Een tijd geleden kreeg ik een (voor mij begrijpelijke) reactie op mijn ‘Verslag van het Front‘-stuk, waarin ik als een ‘oorlogscorrespondent’ verslag deed van een PEM. Degene die reageerde vertelde niet te zijn voor de oorlogsmetafoor in verband met ziekte, maar mijn verslag wel raak te vinden.
Praten over ziekte met behulp van beeldspraak en metaforen gebeurt vaak. “Ze verloor haar strijd tegen de….” Kijk de overlijdensadvertenties maar na.
De schrijfster Susan Sontag waarschuwde al jaren geleden hiertegen. Metaforen kunnen afleiden van wat er werkelijk aan de hand is. Bovendien, zo is de ervaring van veel mensen zelf, áls je de strijd tegen kanker verliest, deed je dan niet je best? Nee, je hebt het simpelweg niet in de hand.
De oorlogsmetafoor kan onder meer de suggestie wekken dat een patiënt een veldslag (ziekte) kan winnen als er maar hard genoeg wordt gestreden.
Wel of niet genezen is een kwestie van of een behandeling aanslaat of niet (of er überhaupt een behandeling is natuurlijk) en ligt niet in de handen van een patiënt. Een gezonde leefwijze staat niet garant voor beter worden, of (in de eerste plaats) voor helemaal niet ziek worden. Daar ben ik het helemaal mee eens.
Toch beschouw ik ME wel als een veldslag of oorlog in mijn lijf. Elke oorlog kent slachtoffers die helemaal niets met de strijd te maken hebben. Je kunt zonder te vechten betrokken raken in een conflict of oorlog. Of je nu wel of niet wegrent, schuilt, in verzet komt, je overgeeft, brullend de vijand te lijf gaat (tot voor kort mijn tactiek), uiteindelijk zijn gevechtshandelingen, lijden, chaos en onzekerheid een feit. De uitkomst is dat niet.
Iedereen heeft zijn eigen terminologie of vergelijkingen om het leven met ME, of welke ziekte dan ook, te duiden. Voor mij voelt het als een veldslag of een uit de hand gelopen ruzie, waar ik blijkbaar in terecht kwam. Er zijn geen goeierikken of slechterikken, onderhandelingen of af en toe een wapenstilstand. De ME heerst en verdeelt en ik heb het nakijken.
Ik voer geen strijd, ik word meegezogen in een conflict dat wordt gevoerd. Het enige wat ik kan doen, is daar verslag van uitbrengen.
Afbeelding: Pixabay
Min of Meer's ME-Plein 
Ik had mijn reactie uitgesteld Martine, omdat ik veel moeite met/ weerstand tegen de strijdmetafoor heb, bij ziekten. Dus ik moest je stukje herlezen en laten bezinken. Zoals jij het beschrijft, kan ik het snappen en ervaar ik de metafoor ook als kloppend.
Dankjewel dat je het uitlegde (al was ik niet de lezer die je had geschreven).
LikeGeliked door 1 persoon
ik ben ook niet van de “STRIJD” … mijn zus overleed aan kanker; niets te winnen of te verliezen .
jouw artikel paar keer herlezen .
je blijft scherp in je analyse en toelichting , bedankt
LikeGeliked door 1 persoon
Precies, er valt niets te winnen of te verliezen, je komt erin terecht. Wat erg dat jij je zus moet missen.
LikeLike