Inmiddels ben ik al een paar dagen thuis van de vakantie waar ik wel-niet-wel-niet-mee zou gaan. Ik ging dus uiteindelijk wel mee en twijfel wat ik er nu over zal schrijven want ik heb geen zin in een klaagverhaal. Maar leuk was het niet. Als ik iets heb geleerd dan is het dat ik het getwijfel vooraf voortaan toch echt als een signaal moet zien om niet mee te gaan.
Achteraf gezien denk ik dat ik gewoon een beetje overspannen was van de drukte voor de vakantie. Ik voel me al een flinke tijd erg uit balans, daar schreef ik eerder over, en dat had zijn weerslag op hoe ik me mentaal voelde. Daar kwamen tijdens de vakantie veel fysieke klachten bij zodat ik een groot deel van de tijd aan huis gebonden was. Het weer werkte ook niet mee, het was meestal egaal-grijs op twee of drie dagen na met wat meer zon. Ik was zó blij om weer thuis te zijn. We kwamen een dag eerder thuis dan gepland en zo konden we zaterdag, zondag en maandag genieten van het zonnige weer hier. M. is vandaag weer aan het werk gegaan, voor hem is de vakantie over.
Natuurlijk was niet alles stom. We bezochten een muziekfestival in Binic, een havenplaatsje, liepen daar lekker over het strand en aten een patatje. We gingen naar St. Malo, een voormalig piratenbolwerk en ondanks dat het echt mega toeristisch was, vond ik het een geweldig leuke stad met prachtige plekken en pleintjes. We bezochten een markt in het dorp waar we zaten. En als de zon scheen renden we meteen naar buiten om in de riante tuin behorend bij het vakantiehuis te zitten.
Groot respect voor M. die ondanks zijn labiele vrouw de moed er in hield. Ik kan me zo goed voorstellen dat dit echt niet leuk voor hem is. Maar hij heeft het vermogen toch wel te genieten van momenten en voor hem was het natuurlijk ook anders. Hij en S. waren minder aan huis gebonden en gingen regelmatig voetballen of hardlopen of even op de fiets naar het dorp.
Eind van de vakantie drong het tot mij door dat ik nog steeds vakantiebestemmingen uitzoek met de ogen en normen van een gezond mens. Ik houd van woeste gebieden. Waar wij nu zaten in Bretagne heb je op 5 minuten afstand enorme kliffen. Echt geweldig om te zien. Je kunt daarover heen lopen, helemaal fantastisch, een oer-landschap.
Zo bezien kun je van alles doen in Bretage, ook als het slecht weer is. Maar daar zit nu net de crux natuurlijk, voor mij is het meeste niet haalbaar. Met mooi weer is het daar geweldig, met 5 minuten zit je op het strand en meer heb je dan niet nodig. Maar het is daar heel erg wisselvallig. Met dat in het achterhoofd hebben we besloten om voortaan toch ergens naar toe te gaan waar meer zonkans is (dus een stuk zuidelijker) en waar er een zwembad is. Zodat ik op een voor mij slechte dag gewoon lekker bij het zwembad kan hangen en de mannen ook hun gang kunnen gaan. Maar goed, dat is nog ver weg. Eerst maar weer tot mezelf komen.
De katten zagen er stralend uit bij thuiskomst. De kattenoppas had haar werk meer dan goed gedaan en me regelmatig via de app op de hoogte gehouden hoe het ging. Het is altijd spannend, omdat vooral Gerrie nog erg schuw is en vorig jaar niet binnen wilde komen toen hier iemand logeerde tijdens onze vakantie. Dit keer vroeg ik iemand uit de straat en zij kwam twee keer per dag langs kwam om eten te geven. Het is iemand die de katten ook al wel kenden, dat scheelde. Het ging heel goed en zelfs Gerrie begon na een week te scharrelen en kopjes te geven. De oppas had het erg leuk gevonden om te doen en wil het graag blijven doen volgende jaren. Dus dat is hartstikke fijn.
Nou nog wat foto’s om te laten zien dat het ondanks mijn gezeur daar echt wel heel mooi is:
Sorry als het zeurderig overkomt. Ik ben op zich dankbaar dat wij überhaupt op vakantie kunnen gaan. Maar als ik nu iets heb geleerd dan is het dat verandering van omgeving niet altijd het beste is om te doen. Juist als je al zo slecht bent voor vertrek is de kans groot dat je er alleen maar slechter van wordt. Ik voelde me op een bepaald moment gewoon zo gedesoriënteerd en ronduit paniekerig en begreep ineens die verhalen die je wel eens leest in de krant, zo van “volledig doorgedraaide vrouw door alarmcentrale teruggebracht naar Nederland“. Dat dus.
Nu weer over tot de orde van de dag. Dat is de komende weken nog vakantie vieren met de puber. Ik ga me richten op herstel en het terug vinden van mijn normale routine met af en toe wat lekkere ijsjes en hopelijk hier en daar wat zon.
Min of Meer 
Jammer dat het zo is gegaan, maar je kunt het alleen maar in je overweging voor de volgende keer meenemen toch?
