Zaterdag

Na het bezoek aan de dierenarts met Gerrie, had ik even een paar dagen nodig om bij te komen. Hem in de mand krijgen genereert enorm veel stress bij hem en daardoor ook bij mij en mijn lijf & brein reageren daarna alsof ik een marathon heb gelopen. Na bijna 10 jaar ziekzijn weet ik inmiddels wel hoe dat werkt en zorg ik dat ik in de dagen na zo iets een lege agenda heb en eten we makkelijk of uit de vriezer die voor dat soort momenten altijd wel gevuld is met eerder bereid eten.

Over een week gaan we met kat Moos naar de dierenarts. Maar dat is appeltje-eitje. Niet dat hij ervan geniet maar hij stapt wel altijd geheel blijmoedig de mand in. Dan barst het gejammer los in de auto maar dat is van korte duur en er is geen sprake van echt grote stress voor mens of dier. Ik verwacht geen vreemde dingen bij hem. Hij is wellicht wat te zwaar. Normaal valt hij in de zomer altijd flink af, maar dat is dit jaar niet gebeurd dus er is iets te veel Moos.

Man en kind waren deze week ziek. Ik heb kind zelfs ziek moeten melden op school. Dát gebeurt echt bijna nooit. Ik reageerde wat spastisch op het ziekzijn van het gezin want ik ben echt als de dood dat ze me aansteken. De ervaring leert dat als ik al in september of oktober een griep of ontsteking te pakken krijg, ik tot ver in februari blijf kwakkelen. Dat is me nu een paar jaar op rij gebeurd.

Dus eigenlijk wilde ik het huis verdelen in besmette zones en vrij toegankelijke zones en af en toe wat eten door deuren en luiken gooien. Maar ik ben ze toch maar normaal blijven voeden. Al heb ik wel een aanraakverbod ingesteld en krijs ik meerdere keren per dag dat ze hun handen moeten wassen en poets ik manisch deurkrukken.

Ik hoop dat iedereen op tijd herstelt want morgen hebben we een etentje. Ik maak een lunch klaar voor G. die ons zo enorm heeft geholpen met de keukenrenovatie. Hoewel wij meerdere malen hebben aangegeven hem gewoon te willen betalen, weigert hij dat aan te nemen. Hij wil ook geen cadeaus hebben. Toen ik uiteindelijk vroeg of hij het leuk vond hier een keer te komen eten met zijn vrouw, reageerde hij wél heel enthousiast. Dus jullie begrijpen dat ik me even culinair goed ga uitsloven.

Het is wel spannend, ik ken hem niet goed en zijn vrouw überhaupt niet. Dat is al een dingetje. En ik heb dus ook geen flauw idee wat ze wel of niet lekker vinden. Het enige wat ik wel weet is dat ze vegetarisch zijn. Dat is geen enkel probleem.
Ik heb een menu van allerlei verschillende hapjes bedacht waarvan ik hoop dat er voor iedereen wel iets bij zit wat lekker gevonden wordt. Denk aan een pompoenschoteltje, wat salades, gegrilde groenten, aardappelkoekjes, wat smeersels zoals humus en kruidenboter, een groentetaartje. Het merendeel kan ik in etappes voorbereiden. Gisteren heb ik bijvoorbeeld al de sauzen en smeersels gemaakt en een groente taartje met amandelmeel en vegetarisch gehakt. Ik vind zoiets heel leuk om te doen, blijer kun je me niet maken, dus ik vermaak me wel deze dagen. Ik heb deze dagen de rest van mijn dagprogramma erop aangepast, zodat ik niet mijn energie er helemaal door heen jaag.

Fijn weekend!