
Dat ik me goed voelde, was verbazingwekkend want ik had behoorlijk slecht geslapen. Voor de zekerheid bleef ik heel lang in bed liggen maar zo rond 11 uur concludeerde ik dat het lijf zich echt redelijk gedroeg. Sterker nog, ik voelde me eigenlijk wel heel aardig! De vraag drong zich op: wát ga ik met die energie doen?
Met de blamage van vorige keer in gedachten, besloot ik de was te negeren die klaar lag om te worden opgevouwen. Het was bovendien heel zonnig buiten dus leek een uitstapje me een beter idee.
Dus appte ik mijn moeder en die zag het wel zitten als ik even langs kwam. Ik had haar twee weken niet gezien. Ze is sinds ze geen auto meer heeft minder mobiel. Maar ik heb een scooter en voelde me goed, dus daar ging ik!
Alleen wilde de scooter niet starten. Er kwam alleen maar een raar hees geluid uit. Paar keer geprobeerd maar zelfs deze nitwit heeft wel iets gehoord van een startmotor die kan verzuipen dus echt lang durfde ik dat niet te proberen.
Wat nu? Ik heb geen kracht om het met de kickstart te doen, ontdekte ik na twee pogingen. Dan maar de gegevens van mijn dealer opgezocht. Die is dicht op maandag. En om nu een alarmcentrale te bellen omdat mijn scooter niet wil starten leek me wat ver gaan. Niet als de reden van op weg gaan een kopje thee elders was. Ik stond immers niet met pech op de dijk in de regen.
Dus moedertje weer geappt dat het feest niet doorging. Zij stelde voor naar mij te komen met de fiets. Maar inmiddels zat ik er al doorheen. Een beetje stress, wat dingen proberen en uitzoeken en weg energie.
Het universum is echt niet tegen mij. Maar soms voelt het wel zo.
En dan, dán kost het me wel eens heel veel moeite om het niet persoonlijk op te vatten. Er is zó weinig beweegruimte, 9 van de 10 keer gaat een plan dat ik verzin mis. Is het niet vanwege gebrek aan energie of pijn in het lijf, dan is het wel door uitverkochte bioscoopkaarten omdat ik pas kort voor een voorstelling kan besluiten of ik echt weg kan gaan of een klote scooter die niet doet wat hij moet doen. En zit ik een half uur nadat ik bedacht om naar mijn moeder te gaan, uitgeput en met pijn op de bank zonder überhaupt de tuin uit te zijn geweest, me een domme uitgebluste muts voelend die van elke scheet fysiek zo van de rel raakt dat het gewoonweg gênant is.
Nu had ik drie problemen: ik had energie maar die was verdwenen, mijn scooter wilde niet starten en ik gaf die irritante roeptoeter in mijn hoofd heel veel ruimte om mezelf genadeloos af te fakkelen. Natuurlijk weet ik dat het geen zin heeft me zo op te winden, het brengt me nergens om zo te denken, het is allemaal niet persoonlijk bedoeld, bekijk het positief, er zijn geen dooien gevallen, morgen weer een dag en kop op. Alleen nu even niet. Het universum is echt niet tegen mij. Maar soms voelt het wel zo.
Als jullie me nu even willen verontschuldigen, dan wentel ik me lekker in zelfmedelijden tot ook dat te gênant wordt en dan doe ik morgen weer alsof er niets aan de hand is. Beloofd!
het is ook kut
LikeGeliked door 1 persoon
Ik kan me niet voorstellen dat je hierbij geen traan laat☹ je hebt recht op zelfmedelijden. Voor een buitenstaander lijkt het allemaal onnozel. Ik heb/maak hetzelfde mee. Vloeken, tieren..tranen..kut…en toch krabbel ik iedere dag terug op. Voor de dingen die echt belangrijk zijn voor ons: ons gezin en de beesten. Dit is onze wereld, klein, maar zo belangrijk voor ons omdat we er ook altijd op kunnen terugvallen. En die belofte? Niet doen😊 ik weet het zeker, morgen ben je er terug!
LikeGeliked door 1 persoon
Gewoon zwelgen vandaag. Mag best. Dat eeuwige groothouden en positief blijven van sommige mensen, bah! 😉
Take care xx
LikeGeliked door 1 persoon
Helemaal met Ka eens.
