
Mijn woorden zijn pluisjes
Met daarin duizenden zaadjes
En na het schrijven
Blaas ik ze weg
De wereld in
Ze dwarrelen weg
Landen op veel plekken
Zonder dat ik weet waar
En die pluisjes
Worden weer bloemen
Keren terug naar mij
In de vorm van woorden
In de vorm van donaties
Van bloglezers, vrienden
Soms volslagen onbekenden
Zoveel mails
Zoveel donaties
Ik ben een plasje geworden
Overdonderd door zoveel liefde
Normaal heb ik zoveel woorden
Maar nu ben ik bijna sprakeloos
Uitgeput, emotioneel en geraakt
Op een positieve manier
Wát een liefde
Wát een verbondenheid
Wát een opsteker
En wat een begrip
Voor ons ME-patiënten
Zó gezien worden
Terwijl ik in het donker lig
Voelt als duizenden lichtpuntjes
En geven mij hoop en kracht
Geniet er maar van. Het is je zo gegund!
Hartelijke groet, Marijke
LikeGeliked door 1 persoon
War heerlijk voor je zo gegund🌻🌻
LikeGeliked door 1 persoon
Wat heb je dat toch weer prachtig verwoord! Schitterende woorden.
Die liefde van ons allen is je zó gegund!!
Carola 💕
LikeGeliked door 1 persoon