Het is maar pijn
zeg ik tegen mezelf
en houd mezelf voor de gek.
Het is maar ongemak,
zeg ik tegen mezelf
en probeer het te omhelzen.
Het is maar een ziekte
zeg ik tegen mezelf,
en voel me aangetast.
Dit is dus lijden,
erken ik eindelijk
en wil wat doen.
Zo ga ik met alles om.
Ik analyseer en ik doe.
Dit valt alleen te ervaren.
Ervaren en ondergaan
en toch niet verdwijnen,
dat is het spel dat ik speel.
Wat als alles verdwijnt?
Het mens dat zo intens is,
grenzeloos en vol dromen.
Wie ik was, zegt niets.
Ik hoef niets te zijn,
om te zijn wie ik ben.
Als wat ik droomde, hoopte
en dacht te weten verdwijnt,
dan blijf ik over. Ik.
Ik herken mezelf
en nu ik dat zie,
laat ik niet meer los.
Ik weet nu dat ik daar ben
Meer dan een idee,
of een verwachting.
Ik ben daar.
Ik blijf over.
Zonder filter.
(Afbeelding Pixabay)
❤️
LikeGeliked door 1 persoon
Mooi! 💖💖💖☀
LikeGeliked door 1 persoon
❤
LikeGeliked door 1 persoon
ik moet er wel van huilen. En het is pijnlijk.
LikeGeliked door 1 persoon
Mooi. En zo herkenbaar ❤
LikeGeliked door 1 persoon
Komen je gedichten ook in je boek?
LikeGeliked door 1 persoon
Een deel, niet allemaal
LikeGeliked door 1 persoon
💖💕😢mooi en kwetsbaar
Carola
LikeGeliked door 1 persoon
Wat een intense zoektocht. Bijzonder dat je “ons” dat toevertrouwt. Voor mijn gevoel deel je een stukje van je hart.
LikeGeliked door 1 persoon
Wat een talent met woorden. Intens.
LikeGeliked door 1 persoon