katten·Zwerfkatten

Jubileum! Eén jaar Dibbes!

Martine

Waarschuwing vooraf: tekst met veel kattenpraat, dus vlucht nu het nog kan.

Ik onderbreek even de blogstilte want vandaag vieren we feest! We vieren dat Dibbes precies 1 jaar officieel bij ons woont. Op 15 oktober 2013 brachten we hem naar de dierenarts om hem te laten castreren, chippen en onderzoeken. Gelukkig bleek hij geen kattenaids te hebben, iets waar we bang voor waren omdat dit veel voorkomt bij zwervers. Hij had helaas wel last van iets anders: entropion, een ernstige aandoening aan zijn ogen. Een operatie aan zijn ogen volgde, waarna het beest eindelijk kon zien wie die mensen waren die hem al een half jaar voer gaven en probeerden zijn vertrouwen te winnen.

Een jaar lang Dibbes:

 

Mei 2013: er zit een kat regelmatig bij ons in de achtertuin
Hij ziet er verwaarloosd uit en er is ‘iets’ met zijn ogen,
soms druipt het pus eruit. Hij ziet heel weinig en
is daardoor slecht benaderbaar en erg angstig.
We geven hem eten als we hem zien,
maar soms komt hij dagen niet en
dan ineens drie keer per dag.
Er zit geen enkele regelmaat in
en dat de buren vanaf de zomer
een kitten hebben die op elke kat springt,
helpt niet mee.
 
   
Omdat in de achtertuin de kitten van de buren 
loopt te klieren, verplaatst Dibbes zich in het najaar naar de voortuin.
Vanaf dat moment lukt het beter hem te benaderen.
 
Hij ligt hele dagen op het tuinpad
soms half onder de heg.
We lopen zoveel mogelijk achterom,
want hij is zo schrikachtig.
Heel langzaam zien we hem ontspannen,
na jaren van zwerven heeft hij veel behoefte aan slaap.
 
Als we een hok voor hem neerzetten, met het oog op de winter
maakt hij daar dankbaar gebruik van. Hij ligt er elke nacht in.
 
 
En overdag ligt hij op zijn hok.
Zo ziet hij wanneer er gevaar dreigt
 ( voor zover hij iets ziet met die ogen).
 
Hij gluurt graag naar binnen
want wij worden steeds interessanter.
 
We kunnen hem steeds beter benaderen
en na wekenlang een spoor van lekkere brokjes
neer te leggen via de voordeur, gang en zo de huiskamer in,
komt hij steeds vaker en steeds langer in huis.
 
Eerst ligt hij alleen op het kleed maar al snel
ook op de stoel of op de voeten van M.
 
Omdat we zoveel vorderingen maken,
heb ik regelmatig contact met de dierenarts over zijn ogen.
Ik stuur haar foto’s en we starten op goed geluk
een antibioticakuur die helaas weinig effect heeft.
 
Hier lag hij een hele avond op mijn schoot,
hij vertoonde ‘ineens’ een totale overgave.
Tijd voor een afspraak bij de dierenarts.
Op 15 oktober brengen we hem weg voor
controle, chippen, enten en castratie.
Dat gaat niet zonder slag of stoot.
Na een halve dag en veel kalmeringsmiddelen voor
Kat én toekomstige baasjes, weten we hem af te leveren.
Hij blijkt entropion te hebben, een aandoening waarbij de wimpers
naar binnen groeien. Een operatie volgt en daarna
nemen we hem mee naar huis. We moeten hem 10 dagen lang 
in versufte toestand houden om te voorkomen
dat hij de hechtingen eruit krabt.
De operatie was zeer kostbaar 
maar we werden gesponsord 
door mijn moeder die wat bijdroeg 
én we kregen een fikse korting van de dierenarts
die het leuk vond dat we zoveel moeite voor een zwerver deden.
 
Hij ziet er heel zielig uit maar hij vond het allemaal prima.
Hij heeft waarschijnlijk altijd met veel pijn rondgelopen
en nu zat hij ondanks de hechtingen lekker droog, veilig,
met voldoende eten en veel aandacht.
 100 % vooruitgang voor deze zwerfkat!
 
 
Hij knapt razend snel op en voelt zich helemaal thuis.
Met de andere katten gaat het – op af en toe wat gedoe na – ook goed.
 
 
Zijn ogen zijn heel langzaam steeds wijder open gaan staan.
 
 
Hij slaapt veel en doet dat met steeds meer ontspanning.
 
Favoriete tijdverdrijf.
 
Etende mensen zijn interessant.
Wie weet valt er iets van die lepel af.
 
 
Hij pakt ons helemaal in.
 
 
 Hij is er nog lang niet.
Hoewel hij een gelukkige indruk maakt en hij heel erg speels is
(spelen hebben we hem moeten leren,
hij begreep er in het begin niets van)
is hij ook nog snel van slag, snel onzeker en erg jaloers.
 
Ik ben van hem en o wee als er iemand
anders bij me ligt terwijl hij dat wil doen.
Net als bij een kind moeten we hem leren dat hij moet delen.
Hij heeft nog last van veel angsten
en toen we hem onlangs wilden enten 
lukte het niet hem in de mand te krijgen
en was het bezoek aan huis door de dierenarts
ook geen succes,
Dibbes vluchtte in overspannen toestand
het huis uit en durfde pas na veel gedoe
weer naar binnen te komen.
Een kat met een verleden dus
en dat verleden is niet zomaar weg, helaas.
Maar toch,
één jaar Dibbes
was vooral
één jaar pret
en heel veel lachen, 
zelden zo’n grappige aandoenlijke kat meegemaakt!
 
