproep al per mail binnen. Dat wordt spannend, hoe reageert hij als we hem in de mand stoppen? De keren dát we tot nu toe met hem naar de dierenarts moesten, hebben we hem zwaar moeten verdoven. Zou hij nu meer vertrouwen hebben? Ik hoop het.

Tot zover, fijn weekend allemaal!

13 gedachten over “Kattenjournaal

  1. Ik moet altijd lachen als ik jouw kattenverhalen lees, echt humoristisch. Katten zijn soms ontzettend gecompliceerde wezentjes en soms net het omgekeerde, maar altijd leuk. Fijn weekend voor jullie allen. Marja

    Like

  2. Oeh, spannend! Hopelijk gaat het goed en anders denk ik dat hij er vast snel weer bovenop is als hij ziet dat hij weer veilig thuis is. Mijn katten zijn er nooit echt dol op geweest en keken me daarna toch een beetje dubieus aan. Maar in de meeste gevallen was dat na 10 seconden ook wel weer over. Het is alleen even balen als je met zo'n ontzettend zielig jankend dier een paar kilometer in de auto moet zitten…

    Like

  3. Ik vind je kattenberichtjes altijd heel leuk! Je kunt wel een blog beginnen over heet wel en wee met jullie katten en de katten die regelmatig aan komen wandelen!
    Goed dat je veranderingen doorvoert. Je blogs moeten bij je passen, en als dat niet meer het geval is, dan doe je het anders.
    Het modereren van mijn weblog bevalt mij uitstekend. Ik heb nu niet meer het onrustige gevoel dat mijn weblog door lelijke trollen gekaapt wordt of kan worden. Niet alleen de weblog is van mij, maar ook de reacties zijn nu mijn reacties. Rustig zo!

    Like

  4. Wat een heerlijk kattenverhaal weer. Kan de dierenarts misschien niet bij je langs komen voor de inentingen? Wel zo rustig. Ik neem aan dat de dierenarts zijn vaste klanten wat tegemoet wil komen 😉

    Like

  5. Even een reactie op het eerste deel van je blog: in jouw wereld is het groots en zijn het enorme stappen die je zet. Het enige dat je zelf in de hand hebt op de grote wereldschaal, zijn de stappen die je zet in je eigen wereld en op die punten waar je invloed op hebt. Dat is precies wat je doet! Goed dat je afscheid neemt van dingen die niet meer goed voelen en dat je je hart volgt. Ik hoop van harte dat je er ook een beetje trots op kunt zijn, want je doet jezelf tekort als je je vergelijkt met een baby, als je je inzichten bestempelt als 'onbelangrijk' of vindt dat je 'te stom' zou zijn om een FB-icoontje te plaatsen.

    Je doet het super met je herstel en met je blogs en ik ben ervan overtuigd dat je voor veel mensen een inspiratiebron bent. Voor mij geldt dat ik ieder geval wel.

    Groetjes,
    Sylvia

    Like

  6. Ik lees graag je blogjes over de katten en heb respect hoe jij daar mee omgaat. Maar is het niet mogelijk dat de dierenarts aan huis komt om alle 3 katten te enten? Je bent waarschijnlijk wat meer kwijt maar dat staat tegenover een hoop stress minder.( Ik heb dit wel eens bij een antibiotica kuur voor de kat laten doen)
    Doe je wel voorzichtig met kattenkrabben, een bloedvergiftiging ( wondroos) is geen zeldzaamheid.

    Groetjes, Roelie

    Like

  7. Ik volg ook je Spaarcentje Kookt blog en stap uiteraard mee over want hoewel ik alleen tarwe- en roggevrij eet (en suikervrij en minimaal aan zuivel trouwens), kom je dan al snel in glutenvrij uit. Spelt mag in principe wel, maar kijk eens op de verpakking van heel veel speltproducten dan zit er toch weer iets van tarwe of rogge in, zeker in de supermarkt; geen optie!

    Glutenvrije producten zijn vaak weer niet suikervrij en met heel veel knutsel-toevoegingen (en die eet ik al helemaal niet) en heel veel glutenvrije recepten zijn vaak ook niet suikervrij. Dus … alle recepten die ik tegen kom die zowel glutenvrij zijn EN suikervrij zijn een feestje want het meeste bakken we hier ondertussen toch wel zelf.

    Ik ben eigenlijk niet eens zo'n kattenmens (waarschijnlijk omdat dit altijd traanogen en niesbuien oplevert) maar ik vind jouw kattengezin wel een hele bijzondere. Mooi om regelmatig over te lezen!

    Like

  8. Misschien kan je dierenarts tegen meerkosten langskomen om jullie dieren te vaccineren. Wij hebben dat laatst thuis laten doen, omdat een van onze katten een soort katten PTSS heeft overgehouden aan vroegere veelvuldige dierenartsbezoeken. Het kostte ons 65 euro boven op de kosten van de vaccinaties, maar wat een rust. Geen spoor van angst, eerder nieuwsgierigheid. En de dierenarts heeft op onze keukentafel ook heel prima even het hart kunnen luisteren, goed kunnen kijken en de algemene gezondheidstoestand vaststellen. We keken elkaar s avonds aan, en we doen het volgend jaar weer zo.

    Like

  9. wij hebben de reismand altijd het hele jaar ergens staan met een dekentje erin, daardoor gaat onze kat er met grote regelmaat inzitten en is het geen probleem hem er voor een bezoek aan de dierenarts in te krijgen, als hij er net geweest is mijd hij de reismand altijd wel een paar weken ,maar daarna gaat hij er weer gewoon zelf in.

    Like

  10. Wat een heerlijke verhalen weer! Je kan toch met die kattenverhalen zoveel positiviteit uit 't leven halen! Dat doe je op meer vlakken en de kitten lijken dat te voelen en zoeken jou niet voor niets op. Ik zou als zwerfkat ook jouw tuin hebben opgezocht, denk ik, als ik in de buurt woonde/zwierf. groet Esther

    Like

Geef een reactie op Anoniem Reactie annuleren