LikeGeliked door 1 persoon
o zo herkenbaar!
Een goede dag:
Ik ga lekker naar de stad op mijn elektrische fiets voor een aantal boodschappen die langzamerhand hoog nodig zijn. Kan ik mijn sleutels niet vinden! Grrr…. Als ik een kwartier later ze eindelijk vind ga ik naar de AH vlakbij en vergeet de stad, geen energie meer.
LikeGeliked door 1 persoon
Knuffel van Kaatje en van mij.
LikeGeliked door 1 persoon
Dat zwelgen in medelijden hoort er “gewoon” ook allemaal bij en mag er zijn. Niets mis mee. Vraag eens een gezond mens om een maand in jouw lijf te leven en ze worden na een paar dagen al helemaal gek van ellende en misère. En jij doet het al tien jaar, ik twintig. Mogen we af en toe dan eens even niet gemotiveerd zijn om er maar weer het beste van te maken?? Alle goeds in het zwelgen..
LikeGeliked door 1 persoon
Zal ik naar jou toe komen en jouw scooter een paar flinke trappen geven?
Bemoedigende groet,
LikeGeliked door 1 persoon
Hihi dat zou wat zijn 😂
LikeGeliked door 1 persoon
Vraag je zoon of je vriend of ze er even naar willen kijken. Kan best ‘echt’ iets zijn. (Geen brandstof of zo?).
Maar is altijd vervelend als plannen in het water vallen net op een moment dat je er zin in hebt en er de energie voor hebt. Dus wentel nog maar even. Vanavond wentelteefjes maken?
LikeGeliked door 1 persoon
Vriend van zoon heeft zelf ook een scooter en er naar gekeken. Hij krijgt hem ook niet aan de praat.. brandstof is het niet, volle tank
Hij wordt vrijdag gehaald en hopelijk gerepareerd.
LikeLike
Balen ook zeg! Ik snap best dat je er even de pest in hebt. Het doet me denken aan Murphy’s Law: alles wat mis kan gaan, zal ook misgaan…
LikeGeliked door 1 persoon
Ik kan me heel goed voorstellen dat je dan het gevoel krijgt dat het universum tegen je werkt. Gedver! Wees maar flink boos op het universum, misschien dat dat iets minder energie kost, dan gefrustreerd zijn over jezelf.
En wat de scooter betreft: lege accu? Dit kun je oplossen door een druppellader te kopen (zei de wijze die regelmatig met een lege accu van de auto zit omdat ik zo weinig rijd).
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je wel voor de tip. Ik bespreek het met de brommershop. Als het dat is mogen ze me even uitleggen hoe dat werkt.
LikeLike
Mega-frustrerend als er zo weinig energie beschikbaar is dat je van ‘bijna niks’ al aan je grens zit ! Ik kan daar soms ook nog flink boos, en vervolgens verdrietig , van worden . En inderdaad. als dan ‘de buitenwereld’ ook nog niet meewerkt…. Alhoewel, soms vind ik dat juist wel eens een troost : als bv. een afspraak niet doorgaat omdat de ánder ziek is/ niet kan. Dat het voor de afwisseling eens niet aan mijn fysieke toestand ligt.
LikeGeliked door 1 persoon
Ja, heel herkenbaar. Onverwachte dingen en vooral pech/tegenslag, vreten energie, en met onze kleine beetjes ervan is het snel einde excersitie, met frustatie kado.
LikeLike
Balen zeg! Ook voor je moeder! Ik zou minstens een reep chocola van Tony Chocolonely (180 gram) nodig zijn om een beetje op te knappen!
LikeGeliked door 1 persoon
Logisch toch je driedubbel balen. Wentel je,dat is misschien even nodig.
LikeGeliked door 1 persoon
Nee toch!!! Wat een k* scooter. Waarom nou!? Sterkte 🌸
LikeGeliked door 1 persoon
klotezooi!
LikeGeliked door 1 persoon
Knuffel vanuit hier. Hopelijk morgen een herkansing….
LikeGeliked door 1 persoon
O, wat naar voor je! Deze dingen kun je er gewoon niet bij hebben. Hoop dat hij snel gemaakt kan worden en dat je snel in de herkansing kan.
LikeGeliked door 1 persoon