De vakantie was goed en fijn. Niet in de laatste plaats omdat ik dankzij de B12 injecties wat meer kon doen dan mijn normale routine. Dus gingen we een keer uit eten, speelden Risk en Kolonisten van Catan, hadden familie en vrienden over de vloer op Tweede Kerstdag, togen we naar de haven en gingen daarna ergens een kopje thee drinken. Allemaal dingen die voor veel mensen misschien normaal zijn, er even op uit gaan, buiten zijn, mensen zien, maar voor mij heel bijzonder. En dat ook allemaal terwijl ik bijvoorbeeld vorige week ook dus twee keer naar de huisarts moest voor de B12 injecties, een orthodontistcontrole had en naar het ziekenhuis ging voor een gehoortest. Het kostte me wel wat tijd om mijn brein daar weer van te kalmeren maar dat is me aardig gelukt, Daarover een andere keer meer.
Iets wat me niet is gelukt de afgelopen weken is naar een film gaan die ik heel graag wilde zien. ‘A streetcat named Bob’, naar het boek van James Bowen dat ik las. Het is het verhaal van een exverslaafde straatmuzikant die tegen wil en dank (hij is niet op zoek naar een huisdier) een straatkat adopteert en het raakt me best. Zal vast door het thema komen: de helende werking van de straatkat. Ik kan uit eigen ervaring zeggen dat het adopteren van een straatkat niet alleen voor de kat gunstig is. Maar ik denk overigens niet dat Dibbes en ik succes zouden hebben op straat, als ik daar zou gaan staan met een ukelele. Denk dat Dibbes nog wel bekijks zal hebben – een beetje showman is het wel – maar ik zing zo vals als een kraai en mijn showtalent is wat ondergesneeuwd de laatste jaren.
Afijn, de film dus. Telkens was het plan: morgen gaan we. En dan kwam er iets tussen. Of ik was beroerd of ik kon ineens naar het ziekenhuis voor de gehoortest omdat er een plekje vrij was gekomen. Dat soort dingen. En daar baalde ik wel van, want de film draait hier alleen nog vandaag en morgen.
Dus, jullie voelen hem al aankomen. Ik ga zo lekker naar de film die om 10.15 draait. Waarschijnlijk zit er geen hond buiten een verdwaalde bejaarde en ik, dus ik gok erop dat het een fijne prikkelarme ervaring is. Ik laat de boel de boel, negeer dat de vaatwasser moet worden uitgeruimd, dat de ontbijtboel er nog staat en dat ik al vier dagen geen was heb gedraaid en er een enorme stapel ligt inmiddels. Doei, ik ben pleite!
Min of Meer's ME-Plein 
Veel plezier
LikeLike
Oh, wat fijn! Lijkt me heerlijk, zo'n lege zaal (tenminste, dat verwacht ik ook).
Heel veel plezier!!
LikeLike
Hoop dat je enorm hebt genoten!
LikeLike
Helemaal Pippi, doeiiiiiiiiiiiiii
LikeLike
Veel plezier en geniet ervan! Hopelijk vertel je nog hoe de film was!
LikeLike
Goedzo. Ik hoop dat je heel erg geniet!!
LikeLike
pipi factor van hoog niveau 🙂
Geniet ervan!
Ramona
LikeLike
TOF!!!
LikeLike
veel plezier pippi!
LikeLike
Veel plezier bij de film. Ik heb toevallig onlangs het boek uitgelezen, heel bijzonder.
LikeLike
Goed dat je dit doet/kan doen. Inderdaad Pippi! Ik steek een kaarsje voor je aan dat het goed blijft gaan. Ik vind het tot nu toe al fantastisch te lezen wat je hebt gedaan in de vakantie!!!! Liefs Carola
LikeLike
Goed zo! Lekker aan jezelf denken. En wat HEERLIJK dat je meer kon deze vakantie!
LikeLike
Ik hoop dat het een leuke ervaring was
LikeLike
Goed gedaan Pippi! Ik heb 'm ook gezien, vond het wel een feelgood film. Hoop dat het zo voor jou ook heeft uitgewerkt!
LikeLike
Risk en Colonisten leveren in mijn brein soms wat spanning op. Je moet tenslotte plannen of strategie bedenken. En ik zit daar soms wat krap in de energie, net als jij (al is het om een andere oorzaak, de problemen en oplossingen lijken wel wat op elkaar)
Voor relax dagen spelen wij ook regelmatig Dixit. Een spel zonder strategie, met veel lachen. Echt een spel voor gezelligheid in huis, dat draait om creativiteit. Ook is t een spel dat elke beurt kan worden afgerond. Past beter bij je ziekte en bij je pipi voornemen.
En Boonanza is relaxt (weinig strategie en planning) en je leert er onderhandelen van. Dus opvoedkundig ook zeer verantwoord spel…..
Sorry voor deze tips; je wilde geen aankopen meer doen. Maar ik kon het niet laten (ik noem dat mijn Loesje momenten)
LikeLike
Ik speel dit soort spellen zonder strategie of drang om te winnen. Gaat mij om de lol van het samenzijn. Ik gooi de dobbelstenen en laat me vaak vertellen wat ik het best kan doen ;-). Want bij risk moet er ook geteld worden en dat lukt me niet, dat doet S. meestal voir mij. Ook zie ik vaak niet wie er wint met een gooibeurt. Maakt niet uit, ik geniet even goed wel.
Bij mij is de belasting vooral of ik zo lang aan tafel overeind kan blijven zitten.
LikeLike
Was de film leuk? Ik heb genoten van het boek.
LikeLike