Hoewel nog verre van goed, zit ik niet meer helemaal fysiek en mentaal klem in een zwarte put. Zeer gedoseerd handelen maakt dat ik me tijdens het liggen iets minder brak voel. Over elke stap die ik moet zetten, wordt nagedacht. Elke terugkerende routinehandeling werd de afgelopen tijd onder de loep genomen. Dit alles om te bepalen waar de grens ligt. Dus ga ik niet meer even naar de wc-zet meteen een kopje thee-geef de katten brokjes. Het is of of. Met er tussendoor rust.
Het nadeel hiervan is dat alles tien keer zo lang duurt. Het voordeel is dat ik niet continu over mijn grens ga.
Ook kocht ik spullen die alles kunnen vergemakkelijken, zoals bijvoorbeeld een draagbaar toilet voor boven en een topdekmatras voor op de bank beneden. Met het laatst is vooral mijn rug heel blij. Ook ‘bestelde’ ik de fysio aan huis, ook al zo fijn.
Kleine stapjes dus, die er hopelijk voor gaan zorgen dat ik voortaan onder mijn grenzen blijf. Ik ben daar nog lang niet klaar mee en er valt nog veel te verbeteren en uit te proberen omdat het nog steeds niet helemaal duidelijk is wààr die grenzen precies liggen. Maar dat is voor een volgende keer.
Min of Meer's ME-Plein 
De grenzen zijn verstoppertje aan het spelen, gemeen, hè!
Hopelijk kun je nu niet aan de grens komen, maar er veilig binnen blijven.
LikeGeliked door 1 persoon
Zoveel respect. Vandaag stond een stuk op RTL nieuws over een andere me patiënt. En telkens weer begrijp ik dat ik heel erg mezelf mag prijzen.
Want alles zo gedoseerd leven niet zo maar even…
Wens je een goede periode toe.
LikeGeliked door 1 persoon
Ben blij dat er weer (baby)stapjes gemaakt worden… x
LikeGeliked door 1 persoon
❤
LikeGeliked door 1 persoon
Bestond er maar een zaklampje om je grens bij te lichten
LikeGeliked door 1 persoon
Ik sluit me aan bij hierboven. Zoveel respect inderdaad…
Je vorige blogje zit ook nog in mijn hoofd. Je noemt daar dat je de inspanningskant slimmer wil aanpakken en gaat daar uitgebreid op in. Wat mij triggert is dat je de ontspanningskant niet noemt. Is het echt niet mogelijk om de kwaliteit van ontspannen en uitrusten aan te pakken? Is daar alle optimalisatie bereikt?
Ik vraag het niet uit betweterigheid, het is meer dat door mijn eigen burn out mijn queeste is ‘hoe ontspan ik?’. Ik heb al je posts ooit wel gelezen, ben blijven hangen als lezer van je aflosverhalen en lees geschokt geïnteresseerd mee over de mij onbekende wereld van CVS/ME, te meer daar je in de posts zonder enige uitzondering zo’n frisse heldere mentale indruk geeft. Ik lees je graag en heb respect voor je!
LikeGeliked door 1 persoon
Ja ik ben ook bezig met de ontspanningskant. Want die factor is essentieel. Als je niet ontspant, lukt rusten niet en herstel je niet. Met herstel bedoel ik niet genezen maar bijkomen van een terugslag of inspannende activiteit. Ik zal daar binnenkort ook over schrijven.
LikeLike