algemeen

Een teken van leven

Inmiddels hebben jullie wel door dat het niet goed gaat met mij maar ik wilde toch even iets van me laten horen, al is er weinig interessants te melden. De week ging voorbij zonder veel actie. Op dinsdag gingen M. en ik even met de rolstoel naar het IJsselmeer voor een kleine wandeling. Dat was tegen beter weten in maar ik zat al weer tijden continu in huis dus had ik de afleiding van het buiten zijn hard nodig. Even uitwaaien dan maar. Heerlijk. Maar wel met meteen weer een terugslag op woensdag en donderdag.

Vrijdag ging ik naar de fysio, zaterdag lag ik weer voor pampus. Ik heb zaterdag wel af en toe in de tuin kunnen zitten maar voelde me niet echt goed. En de hitte van gisteren draaide me de nek om. Een van de gevolgen van de hitte is dat mijn lijf dan zo van slag raakt dat ik mijn lichaamstemperatuur niet meer kan regelen. Dus lag ik gisteren terwijl het 27 graden in onze slaapkamer was, met warme sokken aan in bed omdat ik het koud had. Hoe bijzonder wil je het hebben 😉 .

Ik lees veel, heb net ‘Welkom in het rijk der zieken’ van Hanna Bervoets uit, prachtig boek! Als het lukt plaats ik later deze week een recensie. Ga ik nu verder met de nieuwste Elisabeth George, ‘De straf die ze verdient’. Nou ja, heel vers is het boek niet, al weer een jaar uit maar ik was er nog niet aan toegekomen.

Deze week staat er niets op het programma, behalve de prikdienst die morgen aan huis komt. Puber vertrekt donderdag naar New York met school en is dus gelukkig goed hersteld van zijn hersenschudding. Verder heb ik niets te melden. Het doel van de dag was douchen, dat is gelukt en dat betekent dat ik nu de rest van de dag plat ga liggen zodat ik wel met de mannen aan tafel kan eten vanavond. Ik zal eerlijk zeggen dat ik mentaal niet lekker in mijn vel zit hierdoor, het grijpt me bij vlagen weer enorm naar de strot. Maar goed, ik kan wel op mijn kop gaan staan, het is zo en niet anders.

Fijne week allemaal!

27 gedachten over “Een teken van leven

  1. Wens je heel veel sterkte.het is zo herkenbaar.hier al tijden..hetzefde zo weinig kan er nog maar.iedere inspanning hoe klein .of hoe leuk ook.lukt ,bijna niet meer.zelfs een gezellig telefoon gesprek .kost teveel energie.momenteel.
    En ja ook zo herkenbaar dat gevoel.van er even uit willen.ik zit nu 9 weken binnen,op af en toe een half uurtje lezen in de tuin na..hoe fijn dat ook.is,ik snak naar wat anders,ik hoop zo ,voor je,dat je gauw.weer .meer energie hebt,oh ja.ken jij de sam berger serie,van Arne dahl.en patchinko.hele fijne boeken om te lezen.kan het je aanbevelen..sterkte.lieve Martine!
    Gr.conny.

    Geliked door 1 persoon

  2. Een meelevende groet van mij! Ik hoop dat de digitale knuffels en berichtjes van meeleven toch een lichtpuntje voor je kunnen zijn…Sterkte! Martine

    Geliked door 1 persoon

  3. Soms lijkt het wel of de lente en zomer erger zijn, omdat iedereen er dan op uit trekt en “wij zieken” er steeds weer mee geconfronteerd worden dat dat ons niet lukt!
    Toch ben ik blij voor iedereen die wél op pad kan gaan en wordt ik soms boos op gezonde mensen die zich binnen opsluiten: Verdorie, denk ik dan, ga lopen, fietsen, in de tuin wroeten of sporten voor mijn part, want je weet nooit hoe lang dat nog vanzelfsprekend is.
    ’t Kan zo maar over zijn.
    Hou je taai.

    Geliked door 1 persoon

  4. Mensch, wat gun ik je graag een groter leven. Had diverse boekbesprekingen over dat boek over chronisch ziek zijn van Hanna Bervoets gelezen, maar bedacht dat jij dat uiteraard ook al gedaan had als leesgierig mens, dus hoefde ik je daar niet over te ‘tippen’. Als een soort van let op, kijk uit..(of nog erger: ik leef zo goed mee).

    Blij te lezen dat je zoon toch gewoon naar New York kan. Hij weet als geen ander dat dit niet zo vanzelfsprekend is als jongeren van zijn leeftijd aannemen.

    Hou je taai inderdaad.

    Geliked door 1 persoon

  5. Tja wat moet ik nog zeggen? Sterkte en ik hoop dat je gauw weer wat meer kunt dan nu. Dan gaat het mentaal hopelijk ook wat beter. Dikke knuffel van mij.

    Geliked door 1 persoon

  6. Balen! En wat veranderd het weer hier dan toch vaak – dagelijks! Ik had laatst ook mijn winterjas nog aan en dacht: het ik bijna juni! Dat hele klamme 30 graden weer valt hier ook niet lekker… Sterkte en hopelijk komt er straks weer een iets betere tijd.

    Geliked door 1 persoon

Zeg het maar!

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s