LikeGeliked door 1 persoon
Jammer joh! Maar wie weet volgend jaar anders.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik begrijp je heel goed, vind je ook niet zeuren hoor. Deze vakantie blijven wij thuis, ik geniet daar enorm van. Geen stress, gewoon mijn eigen ritme en dat werkt uitstekend. De jongste vermaakt zich uitstekend en vindt af en toe een uitje erg leuk. Kom lekker bij xxx
LikeGeliked door 1 persoon
ik herken watje zegt, maar dan uit het perspectief van ‘moeder van…..”.
Onze ‘volwassen dochter, rolstoelgebonden lymepatiente met hulphond , gaat graag met ons op vakantie. Dat biedt zo zijn uitdagingen wat betreft het vinden van goede accommodatie en een omgeving waar zij ook zelfstandig”uit de voeten kan”.
Dit jaar is dat voor het eerst echt goed gelukt. Een heerlijke camping met goed MiVa-sanitair (we zijn echte kampeerders als het even kan) pal aan de Moezel in een prachtig gebied. Dorpjes op “rol”-afstand. Prachtige natuur, lieve mensen, fijn klimaat. Er wordt veel gefietst, gewandeld, gemountainbiked.
En ook nog eens relatief dichtbij NL.
LikeGeliked door 1 persoon
Idd het gaat precies om die zelfstandigheid, anders ‘hang’je er maar wat bij en dat doet mentaal erg veel met een mens. Althans met mij wel.
Fijn dat jullie nu zo’n super plek vonden.
LikeLike
Sterkte met je herstel.
Bemoedigende groet,
LikeGeliked door 1 persoon
Teleurstellend voor jou en je gezin. Dan voel je je nog eens schuldig en een spelbreekster ook. Hopelijk vind je je balans weer en kun je een beetje herstellen. Ik duim voor je !
LikeGeliked door 1 persoon
Je bent helemaal geen zeur. Integendeel, dapper dat je hebt geprobeerd, fijn dat je toch wel genietmomenten hebt ondervonden en slim dat je hebt onderzocht wat bij een volgende vakantie voor jou van belang is. En thuisblijven mag. Niks mis mee. Heerlijk dat je nu weer dubbel aan het genieten bent in je eigen huis.
LikeGeliked door 1 persoon
Al doende leert men is één van mijn favoriete uitspraken 😉 Wat is je zoon gegroeid zeg 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Vroeg me al zo af hoe het met je zou gaan in de vakantie . En nee niet of je besloten zou hebben niet te gaan 😉 dan had je ons dat wel gemeld. Nee je zeurt niet. Hoe kun je nu al die teleurstelling af koppelen in een keer . Al gehoord dat Gupta een nieuwe heeft . Sommigen vinden hem beter werken dan de stops om uit de groove te komen .Good luck daar mee .
LikeGeliked door 1 persoon
Wat jammer… Maar toch knap hoor, dat je tussendoor nog heerlijke geniet-momentjes had, probeer je daar aan op te trekken 🙂
Ik heb al meerdere teleurstellende vakanties achter de rug, waar ik zowel fysiek als mentaal helemaal onderdoor ging. Ik vind reizen en vakanties ook zo confronterend : je wordt echt met je neus op de feiten gedrukt, dat je toch echt wel weinig kan. Ik wandel bv heel graag, maar dat lukt niet. Uit eten gaan ook niet owv mijn vele intoleranties. Van het zonnetje genieten ook niet omdat ik niet tegen de warmte kan. Dit jaar bleven we lekker thuis. Lekker voor mij, maar iets minder voor man en dochters, die toch wel veel liever op reis hadden gegaan. 1 dochter heeft dat dan ook gedaan, met een reisorganisatie voor jongeren. En ik, ik heb genoten van het “leven op het ritme van mijn lijf”.
Volgend jaar trachten we toch een compromis uit te werken, waar iedereen zich wat ik kan vinden.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik vind je helemaal geen zeur, maar juist goed dat je bent meegegaan en fijn dat je toch een beetje hebt kunnen genieten!
Nu weer proberen te herstellen en genieten in je eigen huis.
LikeGeliked door 1 persoon
Wat jammer dat je je zo slecht voelde op vakantie Martine, en nee natuurlijk ben je geen zeur. Ik besloot een jaar of twee geleden dat ik nooit meer op vakantie wilde. Dat gaf nogal wat reacties om de gezonde medemens niet in de gaten heeft dat op vakantie gaan bakken energie kost. Zoals je misschien weet zijn we dit jaar in april toch een weekje weg geweest. Naar een rustig eiland (Madeira) met mooi natuur waar de zon altijd scheen. Ook kozen wij een hotel met halfpension zodat er geen energie verloren ging in boodschappen doen e.d., en een balkon met mooi uitzicht zodat we in geval van gedwongen verblijf op de kamer we toch iets te kijken hadden. Een rustig zwembad met voldoende ligbedden maakte het compleet. Het beviel ons uitstekend, hoewel de reis er naartoe natuurlijk toch energie vreet.
LikeGeliked door 1 persoon
Voor het geval er nog iemand zegt dat je niet ziek bent, heb je dus nu een perfect bewijs: vakantie gaan is niet leuk voor je (en wil je dus niet, of alleen onder voorwaarden).
Wel balen voor je, natuurlijk. Hopen dat jij en de katten nu veel van elkaar kunnen genieten en dat je goed bijtrekt op je eige stekkie. Sterk ze.
LikeLike