Review: De verloren familie

De Duits joodse Peter Rashkin overleeft als enige van zijn gezin de Tweede Wereldoorlog en de concentratiekampen. Hij emigreert na de bevrijding naar Amerika, waar hij familie heeft wonen en probeert daar een leven op te bouwen, maar wordt voortdurend achtervolgd door de schimmen uit het verleden.

Hoewel hij op zo het eerste oog heel succesvol is, hij heeft een goed lopend restaurant, is hij niet in staat echt te leven en contact te maken met anderen. Desondanks trouwt hij met June, samen krijgen ze een dochter. Zijn verleden hangt als een donkere wolk boven het huwelijk want wie kan concurreren met een dode vrouw en twee schattige dode dochtertjes? June niet.

Het boek bestaat uit drie delen. Het eerste deel is geschreven vanuit het perspectief van Peter, in de andere delen voeren June en de dochter het woord en zien we hoe de oorlog doorwerkt in het huwelijk van Peter en June en het leven van hun dochter beïnvloedt. Die opzet vind ik een beetje jammer want ik vind Peter véél boeiender en de delen van zijn Amerikaanse vrouw en dochter grijpen me een stuk minder aan.

Desalniettemin vind ik ‘De verloren familie’ een mooi boek over liefde, oorlog en loslaten. Het biedt ook een interessante kijk op het naoorlogse Amerika, waar de maatschappij razendsnel verandert. Ondanks het zware onderwerp, voelt het niet zwaar. Aanrader.

Jenna Blum
De verloren familie
368 pagina’s