Curieus genoeg
 werden de zaterdagse stukjes die ik over hem schreef,
heel veel gelezen en kreeg ik soms mails van lezers
met de vraag hoe het met hem ging,
als ik eens een paar weken niet over hem schreef.
Bedankt voor alle leuke reacties en het meeleven
met alle grote veranderingen
in het leven van deze geweldige kat.
 
 1 jaar Dibbes!

Gepubliceerd door Martine

ME-patiënt sinds 2008. Woont samen met vriend Mischa en drie katten.

36 gedachten over “Jubileum! Eén jaar Dibbes!”

  2. Dibbes en jullie, beiden van harte gefeliciteerd! Dibbes met een geweldig thuis en jullie met zo'n lief, aandoenlijke katertje wiens leventje voor 100% door jullie veranderd werd. Ik hoop dat jullie nog jaren van elkaars gezelschap en genegenheid mogen genieten! Marja

    Like

    Beantwoorden

  3. Echt mooi om te lezen Martine!
    Zo fijn dat jullie Dibbes een thuis hebben gegeven…en nu Gerrit ook nog 🙂
    Gefeliciteerd met en vóór Dibbes, nog veel plezier samen.

    Like

    Beantwoorden

  7. Wat een mooi verhaal. Doet goed dat er mensen zijn die nog hart voor de dieren hebben waar andere ze als oud vuil op straat zetten. Ik gun Dibbes en jullie nog heel veel mooie jaren samen. Ik hoop voor Gerrit dat dit ook voor hem is weggelegd. Ik geniet van je kattenverhalen en ik hoop dat het met jou ook weer wat beter gaat. Erg leuke foto's trouwens!

    Like

    Beantwoorden

  9. Wat zalig, om zo'n mooi uitgebreid verslag te lezen en te bekijken van jullie Dibbes, die stiekem ook een heel klein beetje van je lezers werd… ook ik keek uit naar de avonturen van deze lieverd! Wat een geweldig resultaat hebben jullie bereikt door alle rust en geduld en zoveel liefde! Nog vele jaren erbij van samen genieten en wie weet krijgen we over weer een jaar ook zo'n mooie update over/van Gerrit?! Eerst maar genieten van dit behaalde resultaat! groet Esther

    Like

    Beantwoorden

  15. Wat een geweldig verhaal, ik vind jouw stukjes over de katten zoo leuk, en nu met tranen dit stukje te lezen, zo mooi om te zien hoe het met Dibbes dit jaar vergaan is, prachtig gewoon, complimenten voor jullie dierenliefde.
    Groetjes,Marjolein

    Like

    Beantwoorden

  18. Ik vind het een leukerd en ben blij dat het zo goed met hem/jullie gaat 🙂
    En tja iets dat je als bezuinigerd toch niet zo zuinig bent dat je dierenleed in je directe omgeving uit de weggaat..pluim voor jou!
    Liefs,
    Sillie

    Like

    Beantwoorden

  25. Fijne Gotcha Day! Ik lees ook je kattenblogjes iedere keer met heel veel genoegen. Je geldblogs uiteraard ook, maar Dibbes en alles wat jullie voor hem gedaan hebben, heeft ook mijn hart gestolen. Groetjes, M

    Like

    Beantwoorden

  30. Wat fijn om weer eens iets van je te lezen.
    Het verhaal van Dibbes vond ik prachtig om over doorzettingsvermogen en liefde te vernemen.
    Gefeliciteerd met één jaar Dibbes.
    Ik hoop op meer vele leuke verhalen.
    AJ

    Like

    Beantwoorden

  31. Wat een héérlijk stukje met leuke foto's. Ik kan er kort over zijn: i love Dibbie (zoals ik 'm noem). Zaterdag is Dibbie dag, want meestal schrijf je dan in je stukje over Dibbes. En ik geniet ook volop van de verhalen over Gerrit. Ook zo'n heerlijk beest wat in het paradijs terecht is gekomen. Iedereen is toch dol op verhalen van dieren die eerst worden uitgespuugd door de maatschappij, om daarna de rest van hun leven te mogen slijten bij lieve mensen. Het is net een Hollywood film.

    Like

    Beantwoorden

  35. Ben zelf een opvang-zwerfpoezen-mama en heb je blog met veel plezier gelezen.
    Zoveel vertrouwen dat je krijgt, na veel geduld (wat begrijpbaar is, die diertjes hebben zoveel meegemaakt), het is allemaal de moeite waard.

    Like

    Beantwoorden

  36. En hoe is het nu met Dibbes?
    Ben zelf opvang zwerfpoezen-moeder.
    En kan diep in mijn hart voelen hoezeer Dibbes je raakt.
    De poezenwereld zegt 'dankjewel' voor al wat je gedaan hebt en doet.

    Like

    Beantwoorden

Zeg het maar!

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

Gravatar
WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. ( Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. ( Log uit /  Bijwerken )

Annuleren

Verbinden met %s