Van redder-in-nood naar sta-in-de-weg
Toen ik nog hele dagen plat lag,
kon ik niet zonder jou.
In etappes van kwartiertjes
hakte en bakte en kookte ik.
Je was niet alleen een kruk,
je voorkwam dat ik niet kon doen
wat ik het liefste doe: koken.
Je was mijn redding.
Met dat ik me beter ging voelen,
stond je wat verloren in de keuken.
En soms ook wel verschikkelijk in de weg.
Sorry dat ik het zo bot zeg.
Dus sjouwde ik je naar boven,
waar je voor veel vermaak zorgde.
Want kinderen vinden een kruk leuk,
vooral als ie wieltjes heeft.
Maar kinderen worden groot
en willen niet meer alle dagen
heen en weer roetsjen
met een kruk op wielen,
Je stond daar maar,
zo nutteloos te zijn.
Dus stuurde ik een mail,
naar schoonma die schildert
en wel eens had gezegd
dat zo’n zadelkruk
wel héél handig leek.
Dit weekend vertrok je.
Ajuu en tot ziens.
Dag redder in nood,
fijne houvast op wielen,
het ga je goed.
Ik ben blij dat je gaat.
Want het feit dát je gaat,
is een goed teken.
Je vertrek is ook afscheid
van verdriet en onmacht.
Ik ben nog niet
waar ik wil zijn
maar ook zonder kruk
kom ik waar ik wil.
Nu doe ik het zelf
op eigen kracht
op eigen kracht
en met wat geduld
kom ik een heel eind.
Min of Meer's ME-Plein 
Wat een zichtbare vooruitgang.
LikeLike
Super dat ie weg kon!
LikeLike
Ik kan me voorstellen dat het fijn voelt dat die stoel nu bij je schoonmoeder staat. Word je er niet steeds aan herinnerd. Maar ook goed dat hij bij haar staat want het kan toch gebeuren dat je hem weer nodig hebt. Ik hoop het niet, maar spreek uit ervaring. Ik was zo blij dat ik de rolstoel weg kon doen, maar later heb ik hem toch nog regelmatig gemist. Er kwam geen nieuwe rolstoel en heel vaak had ik hem ook niet nodig, maar het was wel fijn geweest om wat vaker naar buiten te kunnen.
LikeLike
Wat een goed teken dat de kruk weg kan!. Ik ben onlangs begonnen om al je oude stukjes te lezen, en las toevallig gisteren dat je de kruk had gekocht en er zo blij mee was. En nu (jaren later) heb je 'm niet meer nodig. Dat is vooruitgang, toch?. Overigens vind ik je gedicht heel erg mooi gedaan, en geniet ik van de kop van Dibbie rechts op de pagina. Wat is het toch een lekker ding!. Fijne dag nog.
LikeLike
Mooi. Fijn om op die manier een periode af te sluiten.
LikeLike
Wat goed! Wat een enorme vooruitgang! Al zal je je geduld nodig blijven hebben. Maar deze stap is gezet! groetjes Esther
LikeLike
Mooi. Dat is weer een overwinning.
En een stap op eigen benen….
Fijne dag!
LikeLike
Wat een prachtige overwinning Martine. Afscheid nemen van de stoel lijkt me dubbel. Enerzijds laat het de stappen vooruit zien die je gemaakt hebt, anderzijds heeft de stoel je voorheen geholpen om te doen wat je het liefste doet. Dat je schoonmoeder er maar veel plezier van mag hebben.
LikeLike