Op zoek naar Pippi: yoga

Zoals ik eerder schreef wil ik vaker iets gaan doen ‘puur voor mezelf’. Ik noem dat zoeken naar Pippi: wat houdt dat in?

“Meer spontaniteit, minder moeten. Meer doen waar ik blij van word en me minder druk maken om de consequenties van het uitgeven van energie die er niet is. Mezelf de juiste vragen stellen – waar heb ik zin in vandaag – en handelen naar het antwoord. Doen alsof elke dag een vakantiedag is. Als de zon schijnt alles uit mijn handen laten vallen en erin gaan zitten”

Een groot deel van de nu beschikbare energie gaat naar huishoudelijke taken. Het is gewoon handiger dat ik kook dan dat de man het doet, die is immers doordeweeks pas om half 7 thuis. En zo doe ik ook de was, bedden verschonen, opruimen. Alles binnen de grenzen van wat lukt met mijn lijf en meestal in etappes. Op zich is daar niets mis mee. Dat ik deze dingen kan doen na jaren plat liggen geeft me een gevoel van meer zelfredzaamheid. Maar ik snak ook wel naar andere dingen. Gewoon eens iets doen op een andere plek, andere mensen zien.

Ik werd getipt over Yoga Nidra, een yogastijl waarbij je al liggend via een geleide meditatie en klankschalen naar ontspanning wordt geleid. Ik heb me aangemeld en gisteren ging ik.

Dat zijn maar een paar woordjes: ‘gisteren ging ik’. Maar het omvat zó veel meer. Gisteren ging ik! Nadat ik ’s ochtends half hysterisch was. Mijn brein was zo gespannen van het vooruitzicht een nieuwe activiteit te doen dat ik zowat ging hyperventileren. Mijn lijf deed bovendien enorm pijn omdat we vrijdag hier een klein stukje hebben behangen. Hoewel mijn taak voornamelijk bestond uit dingen aangeven, hakte dat erin. Daarnaast heb ik een blaasontsteking die veel buikpijn oplevert en die ik met berendruif de kop in probeer te drukken.

En tóch ging ik. Omdat het zaterdag marktdag is en het pand waar de yoga gegeven wordt pal aan de markt lig, moest ik door de drukte lopen. Dat soort dingen los ik op door naar beneden te kijken. Weg met die prikkels! Maak geen oogcontact met mij! Dan het pand naar binnen en een trap op. Daar aangekomen blijk ik niet de eerste te zijn en ik maak kennis met wat mensen.

Even wat achtergrondinformatie. Ik leef als een kluizenaar maar kom ik eens onder de mensen dan gedraag ik me óf compleet contactgestoord óf ik ben je nieuwe beste vriendin. Van het feit dát ik iets doe kan ik heel hyper worden en druk in mijn hoofd en heel veel gaan praten. Dat is dus geen energie maar adrenaline. Dat gebeurde me gisteren. Gelukkig herken ik dit tegenwoordig en heb ik op de rem getrapt. Ook herkende ik succesvol de situatie waarbij een van de deelnemers aan de sessie soortgelijke gezondheidsklachten heeft en het gesprek met haar leek uit te monden op een gezellige uitwisseling van klachten. Maar daar kwam ik niet voor. Ik trok me bijtijds terug uit het gesprek.

Eerder deze week had ik contact gezocht met de yogadocent met de vraag of ze tijdens de sessie de multimic wilde dragen. Dit is een microfoontje dat is gekoppeld aan mijn gehoorapparaatjes en maakte de kans van slagen alles goed te horen in een hoge ruimte veel groter. Dat vond ze geen probleem gelukkig.

De sessie zelf was heerlijk. Ik hoefde me niet te concentreren op goed horen, dat ging vanzelf door de techniek en dat alleen al was geweldig. Het diep ontspannen vond ik wat moeilijker. Ik kan erg in mijn hoofd zitten en het feit dát ik daar was, was nogal overweldigend. Maar later thuis merkte ik dat mijn spieren wel enorm ontspannen zijn geraakt en ook nu nog voel ik me erg relaxt.

Yoga Nidra is puur gericht op ontspanning en heling. De docent vertelde dat een succesvolle sessie gelijkstaat aan drie uur slaap. Deze yogavorm wordt eens per maand aangeboden en ik wil dit graag blijven doen. In een later stadium wil ik dat uitbreiden met een andere – niet liggende- vorm van yoga maar eerst maar eens wennen aan eens per maand er uit zijn. Voor je het weet sla ik totaal door, ga een yoga-opleiding doen en richt ik het WestFries YogaCentrum op om daarna totaal in te storten (voorlopers zijn het WestFries BreiCentrum, het WestFries PaleoFoodPalace, het WestFries Massagepaleis en zo kan ik er nog wel een paar uit mijn mouw schudden maar ik denk dat ik het wel duidelijk heb gemaakt).

Voor nu: dit was als ik dit langs de Pippi meetlat leg, zeer geslaagd. Nu weer bijkomen want het heeft er in gehakt. Ik heb een heerlijk dik boek dat leest als een tierelier, de man zorgt voor het eten vanavond dus ik hoef niets anders dan bij te komen en een beetje te lezen.

Fijn weekend allemaal!

(afbeelding: Alexas Foto’s/Pixabay)